Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές τα πύρινα μέτωπα μαίνονται σε πολλά σημεία της χώρας. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν νεκροί. Και αυτό είναι το μόνο ευχάριστο μέσα στο ζοφερό κλίμα που δημιουργεί η πύρινη επίθεση.
Ήδη όμως τα προηγούμενα 24ωρα, βασικά από τα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας, έχουν παρατηρηθεί πολλές δεκάδες πυρκαγιές, αρκετές από τις οποίες απείλησαν και κατέστρεψαν οικισμούς και περιουσίες. Αν υπάρχει κάποιο δίδαγμα από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι για τον κρατικό μηχανισμό – και χρησιμοποιούμε αυτό τον όρο γιατί το ζήτημα δεν είναι να συγκρίνουμε κυβερνήσεις, προηγούμενες και επόμενες, αλλά να υπάρχει ένας αξιόπιστος κρατικός μηχανισμός που να δίνει ανεξαρτήτως κυβέρνησης απαντήσεις και λύσεις στις κρίσεις- τότε αυτό το δίδαγμα είναι ότι πλέον με μεγαλύτερη αμεσότητα και πολλές φορές προληπτικά δίνονται εντολές εκκένωσης.
Διατηρούμε βέβαια κάποιες επιφυλάξεις για το αν κατά πόσο οι εκκενώσεις αυτές έγιναν βάσει των σχεδίων που υποτίθεται ότι υπάρχουν ή αν έγιναν με τον… ελληνικό τρόπο. Σε κάθε περίπτωση μέχρι στιγμής φάνηκε να υπάρχει αποτέλεσμα. Αυτό είναι τουλάχιστον το μόνο παρήγορο αυτής της ιστορίας. Και το μόνο που ίσως ανοίγει μια μικρή χαραμάδα αισιοδοξίας για την αντιμετώπιση των θεμάτων πολιτικής προστασίας. Δυστυχώς όμως αυτό το δίδαγμα του κρατικού μηχανισμού κόστισε 100 και πλέον νεκρούς και μια τραγωδία εθνικών διαστάσεων. Αυτός είναι ένας λόγος παραπάνω που όλοι πρέπει να σταματήσουν τις πολλές συζητήσεις πάνω στα αποκαΐδια. Χρειάζονται απτά δείγματα βελτίωσης του κρατικού μηχανισμού και κυρίως περισσότερο προληπτικά μέτρα.
