Σκάνδαλο στο Δήμο Αγρινίου : Άδειες στα όρια της νομιμότητας για πολλά “νόμιμα” decibel

H Δημοτική Αρχή Παπαναστασίου μετέτρεψε μεγάλο μέρος του κέντρου του Αγρινίου σε κέντρο διασκέδασης

Ο κλάδος της εστίασης και αναψυχής ανέκαθεν απολάμβανε μια προνομιακή μεταχείριση από τις εκάστοτε Δημοτικές Αρχές του Αγρινίου.

Μια μεταχείριση που συνίσταται εδώ και αρκετά χρόνια (προ πανδημίας) στα ανεξέλεγκτα τραπεζοκαθίσματα, στις μεγάλες μειώσεις τελών, αλλά και στις συνεχώς διογκούμενες οφειλές του κλάδου προ το Δήμο, σε βαθμό μάλιστα που οι ίδιοι οι παράγοντες της Δημοτικής Αρχής μιλούν για αθέμιτο ανταγωνισμό… Όμως αυτή την προνομιακή μεταχείριση η Δημοτική Αρχή Παπαναστασίου τα τελευταία χρόνια την πήγε ένα βήμα παραπέρα με το θέμα των αδειών: Μοιράζοντας άδειες σε υπαίθρια καταστήματα, που λειτουργούν σε ταράτσες ή σε αυλές σπιτιών για “καφέ μπαρ”, δηλαδή για νόμιμη όχληση 80 decibel μέσα στον πολεοδικό ιστό του Αγρινίου. Αποτέλεσμα, είναι ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες ολόκληρες γειτονιές του Αγρινίου να ξαγρυπνούν, γιατί κάποιοι στο Δήμο Αγρινίου θεώρησαν -για τους δικούς τους υπό διερεύνηση λόγους- ότι αυτές οι άδειες είναι νόμιμες.

Μάλλον, όταν δίνονταν οι άδειες σε υπαίθρια καταστήματα και ταράτσες, δεν ίσχυε η Φυσική του Νεύτωνα, αλλά η… Φυσική του Παπαναστασίου, σύμφωνα με την οποία ο ήχος ταξιδεύει μόνο με κατεύθυνση τη γη και το υπέδαφος και όχι προς τα πάνω. Και φυσικά η όχληση κατά τις ώρες κοινής ησυχίας και τις μεταμεσονύκτιες ώρες δεν περιορίζεται στα “νόμιμα” 80 decibel, που ούτως ή άλλως είναι εξωπραγματικά για την α΄ οικιστική ζώνη του Αγρινίου.

Οι αδειοδοτήσεις αυτές είναι ξεκάθαρα μια «εφεύρεση», δεν αντέχουν στην κοινή λογική και πιθανότατα από τη στιγμή, που μιλάμε για υπαίθρια καταστήματα δεν «ακουμπούν» ούτε στη διασταλτική ερμηνεία των διατάξεων του νόμου. Με αυτές τις αδειοδοτήσεις των τελευταίων ετών ο Δήμος Αγρινίου δείχνει πως όχι μόνο δεν ενδιαφέρεται για την όχληση που δημιουργείται, αλλά προκλητικά έχει αφαιρέσει το δικαίωμα των περιοίκων να μπορούν να ησυχάζουν στα σπίτια τους.

Αν συνυπολογίσει μάλιστα κανείς τα όσα βαρύγδουπα έλεγε -τουλάχιστον στα πρώτα της διοίκησή της- η Δημοτική Αρχή Παπαναστασίου για τάξη στους πεζοδρόμους και που ποτέ δεν εφαρμόστηκαν, το γεγονός ότι στο Αγρίνιο, σε αντίθεση με άλλες μεγάλες πόλεις, ποτέ δεν είδαμε φορτηγά (και αναφερόμαστε στην προ πανδημίας εποχή) να μαζεύουν τα τραπεζοκαθίσματα είτε για λόγω χρεών, είτε γιατί καταλάμβαναν πολύ περισσότερο από τον κοινόχρηστο χώρο, που τους εκμισθώνεται, αλλά και το γεγονός ότι ο Δήμος Αγρινίου πριν μερικά χρόνια προχώρησε σε μείωση της τάξης 20% έως 40% των τελών για τους κοινόχρηστους χώρους -όταν για τους υπόλοιπους δημότες τέλη και φόροι αυξάνουν ή στην καλύτερη παραμένουν αμετάβλητα- τότε εύλογα δημιουργούνται υποψίες για καταστάσεις που βρίσκονται εκτός νόμου.