Διέκρινες στο βλέμμα του Γιώργου Παπανδρέου κατά την επίσκεψή του στο Αγρίνιο την υπολανθάνουσα μοναξιά που ένιωθε αυτός ο άνθρωπος. Ενδεχομένως η μοναξιά αυτή ο ίδιος να πιστεύει ότι προκύπτει από το γεγονός ότι λίγοι έχουν τη… δυνατότητα να.. καταλάβουν το όραμα του.
Όμως η μοναξιά αυτή, στο Αγρίνιο ιδίως, μάλλον προκύπτει από το γεγονός ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν είχε κοντά του αυτή τη φορά το “πρωτοπαλίκαρο” της οικογένειας των παπανδρεϊκών στην Αιτωλοακαρνανία, το Θάνο Μωραΐτη. Αυτή τη φορά ο Γιώργος Παπανδρέου στο Παπαστράτειο δεν είχε ποιον να ευχαριστήσει, όπως έκανε το 2015 ευχαριστώντας το Θάνο Μωραΐτη για τη στήριξή του. Αν και ο Θάνος τον ακολούθησε στην κίνηση της διάσπασης του ΠΑΣΟΚ και της δημιουργίας του αποτυχημένου, όπως αποδείχθηκε, ΚΙΔΗΣΟ το 2015, στη συνέχεια τράβηξε το δικό του δρόμο, που τον έφερε στη στοργική πολιτική αγκαλιά του Αλέξη Τσίπρα και σε μια καρέκλα του υπουργικού συμβουλίου.
Αλλά στη ζωή ποτέ μη λες ποτέ. Κανείς δεν θα περίμενε ο Γιώργος Παπανδρέου να επιχειρήσει να διασπάσει το ΠΑΣΟΚ, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ο Θάνος Μωραΐτης στο μέλλον να συστεγαστεί ξανά με τον Γιώργο Παπανδρέου στο πλαίσιο της προοδευτικής διακυβέρνησης ή στο πλαίσιο της ευκολία του Θ. Μωραΐτη να αλλάζει στρατόπεδο.
