Άκλαυτη η μείωση του ΦΠΑ
Μεγάλη κουβέντα έγινε τις προάλλες για το ΦΠΑ και την πιθανότητα μείωσή του, ως αντιστάθμισμα για την αυξανόμενη ακρίβεια που παρατηρείται. Αυτή περιστράφηκε κυρίως γύρω από τις αντιφατικές δηλώσεις υπουργών, όπου άλλα έλεγε ο ένας και άλλα ο άλλος… Φυσικά η γνώμη που βαραίνει περισσότερο είναι αυτή του Υπουργού Οικονομικών. Ωστόσο, ακόμη περισσότερο βαραίνουν οι αποφάσεις και οι κατευθύνσεις που δίνουν οι Βρυξέλλες.
Να λοιπόν τη λέει το ανακοινωθέν του Eurogroup μόλις τον προηγούμενο μήνα. «Τα κράτη-μέλη με υψηλό χρέος θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν το Ταμείο Ανάκαμψης για να χρηματοδοτήσουν πρόσθετες επενδύσεις για τη στήριξη της ανάκαμψης. Αυτό πρέπει να γίνει παράλληλα με μια συνετή δημοσιονομική πολιτική». Και συνεχίζει η ανακοίνωση:
«Τα κράτη-μέλη με υψηλό χρέος που δεν έχουν περιορίσει επαρκώς τρέχουσες δαπάνες πρέπει «να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα»…
Οι δαπάνες θα πρέπει να προορίζονται σε «πράσινες» επενδύσεις και ψηφιοποίηση (με αυτό τον τρόπο μπαίνει ζωνάρι και περιορίζονται οι παροχές ως μέτρα στήριξης και οι μη επενδυτικές δαπάνες).
Όποιες δαπάνες κριθούν μη αναγκαίες θα χρεώνονται στον εθνικό προϋπολογισμό».
Όπως καταλαβαίνει εύκολα κανείς, το στίγμα που δίνεται από τις Βρυξέλλες, μάλλον μετά και από παρέμβαση του ευρωπαϊκού Βορρά, είναι «μαζευτείτε…». Αυτό σημαίνει ότι καλώς ή κακώς η πανδημία από οικονομικής απόψεως, δηλαδή από «χαλαρά» μέτρα σιγά – σιγά τελειώνει… Οι επιπτώσεις όμως οι οικονομικές της πανδημίας είναι ακόμη εδώ. Στις επιχειρήσεις, στους εργαζομένους και στα νοικοκυριά. Τούτου δοθέντος και αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά, το επόμενο διάστημα η δυσαρέσκεια για την οικονομία θα είναι πολύ μεγαλύτερη, από την όποια δυσαρέσκεια για την πανδημία.
