Η εικόνα της βαριάς μας –υποτίθεται- βιομηχανίας είναι η εξής: Με τη πρόσληψη ναυαγοσωστών για τις παραλίες επικρατεί ένα αλαλούμ καθώς το Υπουργείο έδωσε το 1/3 των χρημάτων που ζητούσαν οι Δήμοι.
Οι γαλάζιες σημαίες σε περιοχές που έχουν πολλά περιθώρια τουριστικής ανάπτυξης δεν έρχονται. Η χαρακτηριστικό παράδειγμα η Αιτωλοακαρνανία με μόνο δύο γαλάζιες σημαίες και το παράδοξο στο δυτικό παραλιακό μέτωπο της Αιτωλοακαρνανίας να χτίζονται καταλύματα, υπερπολυτελή ξενοδοχεία και παραθεριστικές κατοικίες και να μην υπάρχει ούτε μια γαλάζια σημαία…
Το κορυφαίο όμως όλων –μιλώντας σε εθνικό επίπεδο- είναι οι χιλιάδες κενές θέσεις εργασίας, που υπάρχουν στον τουριστικό και δη τον ξενοδοχειακό κλάδο… Κι όλα αυτά σε μια χώρα με ανεργία κοντά στο 12% και με ανεργία στους νέους κοντά στο 30%. Τι σόι ατμομηχανή της οικονομίας είναι λοιπόν ο τουρισμός; Τι βαριά βιομηχανία είναι αυτή; Μήπως προσφέρει χειρότερα από την ανεργία;
