Που χάνει ο δικός μας διαγώνιος και η σύνδεση του Αγρινίου
Αρκετός λόγος γίνεται εσχάτως για τη σύνδεση του Αγρινίου με την Ιόνια Οδό. Αφ’ ενός μεν οι αναθέσεις του Υπουργείου Υποδομών σε Τεχνικό Σύμβουλο για να ξεκινήσουν επιτέλους οι μελέτες, αφ’ ετέρου η πρόσφατη παρουσία του Κ. Μητσοτάκη στην περιοχή για τα εγκαίνια στην παράκαμψη της Αμφιλοχίας πυροδότησαν τη συζήτηση.
Το βασικό επιχείρημα για υλοποίηση του έργου, πέρα από το γεγονός ότι μιλάμε για προγραμματική δέσμευση της κυβέρνησης, είναι ότι πρόκειται για διευρωπαϊκό δίκτυο που ενώνει την Ιόνια Οδό μέσω Αγρινίου και Καρπενησίου με τη Λαμία και την Αθηνών – Θεσσαλονίκης.
Ο έτερος όμως διαγώνιος άξονας μεταξύ δύσης και ανατολής, ο άξονας Λαμία – Ιτέα – Αντίρριο, προωθείται πιο γρήγορα. Συγκεκριμένα το τμήμα Μπράλος-Άμφισσα με κόστος 285 εκατ. ευρώ και χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ, εκτιμάται ότι θα έχει ανάδοχο το φθινόπωρο καθώς η δημοπράτησή του έχει ξεκινήσει και βρίσκεται στο τελικό της στάδιο. Πέρα όμως από την… πραγματικότητα υπάρχουν και άλλοι λόγοι που «πριμοδοτούν» αυτόν το διαγώνιο έναντι του δικού μας…
Με αυτόν τον άξονα γίνεται δυνατή η σύνδεση των λιμένων Βόλου και Πάτρας, δυο από τα σημαντικότερα περιφερειακά λιμάνια της χώρας. Παράλληλα κάνει δυνατή την παράκαμψη Βοιωτίας και Αττικής σε όσους θέλουν από την περιοχή της Βόρειας και Κεντρικής Ελλάδας να κατευθυνθούν προς τα δυτικά.
Εξίσου σημαντικό είναι ο άξονας αυτός θα ωφελήσει τη Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, καθώς θα αυξήσει τις ροές της από τη στιγμή που η Γέφυρα θα καταστεί είσοδος/έξοδος σε τρεις οδικούς άξονες (Ιόνια, ΠΑΘΕ και Ε65). Μάλιστα η σπουδαιότητα του άξονα αυτού τονίσθηκε μάλιστα και στην Τελική Έκθεση για το Σχέδιο Ανάπτυξης για την Ελληνική Οικονομία (Έκθεση Πισσαρίδη), ως έργο υποδομής που μπορεί να ενισχύσει την κινητικότητα, την προσβασιμότητα και την περιφερειακή σύγκλιση στο σύνολο της χώρας.
Ο… δικός μας διαγώνιος θα μπορούσε να συνδέσει το λιμάνι του Πλατυγιαλιού με το Βόλο, όμως το Πλατυγιάλι παραμένει εν υπνώσει…
