Είναι λογικό η Ευρώπη να βάζει ημερομηνία λήξης στο αέριο;

Αντιμέτωποι με ένα εκρηκτικό κοκτέιλ ανόδου των τιμών της ενέργειας βρίσκονται καταναλωτές και επιχειρήσεις σχεδόν σε όλη την Ευρώπη, με το φυσικό αέριο να καταγράφει νέο ιστορικό ρεκόρ και το πετρέλαιο να ξεπερνά ξανά τα 100 δολάρια ανά βαρέλι.

Ο φόβος για κλείσιμο του αγωγού Nord Stream 1 εντός του Σεπτεμβρίου και κατά συνέπεια η αδυναμία τροφοδοσίας, κυρίως της Κεντρικής Ευρώπης, με φυσικό αέριο φουντώνει τους φόβους και κατά συνέπεια την τιμή του.

Έτσι η ενεργειακή κρίση κανείς δεν ξέρει πόσο χειρότερη θα εξελιχθεί… Ένα από τα κομβικά όμως στοιχεία για την αντιμετώπισή της σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι το γεγονός ότι η Ευρώπη εμμένει να μιλά για πλήρη απεξάρτηση από το φυσικό αέριο έως το 2030. Την ίδια ώρα όμως βγαίνει να ζητήσει στους υπόλοιπους παραγωγούς (Αλγερία, Κατάρ, Αζερμπαϊτζάν, ΗΠΑ κτλ) περισσότερο φυσικό αέριο, αλλά για να παράγουν όμως αυτοί περισσότερο φυσικό αέριο, θα πρέπει να κάνουν περαιτέρω επενδύσεις, που όμως δεν θέλουν να έχουν ημερομηνία λήξης το 2030. Έτσι το φυσικό αέριο, μοιραία, παίρνει τα πάνω του… Για τα σχέδια που ακυρούνται, π.χ. στη Γερμανία για το χειμώνα για συσκότιση και ντους με κρύο νερό, έχει ευθύνη πρωτίστως η Ευρώπη.