Ίσως έχει έρθει πια η ώρα τα κόμματα να προβληματιστούν σοβαρά με τις επιλογές που κάνουν για την ευρωβουλή. Οι περιπτώσεις Καϊλή και Γεωργούλη ίσως να είναι οι σταγόνες που ξεχειλίζουν το ποτήρι. Γιατί οι περισσότεροι Έλληνες ευρωβουλευτές διαχρονικά λάμπουν δια της απουσίας τους.
Η ευρωβουλή δεν χρειάζεται διάσημους ποδοσφαιριστές, δημοφιλείς ηθοποιούς, γόνους επιχειρηματικών οικογενειών ή άλλα πολιτικά πρόσωπα που ο εκάστοτε αρχηγός του κόμματος θέλει για λόγους εσωκομματικούς να τους ξεφορτωθεί «παρκάροντάς» τους στις Βρυξέλλες.
Η χώρα χρειάζεται στην ευρωβουλή να έχει εκπροσώπους που γνωρίζουν το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, γιατί όχι να έχουν μια κάποια διπλωματική εμπειρία ή να έχουν μια κάποια εμπειρία σε διεθνή φόρα, έτσι ώστε να μπορούν να υποστηρίξουν αναλόγως τα συμφέροντα της χώρας. Ως χώρα εκλέγουμε μόνο 21 από τα 705 μέλη του ευρωκοινοβουλίου, θα έπρεπε λοιπόν εκεί να στέλνουμε τον «αφρό» της χώρας και όχι τα τριτοδεύτερα…
