Oι δύο βασικοί διεκδικητές της διακυβέρνησης της χώρας, η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ, έχουν ξεδιπλώσει πλήρως τα οικονομικά τους προγράμματα με την αντιπαράθεση να επικεντρώνεται στο κόστος αυτών και το κατά πόσο είναι εφικτό να εφαρμοστούν χωρίς να κινδυνεύσει η χώρα να επιστρέψει σε περιπέτειες.
Η αύξηση του αφορολόγητου ορίου, η αύξηση μισθών και συντάξεων, το «ψαλίδι» στα τεκμήρια, η σταδιακή κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος, η μείωση των συντελεστών ΦΠΑ αλλά και των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης περιλαμβάνονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στα προγράμματα των δύο μονομάχων.
Και το πρόβλημα δεν είναι μόνο η κοστολόγηση των προγραμμάτων είναι και η ευρύτερη συγκυρία. Γιατί, όσο εδώ στην Ελλάδα τα κόμματα ως συνήθως σπάνε… τον κουμπαρά, στις ΗΠΑ η Υπ. Οικονομικών Τζάνετ Γιέλεν… πασχίζει να πείσει το πολιτικό κατεστημένο να παραμερίσει τις διαφορές του και να συμφωνήσει στην αύξηση του ορίου χρέους, ώστε η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη να αποφύγει τη στάση πληρωμών.
Και όλα αυτά την ώρα που μεγάλοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, όπως η JP Morgan και η Goldman Sachs, έχουν σχεδόν προεξοχλήσει τη χρεοκοπία.
Το πρόβλημα ακόμη κι αν δεν σκάσει με τη μορφή χρεοκοπίας θα το βρούμε μπροστά μας και εδώ στην Ελλάδα. Μετά τις εκλογές φυσικά… Και τότε, το πολιτικό σύστημα της θα αναγκαστεί να… κολλήσει τα κομμάτια του κουμπαρά…
