Για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά ένα ευαίσθητο εθνικά ζήτημα, όπως αυτό της μειονότητα στη Θράκη, εντάχθηκε στην ρητορική και την αντιπαράθεση μιας προεκλογικής περιόδου.
Για δύο πράγματα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι. Πρώτον ότι το τουρκικό προξενείο στη Κομοτηνή δρα ανεξέλεγκτο, αυτό εξάλλου σημαίνουν και οι καταγγελίες Μητσοτάκη για το ΣΥΡΙΖΑ και τους υποψηφίους του στην περιοχή, και δεύτερον ότι ο Ερντογάν και το καθεστώς του έχουν κρατήσει σημειώσεις με όσα λέγονται αυτές τις μέρες στην Ελλάδα, σημειώσεις που δεν θα αργήσει να τις χρησιμοποιήσει.
Το παράδοξο της υπόθεσης είναι πως ούτε η ΝΔ μας λέει τι θα κάνει την επόμενη των εκλογών. Θα απελάσει διπλώματες; Θα κλείσει το προξενείο; Το να θέσουμε το θέμα στο… «σουλτάνο» Ερντογάν φαντάζει τουλάχιστον κωμικό.
Όσο για το ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του είναι εμετικό, όταν τους ρωτάνε στα τηλεοπτικά πάνελ γιατί δεν βάζουν τους βουλευτές τους στην περιοχή να δηλώσουν ότι υπάρχει μόνο θρησκευτική και όχι εθνική μειονότητα στη Θράκη, αυτοί να απαντάνε «τι θέλετε, δήλωση πολιτικών φρονημάτων;»
