Είναι ίσως αναμενόμενο να μην βγαίνουν τόσο εύκολα συμπεράσματα από όλες αυτές τις αυτοδιοικητικές «μεταγραφές» που βλέπουμε εσχάτως. Εξάλλου κάθε τι έχει πολλές οπτικές γωνίες από τις οποίες μπορεί να ιδωθεί.
Ο Νεκτάριος Φαρμάκης παίρνει στο ψηφοδέλτιό του Παναγιώτη Μπράμο, από τον Πύργο, αντιπεριφερειάρχη της περιόδου Κατσιφάρα, παίρνει επίσης την περιφερειακή σύμβουλο της ομάδας Κατσιφάρα Αγγελική Ρούση – Ντζιμάνη, η οποία το 2015 ήταν υποψήφια βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ, όπως επίσης και η Πένυ Σιδηρά, η τρίτη πασοκική “μεταγραφή” του νυν Περιφερειάρχη με το “γαλάζιο” χρίσμα.
Και στο Δήμο Αγρινίου έχουμε μεταγραφή με την άλλοτε αντίδημαρχο της περιόδο Μοσχολιού και δημοτική σύμβουλο του “Αγρίνιο Μπορείς” να μεταπηδά στο ψηφοδέλτιο του νυν δημάρχου Γ. Παπαναστασίου. Και ενδεχομένως να υπάρξει μεταγραφική συνέχεια… από τη στιγμή που εκτός απροόπτου δεν θα έχει το ΠΑΣΟΚ δικό του συνδυασμό, που θα στηρίξει για τη δημαρχία.
Τι σημαίνει όμως αυτό το αυτοδιοικητικό τσουνάμι “μεταγραφών”;
Υπάρχουν ανασφάλειες κατά τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων και τόση μεγάλη ανάγκη για διεύρυνση;
Ή μήπως έχουμε να απλώς με προσωπικές φιλοδοξίες όσων αλλάζουν στρατόπεδο;
Μήπως όλο αυτό το σκηνικό είναι μια φυσική εξέλιξη από το γεγονός ότι βρισκόμαστε στα μέσα Ιουλίου και το ΠΑΣΟΚ δεν έχει ψηφοδέλτιο ούτε στο Δήμο Αγρινίου, ούτε στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, οπότε οι πολιτικά άστεγοι τρέχουν να βάλουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους;
