Ελεύθερη οικονομία με απαγορεύσεις και περιορισμούς δεν υπάρχει. Μολαταύτα κάποιες φορές υπάρχουν εξαιρετικές περιπτώσεις, που ενδεχομένως να απαιτούν μέτρα δανεισμένα… από άλλα οικονομικά συστήματα, όχι τόσο φιλελεύθερα.
Κάπως έτσι οι παραγωγοί της επιτραπέζιας ελιάς ζητούν να εφαρμοστεί και στην χώρα μας η ισπανική νομοθεσία που απαγορεύει τις τιμές παραγωγού κάτω του κόστους. Τα συναρμόδια υπουργεία μέχρι στιγμής έχουν αποφύγει να πάρουν θέση ωστόσο οι εμπλεκόμενοι φορείς φαίνεται ότι ετοιμάζουν συγκεκριμένη πρόταση προς την Κυβέρνηση, που να τεκμηριώνει το αίτημα αυτό και να αιτιολογεί το αυξημένο κόστος παραγωγής.
Το παράπονο των παραγωγών είναι ότι ενώ βιώνουμε φέτος τη δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που η παραγωγή είναι πολύ μειωμένη, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στις περισσότερες μεσογειακές χώρες, οι τιμές του παραγωγού δεν έχουν αυξηθεί τόσο πολύ όσο αυξήθηκαν οι τιμές στο ράφι για τους καταναλωτές. Ο παραδοσιακός νόμος της οικονομίας, δηλαδή η ανισσοροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης λειτουργεί μόνο σε βάρος του καταναλωτή, ενώ ο παραγωγός ακόμη κι αν αυξηθεί λίγο η τιμή που πουλά το προϊόν του, όταν η παραγωγή είναι μειωμένη άνω του 50%, τότε είναι και πάλι χαμένος.
Το θέμα είναι αρκετά σύνθετο και στη δεδομένη χρονική στιγμή η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί φέρνει δυσαρεστημένους τόσο τους παραγωγούς όσο και τους καταναλωτές, όταν μιλάμε για ένα βασικότερο προϊόν διατροφής. Η συγκομιδή της νέας χρονιάς έχει ήδη ξεκινήσει και παρέμβαση μέχρι στιγμής από πλευράς κυβέρνησης δεν έχει υπάρχει.
Και το ερώτημα που μοιραία ανακύπτει είναι αν υπάρχει κάποιος που να επωφελείται από την κατάσταση έτσι όπως έχει διαμορφωθεί. Και επειδή μάλλον κάποιος υπάρχει, η κυβέρνηση θα πρέπει με κάποιο τρόπο να παρέμβει.
Ακολουθήστε το agrinioculture.gr στο Google News
