Πολλά τα επιχειρήματα για το Εφετείο στο Αγρίνιο, αλλά κατά την ταπεινή άποψη της στήλης το βασικότερο είναι το εξής: να πει τι Υπουργείο Δικαιοσύνης τι έχει αλλάξει σε σχέση με το σκεπτικό ίδρυσης του Εφετείου το 2011.
Στη χθεσινή συζήτηση όμως για το Eφετείο στο Δημοτικό Συμβούλιο έγινε μια προσπάθεια η όλη υπόθεση να “ντυθεί” με έννοιες όπως η Δημοκρατία, η Δικαιοσύνη ή ατάκες όπως η “δίκαιη δίκη”, ο “φυσικός δικαστής”, τα “δικαιώματα του κατηγορούμενου”, η “πρόσβαση στη Δικαιοσύνη” και πολλά ακόμη περίεργα.
Όμως μισό λεπτό, δηλαδή μέχρι το 2011 που οι υποθέσεις της Αιτωλοακαρνανίας εκδικάζονταν στο Εφετείο Πατρών, δεν είχαμε δικαιοσύνη στην Ελλάδα, δεν είχαμε δίκαιες δίκες, δεν είχαν οι κατηγορούμενοι δικαιώματα; Ας μην μιλήσουμε για την πρόσβαση, γιατί όχι πριν από ένα ένα ή μισό αιώνα, αλλά πριν από 20 χρόνια, το ταξίδι από το Αγρίνιο στην Πάτρα διαρκούσε στην καλύτερη των περιπτώσεων μιάμιση ώρα και εξαρτιόταν από το αν περνάει το φέρυ – μποτ ή όχι.
Και στο κάτω – κάτω της γραφής δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Εφετείο που ιδρύθηκε στο Αγρίνιο το 2011 είναι σχεδόν μισό. Το Διοικητικό Εφετείο παραμένει στην Πάτρα στην οποία μέχρι σήμερα υπάγονται και εκδικάζονται όλες οι διοικητικές υποθέσεις που προκύπτουν από την Αιτωλοακαρνανία.
Οπότε δεν έχει νόημα να μιλάμε για “δίκαιες δίκες”, γιατί τότε το ερώτημα θα είναι γιατί δεν διεκδικήσαμε όλα αυτά τα χρόνια να φέρουμε και το Διοικητικό Εφετείο στην Αιτωλοακαρνανία…
Ακολουθήστε το agrinioculture.gr στο Google News
