Η δημογραφική αδιαφορία ως εθνικό έγκλημα

Η πολιτική ως ωδή στην αρμονία. Ή παραφωνία… Η εμπειρία μας επιβεβαιώνει ότι τα έθνη υποφέρουν από τις δικές τους απερίσκεπτες επιλογές σε επίπεδο πολιτικών ηγεσιών, δηλαδή, των ανθρώπων στους οποίους εκχωρούν το δικαίωμα υπογραφής για τη ζωή και το μέλλον τους, σε συνθήκες αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας.

Υπάρχουν πολιτικά αποτυπώματα που ξεχωρίζουν. Εκείνοι που εμπνέουν. Εμβαθύνουν στον συναισθηματικό κόσμο της κοινωνίας την οποία διεκδικούν να εκφράσουν και να υπηρετήσουν. Κυρίως, σκέφτονται, σχεδιάζουν και πράττουν, με όρους μέλλοντος. Επόμενων γενεών. Υπερβαίνουν κάθε τρέχουσα συγκυρία. Και αντιλαμβάνονται ότι μπροστά στην κρίση της Ιστορίας, που είναι συγκεντρωτική, σωρευτική και διαρκείας, συνιστά προσωπικό αυτοχειριασμό ταυτότητας να ενδιαφέρονται μονοθετικά, ενίοτε βουλιμικά, για τις επόμενες κάθε φορά εκλογές. Και να θυσιάζουν έτσι τις επόμενες γενιές.

Στην Ελλάδα, η δημογραφική αδιαφορία του πολιτικού συστήματος και των εκάστοτε πολιτικών ηγεσιών, εξελίσσεται σε εθνικό έγκλημα. Προσλαμβάνει εθνοκτόνες διαστάσεις. Μικραίνει το έθνος. Συρρικνώνει το «προσδόκιμο» ζωής και διαδρομής του. Εξασθενεί το διεθνές αποτύπωμά του. Και φορτώνει τον εθνικό ορίζοντα με περίσσευμα από σκοτάδι, πληθυντικά περισσότερο από αυτό που μπορεί να διαχειριστεί αριστοτεχνικά κάποιος, ώστε να το παραμερίσει και να συναντήσει η ματιά του το φως. Την προοπτική. Την ελπίδα.

Η χώρα μας σεργιανίζει στην τρέχουσα εκδοχή της ως ένα κουρασμένο έθνος, σε παρατεταμένη παρακμή, με πολλαπλασιαστικά ίχνη ανατροφοδοτούμενης φθοράς σε κάθε πτυχή του δημοσίου βίου. Η εγκατάλειψη της μάχης για το δημογραφικό θα απαιτήσει εξηγήσεις από τον ιστορικό του μέλλοντος. Η υπονόμευση της οικογένειας και των αξιών που διατηρούσαν τη συνοχή του κοινωνικού ιστού. Η κλιμακούμενη κατάθλιψη και η απόγνωση για την αδυναμία να ανταπεξέλθει κάποιος στις απαιτήσεις της καθημερινότητας, λόγω της ακρίβειας και της ραγδαίας υποβάθμισης της ποιότητας ζωής.

Μια εθνική φτωχοποίηση διαρκείας, μπροστά στην οποία το πολιτικό σύστημα και ο δημόσιος βίος στέκονται αμήχανα, την ώρα που το μίσος και ο διχασμός έχουν κυριαρχήσει στην εθνική ταυτότητα. Ως μοιραία αυτοάνοσα…

Του Μάνου Οικονομίδη
Δημοσιογράφος, Σύμβουλος στρατηγικής και επικοινωνίας

πηγή: ysterografa.gr

Ακολουθήστε το agrinioculture.gr στο GoogleNews και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσειςΔιαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από το Αγρίνιο και την Αιτωλοακαρνανία στο ΑγρίνιοCulture.gr