Με κοινοβουλευτική παρέμβαση του προς την Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ο Βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας, Μίλτος Ζαμπάρας και 11 ακόμα βουλευτές, ανοίγουν ευθέως το θέμα της επιχειρούμενης εξαγωγής του «θεσσαλικού μοντέλου» διαχείρισης υδάτων και στη Δυτική Ελλάδα, φέρνοντας στο προσκήνιο τα σοβαρά ερωτήματα που προκαλεί η υπερσυγκεντρωτική και ιδιωτικοποιητική κατεύθυνση της κυβερνητικής πολιτικής.
Η συγκρότηση του Οργανισμού Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας (ΟΔΥΘ Α.Ε.), μιας ανώνυμης εταιρείας με ιδιωτικοοικονομική λειτουργία, αποτέλεσε την πρώτη φάση ενός σχεδίου που, σύμφωνα με δηλώσεις του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Τσιάρα, θα επεκταθεί και σε άλλες περιφέρειες. Μεταξύ αυτών, και η Δυτική Ελλάδα, μια περιοχή με τεράστια αγροτική παραγωγή, ευαίσθητα οικοσυστήματα και στρατηγικής σημασίας υδάτινους πόρους.
Ο Μίλτος Ζαμπάρας προειδοποιεί:«Η υιοθέτηση του μοντέλου ΟΔΥΘ Α.Ε. σημαίνει, στην πράξη, κατάργηση των ΤΟΕΒ και ΓΟΕΒ, περιθωριοποίηση των τοπικών κοινωνιών, αυξημένο κόστος για τους παραγωγούς και μετατροπή του νερού σε εμπόρευμα».
Το νέο μοντέλο διαχείρισης του νερού, όπως καταγγέλλει ο Μίλτος Ζαμπάρας, βασίζεται σε ανώνυμες εταιρείες ειδικού σκοπού, με διοικήσεις που λειτουργούν χωρίς ουσιαστικό δημόσιο έλεγχο και χωρίς συμμετοχή των άμεσα ενδιαφερόμενων, των αγροτών και των τοπικών φορέων, στις κρίσιμες αποφάσεις. Σε περιοχές όπως η Αιτωλοακαρνανία, η Ηλεία και η Αχαΐα, όπου η άρδευση αποτελεί τον πυλώνα της αγροτικής παραγωγής και το νερό είναι ταυτισμένο με τη ζωή, την εργασία και την περιβαλλοντική ισορροπία, η πιθανή εφαρμογή του θεσσαλικού μοντέλου εγκυμονεί δραματικές συνέπειες:
• Εκτόξευση του κόστους παραγωγής, την ώρα που οι αγρότες ήδη στενάζουν.
• Απαξίωση θεσμών όπως οι ΤΟΕΒ, που επί δεκαετίες διαχειρίζονται το αρδευτικό δίκτυο με γνώση και λογοδοσία.
• Περιβαλλοντική υποβάθμιση, εξαιτίας της απουσίας τοπικής γνώσης και συμμετοχικών μηχανισμών.
• Απομάκρυνση του νερού από τη δημόσια σφαίρα, σε πλήρη αντίθεση με κάθε έννοια κοινωνικού αγαθού.
Ο Μίλτος Ζαμπάρας ζητά ξεκάθαρες απαντήσεις:
• Προτίθεται η κυβέρνηση να εφαρμόσει το μοντέλο του ΟΔΥΘ Α.Ε. και στη Δυτική Ελλάδα;
• Ποιο είναι το σχέδιο για τους ΤΟΕΒ και τους ΓΟΕΒ; Θα καταργηθούν ή θα ενταχθούν σε ιδιωτικές δομές;
• Ποιος εγγυάται ότι το κόστος άρδευσης δεν θα καταστεί απαγορευτικό;
• Υπάρχει πρόβλεψη για ουσιαστική διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες;
• Έχουν εκπονηθεί επιστημονικές μελέτες σκοπιμότητας και περιβαλλοντικού κινδύνου;
«Η Δυτική Ελλάδα δεν θα δεχτεί αμαχητί την ιδιωτικοποίηση των υδάτινων πόρων της. Το νερό είναι ζωή – όχι αντικείμενο χρηματιστηριακής εκμετάλλευσης», δηλώνει με έμφαση ο Μίλτος Ζαμπάρας.
Η κοινωνία της υπαίθρου, οι συνεταιρισμοί, οι φορείς και οι πολίτες έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν και να αποφασίζουν. Η κυβέρνηση, αντί να επιβάλλει λύσεις ερήμην των τοπικών κοινωνιών, οφείλει να λογοδοτεί. Το νερό δεν ανήκει σε εταιρείες, ανήκει σε όλους μας.