Το Πανεπιστήμιο πρέπει να κοιτά το πρόβλημα κατάματα και να μην το καλύπτει από μια γενική εικόνα
Για ένα Πανεπιστήμιο που αριθμεί σχεδόν 28.000 ενεργούς προπτυχιακούς φοιτητές, όπως το Πανεπιστήμιο Πατρών, το γεγονός ότι φέτος θα υποδεχθεί περίπου 180 περισσότερους πρωτοετείς φοιτητές σε σχέση με πέρυσι δεν είναι θέμα… συζήτησης. Βεβαίως δεν πρέπει να το υποτιμά κανείς με δεδομένη την επίπτωση του δημογραφικού, αλλά πλέον και την παρουσία των ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Το Πανεπιστήμιο Πατρών συνολικά και λόγω της γεωγραφικής του θέσης δεν είχε ποτέ πολύ μεγάλο πρόβλημα ελκυστικότητας. Είχε θα συνεχίσει να έχει πολλές χιλιάδες φοιτητών. Το πρόβλημα είναι σε μεμονωμένα Τμήματα, όπως για παράδειγμα το Τμήμα Αειφορικής Γεωργίας στο Αγρίνιο και Γεωπονίας στο Μεσολόγγι. Γιατί ένα πανεπιστημιακό Τμήμα δεν μπορεί να είναι βιώσιμο, όταν οι φοιτητές ενός έτους χωρούν στο σχολικό λεωφορειάκι του συνοικιακού παιδικού σταθμού. Για παράδειγμα το Τμήμα Αειφορικής Γεωργίας στο Αγρίνιο είχε μόνο ένα επιτυχόντα φοιτητή από τα Γενικά Λύκεια και 13 από τα ΕΠΑΛ και είναι αμφίβολο πόσοι στο τέλος θα επιμείνουν να σπουδάσουν στο συγκεκριμένο Τμήμα. Η προσπάθεια να γίνει ένα πανεπιστημιακό Τμήμα ελκυστικό –έστω κι αν αυτό είναι νεοϊδρυθέν από το εν λόγω- δεν μπορεί να περιμένει μια δεκαετία… Πρέπει μέσα και λίγα χρόνια να αποδώσει κάποιους καρπούς. Και δυστυχώς για το Τμήμα Αειφορικής Γεωργίας στο Αγρίνιο στα πρώτα τρία χρόνια δεν υπάρχει καρπός…