Ο Αίολος Αστακού έφτασε στη μεγαλύτερη νίκη της ιστορίας του, υποτάσσοντας τον Ηρακλή και ο Μιχάλης Κουταλιανός μιλά στο Superbasket.gr για τη σημασία αυτής της επιτυχίας, την ανάγκη εγρήγορσης και τις φιλοδοξίες της ομάδας της Αιτωλοακαρνανίας.
Σε ένα ιστορικής σημασίας αποτέλεσμα προχώρησε ο Αίολος Αστακού, ο οποίος κέρδισε με 70-62 τον Ηρακλή και πλέον ισοβαθμεί στην πέμπτη θέση του βαθμολογικού πίνακα της Α2, μαζί με τον Εθνικό. Η νίκη αυτή, δεν πρέπει να θεωρείται τυχαία για μία ομάδα, που έχει δείξει τη διάθεσή της να πρωταγωνιστήσει από το 2013, όταν μετά την ανάληψη της διοικητικής ηγεσίας της από τον Απόστολο Πανταζή, έχει μόνιμα επιτυχίες, ευρισκόμενη στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία με τρεις συνεχόμενες ανόδους από την Α1 ΕΣΚΑΒΔΕ. Το φιλόδοξο πλάνο της ασφαλώς δεν τελειώνει εδώ, με τον Μιχάλη Κουταλιανό να έχει αναλάβει να κάνει τα «όνειρα» των Αιτωλοακαρνανών πραγματικότητα, αναλαμβάνοντας στον πάγκο τους το καλοκαίρι του 2015.
Ο προπονητής του Αιόλου, μιλά στο Superbasket.gr για το θρίαμβο απέναντι στον «Γηραιό» και το γεγονός, ότι πλέον ο ίδιος και οι παίκτες του έχουν ξεπεράσει πλήρως ένα δύσκολο διάστημα, όπου μετά από τρεις συνεχόμενες ήττες από Δούκα, Εθνικό και Πανιώνιο, είχαν βρεθεί στο ρεκόρ 4-5, ενώ σήμερα απολαμβάνουν τους «καρπούς» της αντίδρασης με τρεις συνεχόμενες επιτυχίες. Αναφέρεται στο στόχο του να γίνει η ομάδα από τον Αστακό άλλη μία δύναμη του ελληνικού μπάσκετ και η περιοχή άλλος ένας μπασκετικός τόπος και κάνει ιδιαίτερη μνεία στο νεότευκτο γήπεδο. Τέλος, δε διστάζει να μας αποκαλύψει το τι κράτησε όρθιο το σύλλογο, στην εποχή της «κρίσης».
Κόουτς, πετύχατε μία μεγάλη νίκη απέναντι στον Ηρακλή. Ποια ήταν τα στοιχεία που σας οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα;
Θεωρώ πως πρέπει να ξεκινήσω από το γεγονός, ότι ήμασταν εξαιρετικοί στην άμυνα, ιδιαίτερα μετά το πρώτο δεκάλεπτο, όπου το άγχος που είχαμε, λόγω της τεράστιας θέλησης που είχαμε να κερδίσουμε το συγκεκριμένο ματς, μας οδήγησε σε μερικά λάθη, που έδωσαν εύκολα καλάθια στον Ηρακλή. Όταν προσαρμοστήκαμε στα δεδομένα του αγώνα, καταφέραμε να τον ισορροπήσουμε και τελικά να τον ελέγξουμε, παίρνοντας τα ριμπάουντ και κερδίζοντας τις προσωπικές «μονομαχίες». Για 30 λεπτά, τα πράγματα έγιναν όπως τα είχαμε σχεδιάσει, δείχνοντας φοβερή διάθεση και παλεύοντας σε κάθε μπάλα.
Πώς περιορίζεται στους 62 πόντους, όμως, μία ομάδα με τόσο ταλέντο και παίκτες, όπως ο Γκαγκαλούδης ή ο Τότσιος;
Ο Γκαγκαλούδης δεν περιορίστηκε ακριβώς στο σκοράρισμα, αλλά πιο πολύ στη δημιουργία, όπου μοίρασε τέσσερις ασίστ και δεν ήταν τόσο ενεργός όσο σε άλλη παιχνίδια. Αυτό που μας βοήθησε στο να περιορίσουμε κυρίως την υπόλοιπη ομάδα, ήταν η ενέργεια μας που μας βοήθησε να μη δεχθούμε πόντους από προσωπικές ενέργειες αντιπάλων και φυσικά το ότι ο Ηρακλής μας «κυνηγούσε» στη μεγαλύτερη διάρκεια του ματς. Το τελευταίο ήταν ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς σε αντίθεση με τα περισσότερα παιχνίδια του, ο Ηρακλής έπρεπε να μπει σε μία διαφορετική λογική και με τη βοήθεια του κόσμου μας, καταφέραμε να τον αποσυντονίσουμε. Είναι πραγματικά σημαντικό επίτευγμα, να αφήνεις στους 62 πόντους, με οκτώ από αυτούς να σημειώνονται στο τελευταίο λεπτό, μία ομάδα που σκοράρει κατά μέσο όρο σχεδόν 78 ανά αγώνα.
Ο Αίολος Αστακού είναι μία ομάδα με φιλόδοξο πλάνο, αλλά μερικά αποτελέσματα μάλλον τον κράτησαν πίσω, στην πρώτη του παρουσία στην Α2, ψάχνοντας ύστερα νίκες που θα τον επανέφεραν στα υψηλά «πατώματα». Μήπως αυτή η νίκη ήταν αυτή που μπορούσε να σας δώσει την απαραίτητη «ώθηση» για το συγκεκριμένο στόχο;
Προσωπικά θα διαφωνήσω με την άποψη αυτή, ότι δηλαδή δεν ήμασταν μες στους στόχους μας και τώρα επανήλθαμε. Η νίκη αυτή, θεωρώ ότι απέδειξε πως έχουμε αδικήσει τους εαυτούς μας στη διάρκεια αυτής της σεζόν, σε μερικά ματς όπου σίγουρα μπορούσαμε να είχαμε διεκδικήσει κάτι καλύτερο. Αυτό που θέλει η συγκεκριμένη ομάδα, είναι να γίνει γνωστή σε ολόκληρη την Ελλάδα και μέσω αυτής, να γίνει και η περιοχή της. Ασφαλώς με αυτή την νίκη δεν «πετάμε στα σύννεφα», πρέπει να συνεχίσουμε να δουλεύουμε, για να αποδώσουμε στο παρκέ αυτό που ακριβώς μπορούμε ως σύνολο, δίνοντας χαρά στον κόσμο μας. Η δουλειά μας, βέβαια, φαίνεται όλο και περισσότερο. Σε αυτό το σημείο, έχει συμβάλει ιδιαίτερα ο πρόεδρος, Απόστολος Πανταζής, ο οποίος έδειξε υπομονή σε άσχημα αποτελέσματα. Πρέπει, πάντως, να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε αυτή την νίκη και να τη θεωρούμε ως δύο ακόμη πόντους που προσθέσαμε στη συγκομιδή μας, αφού ακολουθεί ένα ακόμη σπουδαίας σημασίας ματς με το Παγκράτι.
Κοιτώντας τη βαθμολογία, βλέπει κανείς πως κερδίσατε το δεύτερο της βαθμολογίας και τώρα παίζετε με τον τελευταίο. Πώς μπορεί να κρατηθεί σε εγρήγορση μία ομάδα σε αυτή την περίπτωση;
Αυτό είναι το ζητούμενο, να προσέξουμε τους κινδύνους που ενέχει ο αγώνας με το Παγκράτι. Συμφωνούμε απόλυτα στο ότι δε συμβαίνει κάθε μέρα, να κερδίζεις τον Ηρακλή και γι’ αυτό οι παίκτες έχουν το δικαίωμα να το ευχαριστηθούν σήμερα (σ.σ. χθες), αλλά το Παγκράτι ψάχνει απεγνωσμένα μία νίκη και αυτό είναι κάτι που γνωρίζουμε. Τα παιδιά είναι έμπειρα και ξέρουν πως εκτός από μεγάλες χαρές, πάντα έρχονται και δύσκολα βράδια. Δε θέλουμε να δώσουμε στο Παγκράτι το δικαίωμα να μας κάνει αυτή τη «ζημιά».
Ανέφερες πριν τη λέξη «υπομονή», μιλώντας για τον πρόεδρο της ομάδας. Αυτό ήταν το «μυστικό», την εποχή που έμοιαζε να ψάχνει τα πατήματά της στην Α2;
Συμφωνώ πως αυτός ήταν ο πιο σπουδαίος παράγοντας, γιατί στην Ελλάδα όταν κάτι φαίνεται να μην πηγαίνει καλά, υπάρχει η απαίτηση για αλλαγές. Ο πρόεδρος δεν πήγε σε αυτή την εύκολη λύση και επέλεξε να κάνει υπομονή, με αποτέλεσμα τελικά να γίνουμε καλύτεροι και να πάρουμε μεγάλες νίκες, έστω κι αν αυτό δε σημαίνει πως έχουμε καταφέρει κάτι ακόμη. Ελπίζουμε να τερματίσουμε πάνω από τη μέση της βαθμολογίας φέτος.
Η ομάδα παίζει πια στο καινούργιο Κλειστό του Αστακού, φεύγοντας πλέον από το Κλειστό της Βόνιτσας, όπου είχε αναγκαστεί να αγωνίζεται. Πιστεύεις πως για την φετινή σεζόν, το Κλειστό αυτό είναι δεδομένα η μεγαλύτερη επιτυχία για τον Αίολο, ακόμη και σε περίπτωση που πετύχει κάποια υπέρβαση, όπως η πρόκριση στα playoffs ανόδου;
Πρέπει να πω, ότι η ομάδα έχει ξεφύγει επιτέλους από όλες τις δύσκολες συνθήκες που αντιμετώπιζε, γιατί πλέον παίζει στο γήπεδο όπου προπονείται. Εκτός του ότι το Κλειστό της Βόνιτσας βρισκόταν σε απόσταση μίας ώρας οδικώς από τον Αστακό, έπρεπε να προπονούμαστε σε ένα μέρος, το οποίο ήταν ικανοποιητικό ίσως ως γυμναστήριο απλά. Το νέο γήπεδο, είναι μία τεράστια κληρονομιά για όλους, καθώς αφορά και την ομάδα, αλλά και την περιοχή ολόκληρη, με έμφαση την νεολαία του Αστακού. Είναι, επίσης, μία μεγάλη «προίκα» για τις ακαδημίες μας, σε ένα μικρό μέρος με λίγες διεξόδους. Το να παρακολουθούν, λοιπόν, σε ένα σύγχρονο γήπεδο της περιοχής τους, αγώνες με ομάδες, όπως ο Πανιώνιος, είναι κάτι σπουδαίο και οφείλεται φυσικά τόσο στον πρόεδρο όσο και στο Δήμο. Σε κάθε περίπτωση, είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα που θα έχει να επιδείξει ο σύλλογος και το γήπεδο αυτό θα «ωθήσει» φυσικά στην ανάπτυξη του μπάσκετ στην περιοχή.
Αποφασίζεις μετά τη θητεία σου στον Κολοσσό Ρόδου και την Α1, να πας σε μία ομάδα που τότε βρισκόταν στη Β’ Εθνική. Τι ήταν αυτό που σε έπεισε; Έχεις καταφέρει, ενάμιση χρόνο αργότερα, να ταυτιστείς ως άνθρωπος με αυτό το σύλλογο;
Η αλήθεια είναι ότι, ακούγοντας τον κύριο Πανταζή στη συζήτηση που είχαμε, πείστηκα για την ειλικρίνεια του, αναφορικά με το διετές πλάνο που είχε και σήμερα βλέπω, ότι τελικά εννοούσε όλα όσα έλεγε. Φυσικά, τότε είχα άγχος γιατί δεν ήξερα τη Β’ Εθνική, αλλά με εμπιστοσύνη μεταξύ όλων, καταφέραμε να κάνουμε μία άκρως επιτυχημένη χρονιά και να μείνουμε στην ιστορία. Τώρα, είμαστε στο μέσο του πλάνου και ανεξαρτήτως του τι θα γίνει το καλοκαίρι, θεωρώ πως η επιλογή μου αυτή άξιζε τον κόπο. Σκοπός, όπως είπα, ήταν να γίνει γνωστός ο Αστακός μέσω του μπάσκετ σε όλη την Ελλάδα, με το πρόσθετο «ατού» του νέου γηπέδου. Προσωπικά, θεωρώ πως έχω όντως ταυτιστεί, καθώς δεν μπορείς διαφορετικά να πετύχεις. Κάνοντας τη δουλειά μου και το καλύτερο για την ομάδα, «έχτισα» με τους ανθρώπους της ειλικρινείς σχέσεις και όλα έγιναν, έτσι, πιο εύκολα για τη διαχείριση υποθέσεων, όπως στο διάστημα της λεγόμενης «κρίσης» που είχαμε στο φετινό πρωτάθλημα. Προσωπικά, βέβαια, δεν είχα νιώσει κάποια κρίση και αυτό επιβεβαιώθηκε.
Μετά το τέλος αυτού του διετούς πλάνου, θέλεις να είσαι αυτός που θα υλοποιήσει το πλάνο που θα υιοθετηθεί στη συνέχεια;
Καλό είναι μέχρι να φτάσουμε σε αυτή την κουβέντα, να είμαστε υγιείς και να τελειώσει θετικά η τρέχουσα αγωνιστική περίοδος. Μακάρι, τότε, να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι και να δούμε από την αρχή, τι θα θέλει ο καθένας, για να ξεκινήσουμε μία καινούργια προσπάθεια.
Θέλω να ευχηθώ σε όλο τον κόσμο να έχει καλή χρονιά, να αγαπά τον αθλητισμό, χωρίς να υπάρχει βία σε κανένα γήπεδο και όλοι να έχουμε δύναμη στις δύσκολες μέρες που περνά η χώρα μας, έχοντας υπομονή κι επιμονή.
πηγή : superbasket.gr
