Λες και αποχαρακτηρίστηκαν κάποια απόρρητα αρχεία της CIA…
Τελικά, έστω μετά από χρόνια, μάθαμε κάτι από όσα έγιναν στην περιβόητη σύσκεψη για το Πανεπιστήμιο Πατρών επί υπουργίας Γαβρόγλου. Ήταν κατακαλόκαιρο του 2017, όταν στο γραφείο του τότε Υπουργού Παιδείας πραγματοποιήθηκε σύσκεψη με εκπρόσωπους της περιοχής του Αγρινίου για το μέλλον των πανεπιστημιακών Τμημάτων της πόλης, τα αποτελέσματα της οποίας αναμένονταν να ανακοινωθούν από το Υπουργείο, αλλά τελικά δεν ανακοινώθηκαν ποτέ. Μάλιστα, λίγο αργότερα, ο Δήμαρχος Αγρινίου είχε ερωτηθεί για τη σύσκεψη αυτή, αλλά επικαλέστηκε λίγο – πολύ την αρχή της… εμπιστευτικότητας, παραπέμποντας σε επικείμενη ανακοίνωση του Υπουργού. Πρόσφατα όμως μάθαμε ένα τούλαχιστον ψήγμα του περιεχόμενου εκείνης της σύσκεψης, αφού στο περιθώριο της τηλεδιάσκεψης που πραγματοποίησαν οι φοιτητές του ΔΠΠΝΤ, ο βουλευτής του ΚΙΝΑΛ Δ. Κωνσταντόπουλος και ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Αιτωλοακαρνανίας Π. Τσιχρτζής, σχολιάζοντας το ιστορικό της υπόθεσης -εξάλλου τα απόνερα του νόμου Γαβρόγλου βιώνουμε τώρα- αναφέρθηκαν σε εκείνη τη σύσκεψη με τον Π. Τσιχρτζή να λέει κάποια στιγμή : “θυμάσαι τον τσακωμό του Δημάρχου με τον Περιφερειάρχη στο γραφείο του Γαβρόγλου;”
Παπαναστασίου λοιπόν και Κατσιφάρας είχαν τσακωθεί τότε… ενώπιον μάλιστα του Υπουργού (γύρευε πόσο απήλαυσε αυτό τον τσακωμό ο Γαβρόγλου). Το τι ήταν αυτό που έφερε τον τσακωμό δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό. Είναι βέβαιο όμως ότι ο τσακωμός αυτός έμεινε κρυφός, γιατί μόλις δύο μήνες πριν οι δύο άνδρες είχαν αντιπαρατεθεί δημόσια (και με σκληρό τρόπο, πράγμα πρωτοφανές για σχέσεις δημάρχου και περιφερειάρχη) για τα 50 εκατ. που διέθεσε από το ΕΣΠΑ της Δυτικής Ελλάδας ο Απ. Κατσιφάρας για τη διπλή οδική σύνδεση της Λευκάδας με το Άκτιο και τη Βόνιτσα. Προφανώς δεν σήκωνε άλλο δημόσιο τσακωμό, πράγμα που αποδείχθηκε και λίγο αργότερα με τις πλημμύρες στο Ζευγαράκι… Επίσης βέβαιο είναι ότι νικητής εκείνου του τσακωμού ήταν ο Αχαιός περιφερειάρχης. Έχοντας αρχίσει ήδη να έρχεται όλο πιο κοντά στην τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ “κέρδισε” την ίδρυση της Νομικής, (άσχετα αν μετά καταργήθηκε από τη ΝΔ) που έγινε ένα από τα βασικά του προεκλογικά επιχειρήματα. Αντιθέτως, ο Γ. Παπαναστασίου “κέρδισε” τη… κατάργηση του Τμήματος ΔΠΠΝΤ και τη… διόγκωση του ακαδημαϊκού προβλήματος των Τμημάτων του Αγρινίου, αφού στα τρία Τμήματα Αγρινίου από τρεις διαφορετικές σχολές του Πανεπιστημίου προστέθηκε και ένα τέταρτο (το Ιστορικό – Αρχαιολογικό) από μία τέταρτη σχολή, έτοιμο πριν λειτουργήσει να “σαλπάρει” για Πάτρα. Ενώ όσον αφορά τη Γεωπονική Σχολή, το τμήμα της στο Αγρίνιο ήρθε ως “συμπλήρωμα” της Σχολής που φυσικά θα είχε έδρα το Μεσολόγγι…
Σήμερα, βέβαια, με την προτεινόμενη αναδιάρθρωση του Πανεπιστημίου Πατρών και την επικείμενη απόφαση του Υπουργείου Παιδείας επί των συγχωνεύσεων και μεταφορών Τμημάτων, ίσως όλα αυτά να μην έχουν καμία σημασία. Ούτε καν παραπολιτική… Αν όμως αυτό που εκπορεύεται από όλες τις πλευρές πλέον, πως δηλαδή τα πάντα θα κριθούν από πολιτικές και όχι ακαδημαϊκές αποφάσεις, ίσως και να έχουν σημασία για το πως το πρόβλημα “Πανεπιστήμιο” στο Αγρίνιο παραμένει άλυτο και διογκούμενο.
