Αφού η αυτοδυναμία είναι “άπιαστο όνειρο” και κανείς δεν συνεργάζεται με κανέναν
Θεωρητικά, αυτή είναι η υπόσχεση και η δέσμευση του πρωθυπουργού, οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της 4ετίας ώστε η κυβέρνηση να κριθεί για το έργο της και θα γίνουν με το ισχύον εκλογικό σύστημα. Αυτό όμως θεωρητικά. Γιατί στο παρασκήνιο πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν από τον πρωθυπουργό να επανεξετάσει τη θέση του και να αλλάξει το εκλογικό σύστημα, που θα ισχύσει φυσικά στις μεθεπόμενες εκλογές.
Δεν είναι τυχαίο το σημερινό (20/08/25) σχόλιο του Θεωρείου της Καθημερινής που γράφει ότι αν μέχρι πρόσφατα οι πιθανότητες αλλαγής του εκλογικού συστήματος ήταν 0%, σήμερα έχουν ανέβει στο 20%, που σημαίνει ότι κάτι κινείται.
Τι κινείται; Οι βουλευτές και οι παράγοντες της Νέας Δημοκρατίας που όλο και περισσότεροι ζητούν από τον Κυριάκο Μητσοτάκη να επανεξετάσει την υπόσχεσή του και να αλλάξει το εκλογικό σύστημα, ενισχύοντας το μπόνους των εδρών για το πρώτο κόμμα. Γιατί με τις παρούσες συνθήκες, η πολιτική αστάθεια και μια πολιτική κρίση είναι τα μόνα που μπορούν να προκύψουν από τις κάλπες. Και ίσως δεν είναι επίσης τυχαίο, ότι πρόσφατα ο πολιτικός αναλυτής και επικοινωνιολόγος Ευτύχης Βαρδουλάκης, με προσβάσεις στη Νέα Δημοκρατία, έγραψε ότι ανάμεσα στην επιμονή σε μια θέση που έχει να κάνει με την αξιοπιστία του Κυριάκου Μητσοτάκη και μια πολιτική κρίση, είναι καλύτερο να θυσιαστεί η αξιοπιστία και να αποφευχθεί η κρίση.
Γιατί οι επόμενες εκλογές δεν θα δώσουν λύση στο θέμα της διακυβέρνησης; Γιατί η αυτοδυναμία που θέλει η Νέα Δημοκρατία, με τα ποσοστά της να κυμαίνονται κοντά στο 30% και πιο κάτω, είναι όνειρο άπιαστο και απατηλό, ενώ την ίδια στιγμή οι συνθήκες πόλωσης που επικρατούν δεν επιτρέπουν ούτε καν να φανταστούμε ότι υπάρχει προοπτική συνεργασίας, οποιουδήποτε κόμματος με οποιοδήποτε άλλο. Το αντίθετο μάλιστα. Γίνεται αγώνας να πείσουν τα κόμματα ότι δεν θα συνεργαστούν ποτέ και με κανέναν.
Κανείς δεν συνεργάζεται με κανέναν
Δηλαδή αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει ούτε προοπτική συνεργασίας του πρώτου κόμματος (ΝΔ) με το δεύτερο (ΠΑΣΟΚ), ούτε φυσικά προοπτική συνεργασίας των αντιπολιτευόμενων κομμάτων, αν υποθέσουμε ότι αυτό το σενάριο θα μπορούσε να σταθεί ποτέ, με δεδομένο τον πολυκερματισμό των κομμάτων της αντιπολίτευσης, τις μεγάλες διαφωνίες αναμεσά τους, και το εκλογικό σύστημα.
Το παζλ του εκλογικού νόμου
Όλα αυτά οφείλονται αφ΄ενός στη φθορά της Νέας Δημοκρατίας που βλέπει ως άπιαστο όνειρο ένα ποσοστό της τάξης του 37-38% που μπορεί να της δώσει την αυτοδυναμία, αλλά και στη πρόσφατη αλλαγή του εκλογικού νόμου. Που πλέον δεν δίνει αυτόματα το μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, αλλά δίνει μια έδρα στο κόμμα που ξεπερνά το 25%, για κάθε ποσοστό 0.5% πάνω από το 25%. Γεγονός που σημαίνει ότι χρειάζεται το πρώτο κόμμα να πλησιάσει το 38% για να έχει ελπίδες αυτοδυναμίας.
Η προοπτική μιας πολιτικής κρίσης απασχολεί το Μαξίμου αν και μέχρι στιγμής τηρεί σιγή ιχθύος για τα σενάρια αλλαγής του εκλογικού νόμου. Την ίδια στιγμή στην κοινοβουλευτική ομάδα το θέμα απασχολεί τους πάντες και πολλοί είναι εκείνοι που πιέζουν για να αναληφθεί ήδη από τώρα η σχετική πρωτοβουλία.
Υπάρχουν και αυτοί που διαφωνούν και υποστηρίζουν ότι θα φανεί σαν ηττοπάθεια. Αλλά το θέμα θα είναι σίγουρα το νούμερο ένα θέμα συζήτησης με την επιστροφή από τις διακοπές. Αναμένεται συνέχεια.
πηγή :thetoc.gr