Σιγά-σιγά κατακάθεται η «σκόνη» από τις ανακοινώσεις της ΔΕΘ, στο επίκεντρο της οποίας βρέθηκε η «μεγαλύτερη φορολογική μεταρρύθμιση της μεταπολίτευσης». Κεντρικό στοιχείο της, η οριζόντια μείωση κατά 2% των φορολογικών συντελεστών στα εισοδήματα.
Πέρα από τον εμβληματικό τίτλο που έδωσε η κυβέρνηση, η μεταρρύθμιση στοχεύει στην αντιμετώπιση του δημογραφικού και στη στήριξη της μεσαίας τάξης απέναντι στην ακρίβεια, μέσω της έμμεσης αύξησης των καθαρών αποδοχών. Έστω κι αν αυτή τη φορά παίρνει τη μορφή φοροελάφρυνσης και όχι απευθείας αύξησης μισθών, η κυβέρνηση συνεχίζει τη στρατηγική γραμμή που έχει χαράξει – με αφετηρία το μόνιμο μέτρο της επιστροφής ενοικίου.
Το στίγμα είναι ξεκάθαρο: απέναντι στην ακρίβεια, προέχει η ενίσχυση του διαθέσιμου εισοδήματος και όχι η επίλυση διαρθρωτικών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας, αφού οι τιμές των προϊόντων καθορίζονται διεθνώς. Μένει να φανεί τι θα φέρει το νέο πακέτο έμμεσης αύξησης εισοδήματος, με την ελπίδα ότι αυτό δεν θα έχει την ίδια κατάληξη με το μέτρο της επιστροφής ενοικίου. Υπενθυμίζεται πως, μετά την εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου που υποτίθεται θα μείωνε κατά 8% το βάρος των ενοικιαστών σε ετήσια βάση, η ΕΛΣΤΑΤ κατέγραψε άνοδο 11% στις τιμές των ενοικίων. Δηλαδή, όχι μόνο δεν υπήρξε ελάφρυνση, αλλά οι ενοικιαστές βρέθηκαν και 3 μονάδες «μέσα».
Το ερώτημα, λοιπόν, παραμένει: κάθε φορά που η πολιτική απόφαση αυξάνει το εισόδημα χωρίς συνοδευτικές διαρθρωτικές αλλαγές, μήπως τελικά απλώς «ντοπάρει» την ακρίβεια αντί να την κατευνάζει;
πηγή : newsit.gr