Σήμερα θα ξεκινήσω με κάτι που συζητιέται πολύ έντονα από χθες -μετά την παραίτηση Τσίπρα- στα πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία: το ποσοστό που θα μπορούσε να εξασφαλίσει ένα νέο κόμμα με την υπογραφή του Αλέξη Τσίπρα.
Τα πρώτα στοιχεία που κυκλοφορούν -χαμηλόφωνα ακόμη, αλλά με αυξημένο ενδιαφέρον- δείχνουν πως ο «πυρήνας» ενός τέτοιου πολιτικού εγχειρήματος έχει ήδη αρχίσει να διαμορφώνεται. Έμαθα λοιπόν ότι σύμφωνα με τα τελευταία δημοσκοπικά ευρήματα, η εκλογική βάση στην οποία θα μπορούσε να στηριχτεί ένα κόμμα με επικεφαλής τον πρώην πρωθυπουργό, κινείται αυτή τη στιγμή γύρω στο 9%.
Μπορεί να μην εντυπωσιάζει με την πρώτη ματιά, αλλά κρατήστε το εξής: η δυνητική του απήχηση, η λεγόμενη δεξαμενή στήριξης, φτάνει σχεδόν στο 19%. Καθόλου αμελητέο νούμερο, ειδικά για έναν χώρο (Κεντροαριστερά) που βρίσκεται σε αναβρασμό και αναζητεί «σημαία». Τώρα, για να λέμε τα πράγματα όπως είναι, αυτή η δεξαμενή δεν είναι καθόλου τυχαία. Περιλαμβάνει –σύμφωνα με τους δημοσκόπους– περίπου τα δύο τρίτα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ από τις τελευταίες ευρωεκλογές. Ένα 40% όσων σήμερα δηλώνουν ότι στηρίζουν τη Νέα Αριστερά, αλλά και περίπου ένα 20% των ψηφοφόρων της Πλεύσης Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, υπάρχουν ενδείξεις εισροών ακόμη και από το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ, έστω κι αν εκεί τα ποσοστά είναι μικρότερα. Το ενδιαφέρον, πάντως, είναι ότι το όνομα «Τσίπρας» εξακολουθεί να λειτουργεί ως σημείο αναφοράς για ένα κομμάτι του εκλογικού σώματος, που νιώθει άστεγο ή απογοητευμένο.
πηγή : parapolitika.gr