Και επειδή στο ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου έχουν προβληματισμούς για τις άκλαυτες «διαλέξεις με θέα», θα τους δώσουμε μία βασική εξήγηση…
Όταν ξεκινάς μία καινούργια δράση και θες να την επικοινωνήσεις με το κοινό δεν βγαίνεις να δηλώσεις πως «η κοινωνία μας παραμένει κλειστή» και για αυτό το λόγο εμείς θα φέρουμε δύο επιχειρηματίες, μία τραγουδίστρια, μία πρώην δημοσιογράφο, μία διευθύντρια δισκογραφικής εταιρείας, μία ιστορικό και την πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να σας ανοίξουν τα μάτια…
Αλήθεια, η κοινωνία όταν σας ψηφίζει και σας εκλέγει και σας τοποθετεί σε θέσεις διοίκησης του δήμου είναι το ίδιο κλειστή…; Η μήπως τότε είναι ανοιχτή, είναι σοφή, έχει οράματα και ανοιχτούς ορίζοντες…; Όταν λοιπόν ξεκινάς με “επίθεση” στην κοινωνία, περιμένεις η κοινωνία να ανταποκριθεί ή να γυρίσει την πλάτη…
Προβληματικό όλο των concept
Κι αν όλα αυτά ακούγονται ίσως σε κάποιους κάπως υπερβολικά, το βασικό πρόβλημα των «διαλέξεων με θέα» είναι δυστυχώς το concept της συνέντευξης και ο τρόπος που χειρίζεται αυτό το concept, η “εκλεκτή” του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου, Κωνσταντίνα Βαρσάμη, που παίρνει τις συνεντεύξεις από τους καλεσμένους.
Γιατί, όσο σπουδαία προσωπικότητα κι αν είναι ο καλεσμένος της εκάστοτε διάλεξης – συνέντευξης, κανέναν δεν ενδιαφέρουν τα παιδικά του χρόνια. Υποτίθεται πως πρόκειται για διάλεξη ή τέλος πάντων για μία στοχαστική συζήτηση και όχι για ψυχανάλυση ή ψυχοθεραπεία. Παράδειγμα, στην πρώτη «διάλεξη με θέα» η Κατερίνα Σακελλαροπούλου διηγείται τη μετακόμιση της από τη Θεσσαλονίκη στην Αθηνά, όταν ήταν 8 ετών, επειδή μετά τη δολοφονία Λαμπράκη ο πατέρας της που ήταν δικαστικός μετατέθηκε στην Αθηνά, και ακούμε την «πάσα» από την έχουσα τη διεύθυνση της συζήτησης «μας καταδιώκει η παιδική μας ηλικία, έτσι δεν είναι;»…
Και κάπου εκεί αν έχεις κάνεις το λάθος να βρίσκεσαι στο κοινό, αναρωτιέσαι που είναι η “διάλεξη” και που η “θέα”…
Διαβάστε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από το Αγρίνιο και την Αιτωλοακαρνανία, ακολουθώντας το agrinioculture.gr στο GoogleNews
