Την τελευταία εβδομάδα του Νοεμβρίου, διόλου τυχαία παραμονές της εκδίκασης της εκτροπής του Αχελώου στο ΣτΕ, ο Δ. Κουρέτας έστειλε επιστολή στον Πρωθυπουργό ζητώντας την ένταξη της Θεσσαλίας σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης λόγω λειψυδρίας, όπως ακριβώς έγινε με την Αττική. Ζήτησε, δηλαδή, να αρχίσει χωρίς άλλη καθυστέρηση η σταδιακή εφαρμογή του εγκεκριμένου Σχεδίου Διαχείρισης (ΣΔΛΑΠ) που προβλέπει τη μερική εκτροπή του Αχελώου (ως συμπληρωματικό μέτρο).
Η δική στο ΣτΕ βέβαια αναβλήθηκε για την Πρωταπριλιά, αλλά όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα τις επόμενες ημέρες, η πραγματικότητα ήρθε για άλλη μια φορά να αναδείξει το «ψέμα» μέσα στο οποίο ζουν στη Θεσσαλία.
Αρχικά έγινε γνωστό μέσα από ρεπορτάζ του ΑΝΤ1 πως στα συρτάρια παραμένει χορηγία 50 εκατ. ευρώ για έργα ύδρευσης και άρδευσης στη Θεσσαλία και πως μέχρι τώρα από αυτά έχει απορροφηθεί μόλις ένα εκατομμύριο ευρώ.
Στη συνέχεια την Παρασκευή και το Σάββατο που πέρασε σημειώθηκαν πλημμυρικά φαινόμενα, καθώς υπερχείλισαν ο Ενιπέας και ο Πηνειός, με αποτέλεσμα να υπάρχουν κάποιες ζημιές ευτυχώς σχετικά περιορισμένης έκτασης.
Αντί όμως ο Περιφερειάρχης και οι φορείς της Θεσσαλίας να επιμένουν στα αντιπλημμυρικά και στα έργα ύδρευσης και άρδευσης, συνεχίζουν με την «καραμέλα» του Αχελώου… Και φυσικά η τεράστια διαφορά είναι ότι η λειψυδρία στην Αττική έχει να κάνει με το πόσιμο νερό και όχι για τις σχεδόν ανύπαρκτες ανάγκες άρδευσης της Αττικής. Στη Θεσσαλία όμως το νερό το θέλουν για να ποτίζουν τα βαμβάκια με το κανόνι… Γι’ αυτό ίσως μπέρδεψαν το πόσιμο νερό που χρειάζεται η Αττική, με το αρδευτικό νερό που θέλουν οι ίδιοι…






