«Αν πρέπει να θυσιάσουμε 1000 ή 1500 ευρώ από το μισθό μας, να τα χάσουμε για να διαφυλάξουμε την δουλειά μας» ήταν η άποψη που εξέφρασε ένας εκπαιδευτικός στη γενική συνέλευση της Β ΕΛΜΕ Αιτωλοακαρνανίας, ζητώντας από τους συναδέλφους του να αποφασίσουν απεργία διαρκείας κάνοντας μια ηρωϊκή έξοδο όπως είπε χαρακτηριστικά.
Είναι πράγματι ένας προβληματισμός αυτός, αν αντέχουν οι εκπαιδευτικοί να υπομείνουν το οικονομικό κόστος μιας απεργίας. Όμως είναι δύσκολοι οι καιροί για ήρωες… Πως να υπάρξουν ήρωες όταν οι συνδικαλιστικοί φορείς των εκπαιδευτικών ποτέ δεν έβαλαν πρώτο το αίτημά τους για μια πραγματική αλλαγή στην ουσία της εκπαίδευσης; Πως να υπάρξουν ήρωες όταν στη συνέλευση ένας απολυμένος εκπαιδευτικός από την τεχνική εκπαίδευση εξέφρασε το παράπονο πως οι διευθυντές των ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ ήταν απόντες από τον αγώνα τους; Για να υπάρξουν ήρωες δεν θα πρέπει να βλέπουμε μόνο τον εαυτό μας… Γιατί, αν περιμένουμε να φτάσει η φωτιά στην αυλή μας, ενώ τα πάντα γύρω καίγονται, θα είναι αργά….
Όπως και να χει μεθαύριο που ανοίξουν τα σχολεία θα φανεί αν υπάρχουν ήρωες…
