Και για αυτή την ντροπή δεν θα μιλάμε;

Λίγες ώρες μετά την διακοπή του αγώνα ΑΟ Αγρινίου- Γ.Σ. Κορωπίου μετά από δύο σοβαρούς τραυματισμούς παικτών της φιλοξενούμενης ομάδας και την επανάληψη του φαινομένου της στέγης του κλειστού γυμναστηρίου του ΔΑΚ Αγρινίου να στάζει, επιχειρήθηκε μέσα από διάφορες συζητήσεις να διαστρεβλωθεί η πραγματικότητα. Ότι δήθεν δεν στάζει η στέγη, ότι δήθεν η ομάδα του Κορωπίου έβγαλε την ανακοίνωση που έβγαλε για αγωνιστικούς λόγους, ότι δήθεν δεν έσταζε η στέγη αλλά είχε υγρασία το γήπεδο και χρειάζεται… air-condition. Πράγματα φαιδρά! Αν δεν συνέβαινε τίποτα δεν θα πήγαινε κακήν κακώς η τεχνική υπηρεσία του δήμου στο ΔΑΚ μπας και μπορέσει να συμμαζέψει τα ασυμάζευτα.

κλειστό ΔΑΚ ΑγρινίουΤο θέμα όμως είναι αλλού! Το θέμα είναι ότι οι άνθρωποι της πόλης που ασχολούνται με τα ερασιτεχνικά σωματεία έχουν προτιμήσει όλα αυτά τα χρόνια να μένουν προσηλωμένοι στο ρόλο τους, να προσφέρουν δηλαδή στον αθλητισμό και τους νέους της πόλης και να μην κάνουν πολιτική. Όρθως πράττουν. Όταν όμως μια πόλη 70.000 κατοίκων με τόσα σωματεία έχει μόνο ένα κλειστό γυμναστήριο, η στέγη του οποίου είναι σουρωτήρι και όταν υπάρχει ένα άλλο κλειστό γήπεδο που τόσο έχει ανάγκη η πόλη και για 19 χρόνια ακόμη κατασκευάζεται… τότε το θέμα είναι πολιτικό και δεν μπορείς να μένεις αμέτοχος. Από το 1995 που ξεκίνησε να κατασκευάζεται το κλειστό της αερογέφυρας μέχρι να μπούμε στο μνημόνιο, δηλαδή τα χρόνια που λεφτά υπήρχαν, πέρασαν δεκατέσσερα χρόνια και κανένας μα κανένας, δήμαρχος πρωτίστως, αλλά ούτε και νομάρχης ή βουλευτής δεν μπόρεσε να ασκήσει αποτελεσματική πίεση στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού ώστε να ολοκληρωθεί το έργο. Και για αυτή την ντροπή δεν θα μιλάμε;;;

Τα όσα συνέβησαν πάντως στο ΔΑΚ Αγρινίου το περασμένο Σάββατο σχολίασε στην προσωπική του σελίδα στο facebook με το ακόλουθο κείμενο ο προπονητής με μεγάλη διαδρομή στο χώρο και εκτός των συνόρων του Αγρινίου Γιάννης Γράψας:
“Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΥ” Η τέλεια έκφραση που περιγράφει με ακρίβεια την κατάσταση του αθλητισμού στο Αγρίνιο. Το Αγρίνιο ζει τον απόλυτο αθλητικό εξευτελισμό. Τρομερή έλλειψη αθλητικών εγκαταστάσεων για μια πόλη μιας χώρας που πριν από 10 χρόνια διοργάνωσε τους καλύτερους και τους πιο ακριβούς Ολυμπιακούς Αγώνες και ενώ σε άλλες πόλεις με διάφορα χρηματοδοτούμενα προγράμματα όπως το “ΕΛΛΑΔΑ 2004” , έγιναν κλειστά γυμναστήρια και κολυμβητήρια σε γειτονιές, οι θεσμικά πολιτικοί άρχοντες του νομού και της πόλης μας επιδεικνύουν διοργανώσεις “πανηγυριών” και τοποθετήσεις “παγοδρομίων” και “καρουζέλ” καμαρώνοντας κιόλας για το πολιτικό τους έργο. Θεσμικοί παράγοντες τοπικής αυτοδιοίκησης κατώτεροι των περιστάσεων με σημαντική έλλειψη τεχνογνωσίας στα αθλητικά θέματα, αλλά “παιδιά” του τοπικού κομματικού μηχανισμού, χωρίς κανένα οργανωμένο σχέδιο ανάπτυξης για τον μαζικό και τον αγωνιστικό αθλητισμό της πόλης, διοικήσεις αθλητικών εγκαταστάσεων “ρουσφετολογικά” τοποθετημένες χωρίς τεχνογνωσία, ανίκανες τόσο ως προς την αξιοποίηση όσο και ως προς τη σωστή διαχείριση τους, οδήγησαν τον Αγρινιώτικο Αθλητισμό σε μαρασμό και εξευτελισμό. Ναι!!! Το 2014 τα παιδιά των Αγρινιωτών, τα παιδιά μας, όταν βρέχει δεν γυμνάζονται!! Και όσα από αυτά είναι τυχερά και βρουν κάποια ώρα προπόνησης στο κλειστό, πέρα του ότι έχουν στην διάθεση τους να προπονηθούν 1 ώρα και 10 λεπτά!!! – που σε αυτή τη διάρκεια συμπεριλαμβάνεται και η τοποθέτηση/απομάκρυνση των μπασκετών ανάλογα το άθλημα- που φυσικά την κάνουν προπονητές και αθλητές!!!!, άλλοι παθαίνουν και άλλοι κινδυνεύουν να πάθουν ότι ακριβώς έπαθαν χθες οι άτυχοι παίκτες της ομάδας μπάσκετ του Κορωπίου Τσιουμπρής και Παπαβλασσόπουλος. Από την άλλη μεριά έως και χθες τα αθλητικά σωματεία της πόλης που υποτίθεται ότι αποτελούνται από αθλητικούς παράγοντες που γνωρίζουν και αγαπούν τον χώρο που υπηρετούν αλλά και ενεργούς πολίτες πάνω απ’ όλα, δεν αντέδρασαν τα τελευταία 10 χρόνια ούτε μια φορά οργανωμένα για να διεκδικήσουν τα αυτονόητα που μια ευρωπαϊκή πόλη θα έπρεπε να προσφέρει στους δημότες της ελπίζοντας προφανώς σε “μικρορουσφετολογικές” ανταποδώσεις από το “σύστημα”.

«Μέσα στη θλίψη της απέραντης, μετριότητας που μας πνίγει από παντού, παρηγορούμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά…» Οδυσσέας Ελύτης
Καλή σας μέρα και ΚΑΛΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ