με αφορμή τις ανούσιες κόντρες Μεσολογγίου – Αγρινίου που μυρίζουν ναφθαλίνη
Γράφει ο Γιάννης Σελιμάς
Το μοντέλο ανάπτυξης που στηρίχθηκε στην μονοκαλλιέργεια του καπνού και τις χαμηλές υπηρεσίες των αστικών κέντρων έχει συναντήσει τα όρια του. Σήμερα απαιτείται ένα άλλο μείγμα καλλιεργειών αλλά και μια διαφορετική στρατηγική αντίληψη της ανάπτυξης του νομού Αιτωλοακαρνανίας με :
1. Ενδονομαρχιακή Ενότητα που θα στηρίζεται σε μια κατανομή ρόλων ανα τόπο και στο πλαίσιο της συνεργασίας για την δημιουργία του πολύ και όχι του ανταγωνισμού για την διανομή του λίγου. Δεν είμαστε μόνο Ξηρομερίτες, Βαλτινοί, Αγρινιώτες , Μεσολογγίτες ή Ναυπάκτιοι, είμαστε πάνω από όλα Αιτωλοακαρνάνες.
2. Ρεαλιστικές & Δίκαιες Διεκδικήσεις και όχι ακραίες θέσεις που μας κάνουν γραφικούς ως τοπικιστές . Η λογική των διεκδικήσεων μας πρέπει να συνδυάζει τα ζωτικά μας συμφέροντα(πχ υδάτινοι πόροι) με τις κοινές μας αξίες(αλληλεγγύη), Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που κανένα σχεδόν πολιτικό αίτημα στο νομό μας δεν μπόρεσε να γίνει κοινωνικό κίνημα και αυτό θα πρέπει να μας προβληματίσει για το είδος της πολιτικής μας εκπροσώπησης αλλά και για τα δικά μας κριτήρια επιλογής.
3. Ανάπτυξη με τα Ταυτότητα , όπου κάθε τόπος θα εξειδικεύεται στο προϊόν που έχει συγκριτικό και ανταγωνιστικό πλεονέκτημα μέσα από ένα νομαρχιακό καλλιεργητικό πλάνο. Καθετοποίηση αγροτικής παραγωγής και πλήρης διασύνδεση της με τον δευτερογενή τομέα για δημιουργία υψηλής προστιθέμενης αξίας. Μόχλευση τοπικών αποταμιεύσεων για επενδύσεις στην βιομηχανία τροφίμων, τις ιχθυοκαλλιέργειες , τον οικοτουρισμό, και την παραγωγή ενέργειας.
Ένα Νέο Εμείς για την Έξυπνη Αιτωλοακαρνανία του 2020 , ένα ασφαλή τόπο να παράγεις , να δημιουργείς, να ζεις.
