Η κοπή της… χαράς

Γράφει η Μάγδα Κ.

Σαββατοκύριακο στην Αθήνα, με λίγο θέατρο και σινεμά και φυσικά ποτάκι με φίλους σε ένα από τα πιο όμορφα και γραφικά bar του Κολωνακίου. Ώρα 3.00 π.μ. και επιθυμώ να φτάσω σε ένα συγκεκριμένο σημείο του δρόμου, που γνωρίζω ότι έχω τη δυνατότητα να δω από μακριά την Ακρόπολη, υπερήφανη και λαμπερή κάτω από τα εντυπωσιακά φώτα που την περιστοιχίζουν. Και προς μεγάλη μου έκπληξη και απογοήτευση συνάμα, η Ακρόπολη είχε χαθεί μέσα στο μαύρο και πυκνό σκοτάδι της αθηναϊκής νύχτας. ΄΄ Α ναι, δεν το ήξερες, η Ακρόπολη δεν φωταγωγείται πια, της κόψανε το ρεύμα λόγω οικονομικής κρίσης! ΄΄, μου λέει ένας από την παρέα και με επαναφέρει στην σκληρή και δυσοίωνη οικονομική πραγματικότητα. Δηλαδή λόγω των γνωστών οικονομικών δυσχερειών, για τα επόμενα χρόνια, – όσα αποφασίσουν οι ΄΄ μεγάλοιθύνοντες ΄΄ να είναι αυτά -, εμείς οι Έλληνες δεν θα ξαναδούμε την Ακρόπολη νύχτα! Τη Βουλή των Ελλήνων όμως, στην οποία δυστυχώς αντί να σκέφτονται, σχεδιάζουν, μελετούν, αποφασίζουν για το κοινό καλό – ερμηνεία του ρ. βουλεύω από όπου προέρχεται η λέξη Βουλή- οι ΄΄ βουλευτάδες ΄΄ της, αρκούνται στο να σκέφτονται, σχεδιάζουν, μελετούν, αποφασίζουν ως αυθεντικοί ΄΄ λεφτάδες ΄΄ για το δικό τους καλό, γιατί να τη βλέπω απαστράπτουσα και να μου τονίζει με τέτοιο θράσος την παρουσία της στο κέντρο της Αθήνας;!

Παίρνω το δρόμο της επιστροφής για το Αγρίνιο και πλησιάζοντας τη γέφυρα Ρίου- Αντιρρίου, σκέφτομαι ότι Κυριακή σήμερα, ωραία, θα τη θαυμάσω για άλλη μια φορά μεγαλεπήβολη, κάτω από τα κιτρινομπλε φώτα της που την κάνουν να ξεχωρίζει, αφού είναι η μεγαλύτερη σε μήκος καλωδιωτή γέφυρα πολλαπλών ανοιγμάτων στο κόσμο! Αμ δε…η γέφυρα Ρίου- Αντίρριου πιο σκοτεινή και μίζερη από ποτέ! Το ρεύμα της κόπηκε! Οικονομία λοιπόν και στο φωτισμό της γέφυρας λόγω κρίσης Έλληνες!

Φτάνω σπίτι, με την σκοτεινή εικόνα της γέφυρας στο μυαλό μου και ανοίγω την τηλεόραση για να αποχαυνωθώ για λίγο στον χαζό μεν, αλλά καθοριστικό παράγοντα δε για την νέκρωση του μυαλού μας, κόσμο της. Αλλά και αυτός ο ΄΄ χαρούμενος κόσμος ΄΄ κόπηκε! Δε φρόντισα να αγοράσω αποκωδικοποιητή και έτσι η δωρεάν αυτή παροχή της ΄΄χαράς΄΄ κόπηκε αμείλικτα, αφού δεν κατέβαλα τον οβολόν μου για τον mpeg4! Οικονομία και στον πιο χαζό τρόπο διασκέδασης Έλληνες!

Κόψιμο…κούρεμα…κοπή… Λέξεις χιλιοειπωμένες, πρωταγωνίστριες στο καθημερινό λεξιλόγιο των Ελλήνων. Και δεν θα μιλήσω για τα πιο βαριά κοψίματα – μισθών, συντάξεων, επιδομάτων κ.τ.λ. –, αυτά τα ζούμε όλοι καθημερινά και τα αφήνω στους πιο ΄΄ειδικούς΄΄, εγώ προτιμώ να μιλάω για πιο light καταστάσεις οι οποίες όμως δύσκολα χωνεύονται. Λόγω των ημερών που έρχονται η λέξη κοπή με παραπέμπει στην πρωτοχρονιάτικη βασιλόπιτα, η οποία , πέρα από το έθιμο για τη νέα χρονιά, κρύβει και ένα ιδιαίτερο κίνητρο, αρεστό σε μικρούς και μεγάλους, την εύρεση του φλουριού και τον μπουλαμα που ακολουθεί αυτό. Η νεοαφιχθεισα και δεδομένη πια κοπή της χαράς, που κάποιοι επιμένουν τόσο ανεμπόδιστα να μας στερήσουν, ποιο φλουρί και ποιο μπουλαμα μας επιφυλάσσει άραγε;!

Εγώ προσωπικά σε όλα αυτά ένα πράγμα πολύ απλό θα υποστηρίξω, ότι αυτή τη ΄΄ κατακρεουργημένη΄΄ χαρά εμείς μπορούμε να την επαναφέρουμε με πολύ απλά πράγματα και μέσα, ξεκινώντας από το φωτισμό των σπιτιών μας και των μπαλκονιών μας με άπειρα λαμπάκια, φωτάκια, στολίδια και Άγιους Βασίληδες που τραγουδάνε το Happy New Year, δίνοντας έτσι λίγο από φως στην μίζερη πραγματικότητα. Γιατί μπορεί το 2011 να είναι η χρονιά που για τα επόμενα 5 χρόνια θα τη θυμόμαστε ως την καλύτερη, αλλά εμείς δεν θα πάψουμε να στολίζουμε την δύσκολη και αμείλικτη πραγματικότητα με απλά και ταπεινά ΄΄ φωτάκια΄΄ και ΄΄στολίδια΄΄, τα οποία θα αποτελέσουν εφαλτήριο απέναντι στο σκοτάδι της απαξίωσης και της μιζέριας που παλεύουν τόσο περίτεχνα κάποιοι να μας βάλουν.

Καλό φωτισμό και δημιουργικό στολισμό σε όλους μας…

A bientot

Μάγδα