Γράφει ο Γεώργιος Κ. (giorgos@agrinioculture.gr)
Αν καθίσεις και ακούσεις τις προεκλογικές συζητήσεις θα αντιληφθείς ότι πραγματικά υπάρχει ένα κύμα αποστροφής προς αυτό που λέμε εδώ και πολλά χρόνια δικομματισμό (δικομαστισμό -αν και δεν υπάρχει η λέξη- θα το έλεγα εγώ).
Πραγματικά νιώθεις μια αισιοδοξία, μια ψυχολογική ανάταση ότι κάτι μπορεί να αλλάξει στις εκλογές. Ήδη το βλέπεις, κυρίως στις προεκλογικές συγκεντρώσεις των δυο μεγάλων κομμάτων, όπου στο κοινό βλέπεις την έλλειψη νέων ανθρώπων -πέρα από τους γραφικούς της εκάστοτε κομματικής ή φοιτητικής νεολαίας- και την παρουσία πολλών συνταξιούχων. Άνθρωποι που δεν έχουν ελεύθερη πρόσβαση στην ενημέρωση και η μόνη πηγή πληροφόρησης είναι η τηλεόραση και οι εφημερίδες… Αλλά δεν θα ήθελα να ασχοληθώ με αυτούς είναι ένα μεγάλο κομμάτι της πίτας, αλλά όχι και το μεγαλύτερο…
Θα ήθελα να ασχοληθώ με τους πιο νέους. Γιατί λίγο – πολύ όλοι μας μπορούμε να λέμε στις συζητήσεις τις προτιμήσεις μας, αλλά όταν πάμε στο παραβάν κάτι συμβαίνει και κάνουμε το αντίθετο. Τουλάχιστον αυτό γινόταν έως και τις προηγούμενες εκλογές του 2009. Το μικρόβιο του δικομματισμού έχει ποτίσει για τα καλά μέσα μας και δεν είναι εύκολο να αφαιρεθεί. Η ελληνική οικογένεια που είναι πράγμα ιερό, σύμφωνα με την Μουτσάτου και το καινούριο της βίντεο, έχει κάνει ένα τεράστιο έγκλημα. ‘Εχει ωθήσει τα τέκνα της να μην έχουν πολιτική σκέψη και βούληση. Έχει σακατέψει το μυαλό των νέων -στον τομέα αυτό- δίνοντας εντολές του τύπου “να ψηφίσουμε αυτόν για να έχει δουλειά ο μπαπμπάς, ο θείος κ.ο.κ.” , “να ψηφίσουμε αυτόν και μόλις πάρεις το πτυχίο, κάπου θα σε βολέψει” και χιλιάδες τέτοιες εκβιαστικές “υποσχέσεις” που κατήντησαν την νεολαία μια μάζα άβουλων όντων…
Και δεν μιλάω μόνο για τις δικομματικές οικογένειες, αλλά μιλάω γενικά για “καθοδήγηση” από το σπίτι και για κόμματα πιο μικρά όπως ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, (σε πολύ μικρότερο ποσοστό βέβαια) κλπ… Σαφώς υπάρχουν και εξαιρέσεις…Αλλά μιλάω για τον κανόνα και η αλήθεια λίγο πολύ ξέρουμε ότι είναι έτσι…
Έτσι η πολιτική σκέψη στην χώρα μας έχει φτάσει να είναι κυρίως δικομματική και καθοδηγούμενη. Οι υπολογισμοί μας είναι διαφορετικοί : “τι ποσοστό συγκέντρωσε ο «δικομματισμός» και τι όλοι οι υπόλοιποι, είναι η κυρίαρχη ανάλυση. Ενισχύεται ο δικομματισμός ή αποδυναμώνεται; Δεν υπάρχει πρόοδος, συντήρηση, εθνικισμός, ρατσισμός, λαϊκισμός, δημαγωγία – υπάρχει η «δικομματική λογική» και η λογική των άλλων.”
Και η λογική των άλλων είναι ξεκάθαρη. Την συνταγή των δυο μεγάλων την έχουμε ζήσει στο πετσί μας. Το τελευταίο ανάχωμα που χρησιμοποιούν είναι το σενάριο του χάους. . Γι αυτό βομβαρδίζουν με κάθε τρόπο και κάθε μέσον το εκλογικό σώμα με σενάρια ακυβερνησίας ώστε να περισώσουν στον μέγιστο δυνατό βαθμό την συσπείρωση των παλαιών ψηφοφόρων τους.
Αλλά το θέμα δεν είναι μόνο να χτυπηθεί ο δικοφασισμός… Αλλά να υπάρξει και η ώριμη πολιτική σκέψη η ψήφος του εκλογικού σώματος να μην κινηθεί σε επικίνδυνα και ακραία μονοπάτια (βλ. Χρυσή Αυγή)…
Την ώρα που ο Βενιζέλος παρακαλούσε τον λαό αφενός να τον ψηφίσει, αφετέρου να μην κινηθεί σε ακραίες ιδεολογίες, του διέφυγε κάτι… Ότι αυτός που γέννησε αυτή την αντίδραση προς την ακροδεξιά, αυτός που οδηγεί την Χρυσή Αυγή προ των πυλών της Βουλής είναι ο ίδιος, το κόμμα του και η Νέα Δημοκρατία, με την πολιτική που ακολούθησαν τόσα χρόνια, με την λαθρομετανάστευση, με ένα κέντρο που κανένας δεν μπορεί να περπατήσει (πλην του Καμίνη), με τις παράνομες Ελληνοποιήσεις και χιλιάδες άλλα παραδείγματα…
Πάντως ότι και να γράψω το σίγουρο είναι ότι την 6η Μαϊού, ο καθένας που θα μπει στο παραβάν θα είναι μόνος του…Το τι θα ψηφίσει το γνωρίζει μόνο αυτός… Τουλάχιστον να μην πέσουμε στο δίλημμα -για άλλη μια φορά- του δικομαστισμού…
Άντε και καλή μας ψήφο….
Γ.Κ.
