Τα αποτελέσματα των εκλογών έδειξαν πως η κρίση και το μνημόνιο μπορούν να “καταπιούν” κυβερνήσεις και κόμματα… μαζί τους βέβαια και βουλευτές… Ένα τέτοιο παράδειγμα συναντά κανείς και στην Αιτωλοακαρνανία, καθώς είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που μισοί από τους βουλευτές του νομού που εκλέγονται, εκλέγονται για πρώτη φορά…!!!
Απο την άλλη βουλευτές και παράγοντες των δυο πρώην μεγάλων κομμάτων φαίνεται πως οριστικά θα περάσουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας… Βέβαια στην κοινοβουλευτική ομάδα της Αιτωλοακαρνανίας θα συναντήσει κανείς και εκπροσώπους του “παλιού”, ανθρώπους που εκλέγονται 12 ή 8 συνεχόμενα χρόνια…
Το στοίχημα μετά από αυτές τις εκλογές βεβαίως δεν αφορά πρωτίστως την Αιτωλοακαρνανία, αλλά τη χώρα και έχει κάνει με το αν θα καταφέρουμε να βγούμε απο την κρίση και να βάλουμε ένα φρένο στην εξαθλίωση. Θα είναι όμως και στοίχημα αν το “νέο αίμα” στην κοινοβουλευτική ομάδα της Αιτωλοακαρνανίας θα φέρει και νέες αντιλήψεις και νέα ήθη για το νομό…
Δυστυχώς η Αιτωλοακαρνανία τις προηγούμενες δεκαετίες ταλαιπωρήθηκε από τον καλοχαιρέτα βουλευτή, που έκανε μικρορουσφέτια και διορισμούς για να επανεκλεγεί. Ταλαιπωρήθηκε από τον βουλευτή που αντιμετώπιζε τα πάντα στο νομό ως φέουδό του, από το να διορισεί το δικό του διοικητή στο νοσοκομείο, ή το Λιμενικό Ταμείο, μέχρι αυτόν που μοίραζε τα χρίσματα για τις δημοτικές εκλογές… Ταλαιπωρήθηκε από τον βουλευτή σκέφτονταν τοπικιστικά είτε υπέρ του Αγρίνιου, είτε υπέρ του Μεσολογγίου… Αποτέλεσμα ήταν ο νομός να είναι “ξεχασμένος”… κάτι που καταλαβαίνουν ακόμη και οι περαστικοί από το οδικό δίκτυο του νομού.
Σήμερα και στο μέτρο που οι εξελίξεις και οι δυαντότητες της χώρας το επιτρέπουν, η Αιτωλοακαρνανία χρειάζεται ανθρώπους που θα αναδείξουν τα προβλήματα του νομού, ανθρώπους που θα διεκδικήσουν για όλο το νομό και όχι μονάχα για το χωριό τους, ανθρώπους που θα κάνουν αντιπολίτευση στους κυβερνητικούς βουλευτές, θα βοηθήσουν την αυτοδιοίκηση του νομού αλλά και θα σταθούν απέναντι λάθος πρακτικές της…
Ήρθε η ώρα ο τόπος αυτός να πάψει χεσμένος από τους βουλευτές του και “φιλημένος μονάχα από το θεό”…
