«Ο κίτρινος στρατιώτης» είναι το νέο βιβλίο του Ανδρέα Μήτσου που παρουσιάστηκε χθες το απόγευμα στην Παπαστράτειο Δημοτική Βιβλιοθήκη Αγρινίου. O Aνδρέας Mήτσου που κατάγεται από την Aμφιλοχία στο νέο του βιβλίο περιγράφει ένα νέο άντρα -όμορφο και αφελή- εγκαταλείπει τον τόπο του για να πολεμήσει στο Ρίμινι και το Ελ Αλαμέιν στη διάρκεια του Β Παγκόσμιου Πολέμου. Γνωρίζει τη φρίκη του πολέμου καθώς τραυματίζεται -έχασε το πόδι και το χέρι του- και μαζί έχασε και την αθωότητά και αφελειά του. Όταν μετά από χρόνια επιστρέφει στην Ελλάδα, οι άνθρωποι έχουν αλλάξει και ο παλιός κόσμος του έχει χαθεί. Πλέον δεν τον αναγνωρίζουν όπως τον ήξεραν. Είχε μεσολαβήσει ο εμφύλιος και οι άνθρωποι είχαν χωριστεί. Ήθελαν λοιπόν να τον ταμπελάρουν… Υποχρεωμένος να ενταχθεί ή να εξοντωθεί. Για να μη χάσει τον εαυτό του, αποφασίζει να εκδικηθεί. Και μεταμορφώνεται στον «κίτρινο στρατιώτη».
Δείτε στην webtv του myagrinio.gr ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από την παρουσίαση του βιβλίου
“Στην ουσία” εξηγεί ο Α. Μήτσου “περιγράφω την αγωνία ενός ανθρώπου να επιστρέψει στον τόπο της παιδικής ηλικίας τον πραγματικό του εαυτό, που η πατρίδα είναι η παιδική ηλικία για να ξαναθωωθεί μέσα από την αμαρτία και τον βάνασο που έχει περάσει μέσα από τον πόλεμο”. “Τα εμπόδια που δεν μας αφήνουν να επιστρέψουμε στον πραγματικό μας εαυτό είναι η κοινωνική πραγματικότητα που μας καταστέλλει μας γεμίζει ενοχές συμβάσεις και προκαταλήψεις. Έτσι δεν μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας έξω από τον περίγυρο απ’ την πανοπλία που μας επιβάλλουν” σημειώνει ο συγγραφέας και προσθέτει πως “η πατρίδα αντίθετα επειδή έχει τις πρώτες, αρχέγονες μνήμες, μπορεί να είναι ένα δένδρο ή το σπίτι που φίλησες την πρώτη κοπέλα. Όλα αυτά τα νοθεύει η κοινωνική πραγματικότητα, τα ντύνει ιδεολογικά ενώ στην παιδική ψυχή αυτά παραμένουν ανέπαφα. Μιλάω λοιπόν για τη διαρκή ανάγκη επιστροφής, οι Ιταλοί εξάλλου λένε η πομπή γυρίζει εκεί από όπου ξεκίνησε”…
Ο Ανδρέας Μήτσου βράθηκε αυτές τις μέρες στο Αγρίνιο όχι μόνο για τη παρουσίαση του βιβλίου του αλλά και για να πραγματοποιήσει σε συνεργασία με την Δ/νση Β΄/θμιας Εκπαίδευσης Ν.Αιτ/νίας σεμινάριο δημιουργικής γραφής. Το ΑγρίνιοCulture θέλησε να μάθει από τον ίδιο -με την ιδιότητα του συγγραφέα αλλά και του σχολικού συμβούλου- την άποψή του για το πως πρέπει να διδάσκεται η λογοτεχνία στα πλαίσια της εκπαιδευτικής διαδικασίας. “Στο χώρο έχουν πέσει πολλοί τσαρλατάνοι και αγύρτες, όμως όλα διδάσκονται αρκεί να είναι ικανός ο δάσκαλος. Το σχολείο επιχειρεί να καρατομήσει την λογοτεχνία να την καταργήσει. Το σχολείο είναι ότι χειρότερο σε σχέση με τη λογοτεχνία” ανέφερε χωρίς δισταγμό και πρότεινε πως “μια λύση ίσως ήταν να γίνουν οι φιλόλογοι ποιητές και καλλιτέχνες να αποκτήσουν μια άλλη αναγνωστική εμπειρία και μια άλλη συνείδηση. Και η πολιτεία να σταματήσει να καθυποτάξει κάθε μορφή τέχνης σε κοινωνική χρηστικότητα. Βάζουμε να μας πουν τι διδάσκει η λογοτεχνία. Τίποτα δεν διδάσκει απλώς ανοίγει στο καθένα ένα ξεχωριστό μονοπάτι…”
O Aνδρέας Mήτσου κατάγεται από την Aμφιλοχία. Έχει σπουδάσει αγγλική λογοτεχνία, ελληνική φιλολογία και είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας. Έχει εκδώσει επτά συλλογές διηγημάτων, τέσσερα μυθιστορήματα και μία νουβέλα. Tο μυθιστόρημά του “Tα ανίσχυρα ψεύδη του Oρέστη Xαλκιόπουλου” τιμήθηκε το 1996 με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος. H συλλογή διηγημάτων του “Σφήκες” απέσπασε το Bραβείο Γραμμάτων Κώστα Ουράνη της Aκαδημίας Aθηνών το 2002. Tο 2007 η νουβέλα του “O κύριος Eπισκοπάκης” τιμήθηκε με το Bραβείο Aναγνωστών (EKEBI – EPT), ενώ την επόμενη χρονιά διασκευάστηκε για το θέατρο από τον ίδιο τον συγγραφέα και ανέβηκε στο «104 Kέντρο Λόγου και Tέχνης» σε σκηνοθεσία του Στέλιου Mάινα. Έργα του έχουν ανθολογηθεί και μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες. Εργάζεται ως σχολικός σύμβουλος φιλολόγων στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Αθήνας.
Βιβλιογραφία
• Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν:
• Τέλος καλό, όλα καλά, 2012
• Τέλος καλό, όλα καλά (ePUB), 2012
• Ο κίτρινος στρατιώτης (ePUB), 2012
• Ο αγαπημένος των μελισσών, 2010
• Η ελεημοσύνη των γυναικών, 2009
• Ο κύριος Επισκοπάκης, 2007
• Ο χαρτοπαίκτης έχει φοβηθεί, 2006
• Ιστορίες συμπτωματικού ρεαλισμού, 2005
• Ο σκύλος της Μαρί, 2004
• Σφήκες, 2001
• Γέλια, 1998
• Τα ανίσχυρα ψεύδη του Ορέστη Χαλκιόπουλου, 1995
