Σάββατο 9/2/20213 και πήγαμε να συναντήσουμε τον Μ .Φάμελλο…Τον βρήκαμε στο Μικρό Θέατρο την ώρα που έκανε sound check 2 ώρες πριν ανέβει στην σκηνή…
AC: Λοιπόν Μανώλη καλήσπέρα και καλώς ήρθες στο Αγρίνιο. Πρώτη φορά στην πόλη, φαντάζομαι.
ΜΦ: Ναι πρώτη φορά στο Αγρίνιο, για συναυλία, εδώ στο Μικρό Θέατρο σε έναν πολύ ωραίο χώρο… Όμως στο Αγρίνιο έχω ξανάρθει…Μάλιστα έχω ζήσει για 1-1,5 χρονια όταν ήμουν βρέφος στην οδό Αχελώου, πρίν μετακομίσουμε για Θεσσαλόνικη όπου είναι κι η πόλη που μεγάλωσα…Αλήθεια η οδός Αχελώου είναι μακρυά από δω;
AC: Nαι είναι κάμποσο μακρυά…(γέλια)…Είσαι χρόνια στην μουσική σκηνή, όταν ξεκίνούσες και τώρα που είσαι εδώ, τι είχες ονειρευτεί, τι βρήκες, τι σου άρεσε, τι δεν σου άρεσε, από τοτε στις αρχές του 90 εώς σήμερα το 2013;
ΜΦ: Δεν έχω προετοιμαστεί να κάνω έναν τόσο μεγάλο απολογισμό (γέλια)… Αλλά μ΄έναν παράξενο τρόπο τα όνειρά μου διαψεύστηκαν κι από την άλλη βγήκαν αληθινά, ίσως αυτό να συμβαίνει γιατί η πραγματικότητα στερεί κάτι από αυτά που υπόσχεται το όνειρο. Τώρα από την άλλη το να με πιάνει το παράπονο μου φαίνεται και λίγο άδικο για πολλά παιδιά που είχαν και έχουν ταλέντο και όνειρα και δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να τα ξεδιπλώσουν μέσα στην μουσική.
AC: Πέρα από το τραγουδιστικό έχεις αναλάβει και το κομμάτι της παραγωγής. Πώς ήρθε αυτή η ιδέα και πως λειτουργεί αυτό το κομμάτι;
ΜΦ: Αυτό το έβλεπα πάντι σαν κάτι δευτερεύον μέσα σε αυτό που έκανα, επειδή ήταν κάτι που τροφοδοτούσε την κύρια ασχολία μου η όποία είναι να γράφω τραγούδια, έχοντας μεγαλώσει με συγκροτήματα και έχοντας μάθει να μοιράζομαι αυτό που κάνω, έτσι με βοήθησε να εξελιχθώ σαν μουσικός περισσότερο, σαν ενορχηστρωτής κ.ο.κ. Απο κεί και πέρα καθαρά συμπτωματικά ξεκίνησα να το κάνω, συνέχισα να το κάνω και για βιοποριστικούς λόγους αλλά και επειδή όπως σου είπα έβρισκα και νόημα σε αυτό…
AC: Είπες πριν ότι “η κύρια ασχολία μου είναι να γράφω τραγούδια”. Έχεις δώσει αρκετά τραγούδια σε διάφορους καλλιτέχνες.Αυτό πως γίνεται; Ξεκινάς να γράφεις ένα τραγούδι και λές ότι αυτό δεν είναι για μένα.Ή στην πορεία φαντάζεσαι ότι είναι καλύτερο να το τραγουδήσει η Χ, Ψ φωνή;
Μ.Φ.: Συνήθως προυπάρχει το τραγούδι και για κάποιους λόγους νοιώθω ότι δεν μπορώ να το εξυπηρετήσω εγώ μουσικά. Δεν φαντάζομαι μια φωνή όταν γράφω το τραγούδι. Αυτό γίνεται όταν ολοκληρωθεί το τραγούδι. Πάντως δεν το έχω κάνει σε μεγάλη κλίμακα αυτό και δεν το έχω κάνει και σε συνεργασία με κάποιον στιχουργό ή με κάποιον συνθέτη…Είναι πιο πολύ αυθόρμητο…Δηλαδή πάντα ξεκινάω μ΄ ένα λευκό χαρτί…
AC: Να πούμε και κάτι πιο μίζερο.Στην Ελλάδα της κρίσης πόσο δύσκολα είναι για έναν καλλιτέχνη;
ΜΦ: Εντάξει για τον καθένα είναι όσο δύσκολο είναι…Το θέμα είναι αυτό που έλεγα και πριν, δηλαδή δεν υπάρχει η ευκαιρία να βιοποριστούν τα νέα παιδιά από την μουσική για να έχουν την πολυτέλεια του χρόνου να επενδύσουν περισσότερο πάνω σε αυτό…
AC: Τι υπάρχει πιο πέρα; Δυο λόγια για τον νέο δίσκο;
ΜΦ: Ας το πούμε μια ενότητα τραγουδιών, γιατί η έννοια δίσκος και cd δεν υπάρχει πλέον…Είναι μια ενότητα τραγουδιών που ψάχνει να βρει τον δρόμο της…Είναι ένας δίσκος που έγινε πριν περίπου ένα χρόνο, πέρασε από 40 κύμματα αφότου κυκλοφόρησε, πέρασε απο 4ο κύμματα μέσα μου μέχρι να το κάνω…Στον συγκεκριμένο δίσκο είχα να λύσω κάποια προσωπικά προβλήματα, σ ένα βαθμό αναλώνομαι σε μια εσωτερική συνομιλία με τον εαυτό μου , έναν εσωτερικό διάλογο. Έξω ο κόσμος δηλαδή υπαρχεί σαν σκηνικό…Ήθελα να με αντιμετωπίσω με τους δικούς μου όρους…
Ρεπορτάζ και photos : Γ. Κατσιπάνος
