Χρειάζεται κινητοποίηση της τοπικής κοινωνίας

Την ανάγκη να υπάρξει κινητοποίηση της τοπικής κοινωνίας στο θέμα του Πανεπιστημίου Δυτικής Ελλάδος επισημαίνει Αγρινιώτης φοιτητής σε επιστολή του στο ΑγρίνιοCulture.gr

Aναλυτικά :
Ο σκοπός αυτού του mail δεν έχει να κάνει με κάποιο θέμα του site, αλλά μάλλον είναι δικός μου συλλογισμός για το θέμα του πανεπιστήμιου…. Και μη ξέροντας που άλλου να απευθυνθώ, σκέφτηκα ότι ίσως με κάποιο τρόπο το site σας μπορέσει να ευαισθητοποιήσει κι άλλους πολίτες της τοπικής κοινωνίας. Δεν απαιτώ δημοσίευση, αλλά αν θεωρείται πως ίσως βοηθήσει στην ευαισθητοποίηση του κοινού, με χαρά να το δω δημοσιευμένο.

Πριν μια εβδομάδα ανακοινώθηκε από τη κυβέρνηση το σχέδιο “Αθηνά”, παρακολουθώντας λίγο το θέμα μέσω διαδικτύου, διαπίστωσα ότι έχει ξεκινήσει μια κινητοποίηση σε όλες τις περιοχές της Ελλάδος οι οποίες θίγονται από το εν λογω σχέδιο. Ήδη το ΤΕΙ ιονίων νήσων, κατάφερε στο στάδιο της διαβούλευσης να κερδίσει τη μάχη και ανακοινώθηκε ότι τελικά δεν θα κλείσει…. Ανάλογη διαδικασία έχει ξεκινήσει και το ΤΕΙ Χαλκίδος και το ΤΕΙ της Ναυπάκτου….. Άδω έρχεται λοιπόν και δημιουργείται η δική μου απορία, στη πόλη μας περά από τη σύσκεψη δημοτικού συμβούλιου και την ανακοίνωση του διοικητικού προσωπικού του πανεπιστήμιου, δεν έχω δει καμία κινητοποίηση της τοπικής κοινωνίας.

Συμφώνα με το σχέδιο “Αθήνα” κλείνει εντελώς το τμήμα των Ιωαννίνων, ενώ παραμένουν τα αλλά τρία, αλλά διοικητικά ανήκουν στην Πάτρα. Για κάποιο λόγο όμως, έμενα δεν μου φαίνεται καθόλου ευοίωνο αυτό. Καθώς πιστεύω ότι το πανεπιστήμιο Πάτρας μπορεί να ζητήσει να μεταφερθούν τα τμήματα στη Πάτρα, κτιριακές εγκαταστάσεις διαθέτουν ώστε να στεγαστούν τα νέα τμήματα αλλά και διδακτικό και διοικητικό προσωπικό. Άλλωστε έτσι θα ενισχυθεί οικονομικά ακόμη περισσότερο η περιοχή, κάτι που λογά κρίσης θεωρώ ότι δεν είναι αμελητέο.

Αν συμβεί κάτι τέτοιο, η ήδη κακή κατάσταση της οικονομίας του Αγρινίου θα επιδεινωθεί. Πολλές εμπορικές επιχειρήσεις επιβιώνουν οριακά και η αγορά ακίνητων έχει πληγεί αισθητά… Αν αναλογιστούμε λοιπόν, πόσες οικογένειες κερδίζουν ένα μικρό – έξτρα εισόδημα, τηρούμενων των αναλογιών ,λογά της ύπαρξης αυτών των σχολών, νομίζω ότι το θέμα είναι αρκετά σοβαρό. Αλλά και περά από τα οικονομικά οφέλη της ύπαρξης αυτών των φοιτητών στη πόλη μας, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και τα πολιτιστικά οφέλη καθώς η μετακινήσεις ανθρώπων από τόπο σε τόπο συμβάλλουν στη διακίνηση ιδεών άρα και στη πολιτιστική ανάπτυξη της περιοχής, καθώς τα τελευταία χρόνια ήδη παρατηρείται μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση της κοινωνίας σε εικαστικά δρώμενα και γενικότερα πολιτιστικές εκδηλώσεις, θεωρώ ότι ήρθε η στιγμή περά από πολιτικές προτιμήσεις και σκοπιμότητες να δράσουμε σαν σύνολο και να στηρίξουμε αυτόν τον παράγοντα πνευματικού οξυγόνου και να απαιτήσουμε τη παραμονή αλλά και την ενίσχυση του.

Δεν θέλω να μιλήσω καθόλου για πολιτικές ευθύνες και τοπικά συμφέροντα της ευρύτερης περιφέρειας, καθώς το μήνυμα μου δεν θέλω να έχει πολιτικό ή τοπικιστικό χαρακτήρα. Θα ήθελα όμως να σκαφτόταν ο καθένας από εμάς, με γνώμονα την ανάπτυξη και ευημερία της πόλης μας και να ξεκινήσει μια διεργασία προκειμένου να επιτευχτεί ο σκοπός αυτός.

Αντί λοιπόν να αρκούμαστε στα όσα μας χαρίζουν, ίσως είναι καιρός να απαιτήσουμε περισσότερα! Ακόμη και μέσα στους δύσκολους καιρούς της κρίσης, υπάρχουν ευκαιρίες και θεωρώ ότι είναι θέμα συλλογικής προσπάθειας η επίτευξη των στόχων μιας κοινότητας. Το Αγρίνιο, ως μεγαλύτερη πόλη του νομού, έχει δικαίωμα στην εργασία, την ανάπτυξη και αυτό απαιτεί την ύπαρξη δόμων που θα καθιστούν τη πόλη αυτόνομη και αυτάρκη, χωρίς διαρροές πόρων και ανθρωπινού δυναμικού. Ας ενεργοποιήσουμε λοιπόν το συλλογικό εγώ μας, γιατί το Αγρίνιο είναι μια πανέμορφη πόλη και αξίζει κάθε ευκαιρία που θα την καταστήσει πρότυπο σύγχρονης πόλης της περιφέρειας.

Με όλα αυτά, ξέχασα να παρουσιάσω τον εαυτό μου! Είμαι αγρινιώτης φοιτητής στην Αθήνα, αλλά η οικογένεια μου ζει και εργάζεται στο Αγρίνιο, αλλά και εγώ ο ίδιος θέλω τελειώνοντας τις σπουδές μου να επιστρέψω στον τόπο μου και να ξεκινήσω το πιο αποδοτικό και δημιουργικό κομμάτι της ζωής μου στη πόλη που γεννήθηκα. Σαν έμενα είναι και παρά πολλά αλλά νέα παιδιά τα όποια δε θέλουν να εγκαταλείψουν τη πατρίδα τους για τη μεγάλη ζωή στη μεγαλούπολη, αλλά επιθυμούν να επιστρέψουν και να προσφέρουν με τις γνώσεις και τις εμπειρίες που έχουν αποκομίσει, σε μια ζωντανή και παραγωγική πόλη που στηρίζει και υπολογίζει στα νέα μυαλά αλλά κ στα νέα ξεκινήματα….

Ευχαριστώ εκ τον πρότερων….