«Πράσινη επένδυση» στα χαρτιά
Της ΝΤΙΝΑΣ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ πηγή : enet.gr
Θεωρήθηκε η «απάντηση στο φάντασμα της ύφεσης» και διαφημίστηκε ως η σπουδαιότερη «πράσινη επένδυση» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Η επένδυση στον Αστακό με τα πετροδόλαρα του Κατάρ προέβλεπε τη δημιουργία θερμοηλεκτρικού σταθμού ισχύος 1.100 MW, στον οποίο θα χρησιμοποιούνταν ως καύσιμο υγροποιημένο αέριο LPG.
Σύμφωνα με έγκριτους ακαδημαϊκούς και περιβαλλοντολόγους, επρόκειτο μάλλον για την πιο μαύρη επένδυση που θα πραγματοποιούνταν στη χώρα μας. Το άδοξο τέλος της, όμως, δεν οφείλεται στον περιβαλλοντοκτόνο χαρακτήρα της. Οι Αραβες απέσυραν τον ενδιαφέρον τους επικαλούμενοι την πλήρη διαφωνία των εταιρειών που συνέθεταν την κοινοπραξία για την υλοποίηση του έργου. Επρόκειτο για την Qatar Petroleum International και τη Shabbagh & Khoury SAL του κατασκευαστικού κολοσσού CCC, από αραβικής πλευράς, αμφότερες με διεθνή φήμη, και τη Rosebud Energie Deutschland, μια άγνωστη μέχρι τότε εταιρεία που εκπροσωπούνταν από τον Ιωάννη Σπορίδη-Αντωνιάδη. Η πολυδιαφημιζόμενη επένδυση, όμως, δεν ήταν η μόνη. Η Ναυτική Βιομηχανική Περιοχή Αστακού βρίθει επενδυτικών προσπαθειών, οι οποίες ουδέποτε ευοδώθηκαν. Ολα ξεκίνησαν το 1984, όταν ιδρύεται στην Ελλάδα η πρώτη Ναυτιλιακή Βιομηχανική Περιοχή (ΝΑΒΙΠΕ). Απαλλοτριώνονται γι’ αυτόν το σκοπό 1.500 στρέμματα, στα οποία οριοθετείται η ΝΑΒΙΠΕ, ενώ η συνολική έκτασή της σήμερα είναι 1.910 στρέμματα.
Με ανύπαρκτες χωροταξικές μελέτες, κατασκευάζεται εκείνη την εποχή ένα λιμάνι-διαλυτήριο πλοίων σε μία ευαίσθητη θαλάσσια περιοχή. Φορέας υλοποίησης η Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Ανάπτυξης (ΕΤΒΑ), η οποία, σύμφωνα με τους γνωρίζοντες καλά την υπόθεση, «αφού είχε ήδη απορροφήσει 6,5 δισ. δραχμές, διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον και εγκατέλειψε το έργο, ψάχνοντας να το πουλήσει στην ντόπια και διεθνή αγορά». Παρελαύνουν διάφορες εταιρείες, όλες φέρουσες εξαιρετικά βρόμικες επενδύσεις, οι οποίες αποκλείονται μετά τις αντιδράσεις των κατοίκων. Οι κινήσεις της ΕΤΒΑ είχαν εξοργίσει τους κατοίκους, οι οποίοι είχαν αιτήματα με συγκεκριμένη στόχευση. Ζητούσαν τη μετατροπή και λειτουργία της ΝΑΒΙΠΕ σε σύγχρονο εμπορικό λιμάνι, καθώς βάσει του προεδρικού διατάγματος 330 είχε μετατραπεί σε ελεύθερη ζώνη εμπορίου και βιομηχανίας, δημιουργώντας αυτή την προοπτική. Το 1996 θεσμοθετείται το πλαίσιο για την κατασκευή πρόσθετων λιμενικών έργων. Στόχος είναι να λειτουργήσει η ΝΑΒΙΠΕ ως διαμετακομιστικό λιμάνι. Προκηρύσσεται διαγωνισμός, ο οποίος κατακυρώνεται στην Κοινοπραξία Αστακός Τέρμιναλ Α.Ε. Πλην της εμπλοκής του Κατάρ, προηγήθηκε ακόμη ένα επενδυτικό εγχείρημα, το οποίο επίσης δέχθηκε σφοδρή κριτική από πολλές πλευρές. Ηταν το 2007, όταν η κοινοπραξία προχώρησε σε συμφωνία με την εταιρεία ιταλικών συμφερόντων Edison, με στόχο την κατασκευή μονάδας παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, χρησιμοποιώντας ως καύσιμη ύλη το λιθάνθρακα, ένα καύσιμο που δεν προβλεπόταν στο ενεργειακό μείγμα της χώρας.
Σε κάθε περίπτωση, ο Αστακός βρίσκεται στο επίκεντρο επενδυτικών πρωτοβουλιών, πολλές εκ των οποίων έφεραν «πράσινο» μανδύα και υπόσχονταν ότι θα άλλαζαν τον ενεγειακό χάρτη της χώρας, αλλά και τη μοίρα των κατοίκων. Μέχρι στιγμής, τίποτα τέτοιο δεν έχει συμβεί…
Ο Αστακός παραμένει «ζωντανός»
Φουντώνουν οι φήμες ότι η επένδυση για το λιμάνι ξαναζεσταίνεται
Τρία χρόνια μετά το ναυάγιο της φιλόδοξης επένδυσης των 2,5 δισ. που ερχόταν μέσω… Κατάρ στο λιμάνι του Αστακού, η κινητικότητα από τη διαχειρίστρια εταιρεία εντείνει τη φημολογία ότι η περίφημη επένδυση ξαναζεσταίνεται.
Το λιμάνι του Αστακού (ΝΑΒΙΠΕ) το οποίο οι επενδυτές προορίζουν για Βιομηχανικό Κέντρο Το λιμάνι του Αστακού (ΝΑΒΙΠΕ) το οποίο οι επενδυτές προορίζουν για Βιομηχανικό Κέντρο Πρόσφατα κατέθεσε στη Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Περιφέρειας μελέτη μέσω της οποίας προτείνεται η τροποποίηση των περιβαλλοντικών όρων της ΝΑΒΙΠΕ Πλατυγιαλίου-Αστακού, ώστε μεταξύ άλλων να είναι εφικτή η δημιουργία μονάδας αποθήκευσης φυσικού αερίου και μονάδας ηλεκτροπαραγωγής. Μία προοπτική η οποία θυμίζει πολύ την επένδυση που ατύχησε. Μόνη διαφορά, το καύσιμο, καθώς το αμέσως προηγούμενο επενδυτικό σχέδιο μιλούσε για υγροποιημένο αέριο LPG (μείγμα βουτανίου – προπανίου), το οποίο θα χρησιμοποιούνταν και πάλι ως καύσιμο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Ο ακριβής τίτλος της μελέτης είναι «Συμπληρωματική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την Τροποποίηση των Χρήσεων της ΝΑΒΙΠΕ Πλατυγιαλίου-Αστακού», στην οποία αιτούνται μία σειρά νέων δραστηριοτήτων. Ωστόσο, η Εταιρεία Αστακός Τέρμιναλ Α.Ε., στην οποία έχει παραχωρηθεί η χρήση και εκμετάλλευση των λιμενικών υποδομών και της βιομηχανικής περιοχής, ανέφερε στην «Ε» ότι δεν υπάρχει κάποιο επενδυτικό πρότζεκτ στα σκαριά: «Κάναμε κάποιες κινήσεις, ούτως ώστε να είμαστε προετοιμασμένοι για οποιαδήποτε επιχειρηματικά σχέδια προκύψουν στο μέλλον».
Αντιδράσεις
Η συγκεκριμένη ενέργεια της εταιρείας έχει ήδη προκαλέσει δυναμικές αντιδράσεις στην περιοχή. Κινήσεις πολιτών, παράγοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και της Περιφέρειας φέρονται αντίθετοι στα σχέδια της εταιρείας, τα οποία έγιναν γνωστά μέσω της μελέτης. «Το διακύβευμα είναι απλό. Θα παραχωρηθεί το δικαίωμα χωροθέτησης και ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής και του νομού σε μια κάστα επενδυτών οι οποίοι προορίζουν το Πλατυγιάλι για βιομηχανικό κέντρο υψηλής όχλησης με εγκαταστάσεις υψηλής επικινδυνότητας, που θα απαγορεύουν κάθε άλλη παραγωγική δραστηριότητα στη γύρω περιοχή;» αναρωτιέται η Κίνηση Πολιτών Ξηρομέρου.
Μάλιστα, η μελέτη έχει ήδη μπει στη βάσανο της κριτικής. «Τι να πει κανείς για μια μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων που ενώ μιλάει για μονάδα ηλεκτροπαραγωγής, δεν δίνει κανένα στοιχείο για την ισχύ της μονάδας, ούτε για την τεχνολογία της; Υπάρχει σχετικός πίνακας όπου αναφέρονται απαιτούμενες ποσότητες υγροποιημένου αερίου για τη λειτουργία μονάδας ηλεκτρικής παραγωγής, ισχύος από 250 μεγαβάτ έως 1.000. Στη μελέτη αναφέρεται ότι δεν υπάρχει κανένας επενδυτής για καμία επένδυση. Τότε βάσει ποίων δεδομένων προκύπτουν 1.500 θέσεις εργασίας; Φαίνεται πως αυτός είναι ο αγαπημένος αριθμός των απανταχού ανά την Ελλάδα επενδυτών και μελετητών. Γιατί αυτόν περιφέρουν από τη Θράκη ώς την Κρήτη», αναφέρει η Κίνηση Πολιτών Ξηρομέρου.
Στη μελέτη η εταιρεία αναφέρει ρητά ότι παραιτείται του δικαιώματος της εγκατάστασης μονάδας αποθήκευσης LPG, όπως προέβλεπε η επένδυση του Κατάρ. Πρόκειται για ένα καύσιμο, το οποίο όταν ήταν υπό διαπραγμάτευση με το Κατάρ, είχε παρουσιαστεί ως «πράσινο», ήτοι περιβαλλοντικά φιλικό. Στην πραγματικότητα θεωρείται «λίαν επικίνδυνο». Σύμφωνα με τη διεθνή πρακτική, δεν ενδείκνυται για ηλεκτροπαραγωγή και μονάδες τέτοιου τύπου ενέχουν υψηλότατο ρίσκο ατυχήματος.
Υπαγωγή στο νόμο
Η Αστακός Τέρμιναλ ζητάει ουσιαστικά την υπαγωγή της στο νόμο 3982/11, ο οποίος της δίνει τη δυνατότητα για εγκατάσταση μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Διευκρινίζει ότι θα λειτουργεί με φυσικό αέριο το οποίο μάλιστα κατατάσσει στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, κάτι που δεν ισχύει. «Συγκεκριμένος νόμος δεν προβλέπει διαχωρισμό στα καύσιμα. Αντιθέτα, επιτρέπει οποιοδήποτε καύσιμο (υγρό και αέριο), οπότε μάλλον είναι εκ του περισσού οι διαχωρισμοί. Σε κάθε περίπτωση, στη ΝΑΒΙΠΕ θα επιτρέπονται βιομηχανίες και υψηλής όχλησης. Κι όχι μόνο αυτό. Αυτόματα επιτρέπεται η εγκατάσταση εργοστασίου ηλεκτροπαραγωγής που η ισχύς του μπορεί να αυξάνεται κατά 600MW ανά τριετία. Και για κάθε βιομηχανική μονάδα που θα εγκαθίσταται, η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων θα ακολουθεί μια τυπική μελέτη ενσωματωμένη στην άδεια εγκατάστασης», αναφέρει η συγκεκριμένη ομάδα πολιτών.
Με την έκδοση απόφασης δυνατότητας υποδοχής δραστηριοτήτων υψηλής, μέσης και χαμηλής όχλησης, η εταιρεία διαχείρισης της ΝΑΒΙΠΕ στοχεύει όπως εξηγείται στη μελέτη, «στην απόκτηση ευελιξίας για την αξιοποίηση των βιομηχανικών οικοπέδων της ΒΙΠΕ». Αναφέρει ότι «θα μπορούσαν να αναπτυχθούν σημαντικές βιομηχανικές δραστηριότητες, κυρίως εξαγωγικού χαρακτήρα» διότι, όπως εξηγεί, «υπάρχει το πλεονέκτημα η ΝΑΒΙΠΕ να αποτελεί πύλη προς την Ευρώπη και προς άλλες χώρες». Αναφέρεται επίσης στη δυνατότητα παραλαβής χύδην χημικών προϊόντων, αλλά και στην ανέγερση βιομηχανικών εγκαταστάσεων επεξεργασίας και μεταποίησης χημικών προϊόντων, που στη συνέχεια θα μπορούσαν να εξαχθούν. «Προς ενίσχυση και τεκμηρίωση της παραπάνω θέσης» επισυνάπτει στη μελέτη της και πρόσφατη μελέτη του Συνδέσμου Ελληνικών Χημικών Βιομηχανιών για την αναγκαιότητα δημιουργίας χώρων προς εξυπηρέτηση του συγκεκριμένου κλάδου τους, όπως λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής χημικών υλικών χύδην και χώρους ίδρυσης και λειτουργίας βιομηχανικών εγκαταστάσεων επεξεργασίας και μεταποίησης χημικών προϊόντων.
Πάγια θέση
Η αντιδήμαρχος στο Δήμο Ξηρομέρου και πρόεδρος της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής, Ευθυμία Καραπάνου-Κολοβού, είπε στην «Ε» ότι, πριν από λίγες μέρες, η εν λόγω επιτροπή γνωμοδότησε αρνητικά στη συμπληρωματική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την τροποποίηση των χρήσεων της ΝΑΒΙΠΕ: «Η επιτροπή εμμένει στην πάγια θέση, για αμιγή διαμετακομιστικό χαρακτήρα του λιμανιού του Πλατυγιαλίου, που πρέπει να είναι μόνο ένα εμπορικό – τουριστικό λιμάνι και να υπάρχει βιομηχανική ζώνη χαμηλής όμως όχλησης, αποκλειομένων των μεταφοράς, εναποθήκευσης, παραγωγής ή μεταποίησης πάσης φύσεως χημικών, τοξικών ή εύφλεκτων υλών ή αερίων, ή της κατασκευής μονάδων παραγωγής ρεύματος, ή ρυπογόνων βιομηχανικών εγκαταστάσεων».
Την επόμενη εβδομάδα θα συνεδριάσει και το δημοτικό συμβούλιο για το συγκεκριμένο ζήτημα, ενώ στις 25 του μήνα έχει προγραμματιστεί και συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου. «Το Πλατυγιάλι αποτελεί ένα φιλέτο, για δραστηριότητες πέρα από τις εμπορικές και θεωρώ ότι η εν λόγω μελέτη αποτελεί ενδεχομένως όχημα για κάτι άλλο, το οποίο πρέπει να μάθουμε τι ακριβώς είναι, πριν η Περιφέρεια γνωμοδοτήσει θετικά ή αρνητικά για τη συγκεκριμένη μελέτη. Κατέθεσα μάλιστα σχετική ερώτηση που θα συζητηθεί στην ολομέλεια του περιφερειακού συμβουλίου», εξηγεί ο Γιώργος Σολτάτος, περιφερειακός σύμβουλος.
Ενα «μικρό εμιράτο» θέλουν οι τοπικοί παράγοντες
Το Πλατυγιάλι ανήκει σε εταιρεία της Alpha Bank στην οποία ο εμίρης του Κατάρ είναι μέτοχος
Θεωρίες συνωμοσίας ή πραγματικά σχέδια;
Με βάση τους τελευταίους «αναπτυξιακούς σχεδιασμούς» που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, ας δούμε το τοπίο της δυτικής Αιτωλοακαρνανίας λίγα χρόνια μετά: ο εμίρης του Κατάρ μαζί με διεθνείς VIPs θα κάνουν τις διακοπές τους στην υπερπολυτελή βίλα ή σε ξενοδοχειακές μονάδες ανάλογης χλιδής. Ολα τα παραπάνω θα κατασκευαστούν -σύμφωνα με τους ευσεβείς πόθους τοπικών παραγόντων- σε προστατευόμενες περιοχές Natura. Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, στο Πλατυγιάλι -εφόσον βρεθεί ο πολυπόθητος επενδυτής-, θα δημιουργηθούν εγκαταστάσεις υψηλής όχλησης, μονάδες ηλεκτροπαραγωγής και, ίσως, εγκαταστάσεις επικίνδυνων αποβλήτων. Δεξαμενόπλοια θα πηγαινοέρχονται μεταφέροντας αέρια και υγρά καύσιμα. Τι πραγματικά συμβαίνει;
«Ή κάποιος παράφρων τεχνοκράτης έχει σκεφτεί πως όλα αυτά είναι ταιριαστά μεταξύ τους, ή κάποιο μυστικό και άγνωστο ώς τώρα νήμα δένει όλο το αλαλούμ, ή οι κυβερνώντες έχουν επιλέξει το καινοφανές αναπτυξιακό σχέδιο “όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε”», λέει με πικρό χιούμορ η Κίνηση Πολιτών Ξηρομερίου. Κι επειδή δεν είμαστε στο μυαλό του παράφρονος τεχνοκράτη, μεταφέρουμε την άποψη των Κίνησης Πολιτών Δυτικής Ελλάδος, τα μέλη της οποίας υποστηρίζουν ότι όλες οι κινήσεις των εμπλεκόμενων πλευρών συγκλίνουν στο εξής σχέδιο:
«Τα τελευταία χρόνια οι διάφοροι γεωπολιτικοί σχεδιασμοί των παραγωγών κρατών ενέργειας είναι η δημιουργία ενεργειακών αποθηκευτικών κέντρων στην Ευρώπη. Το Κατάρ σε όλες τις διακρατικές επαφές του μέχρι σήμερα δεν έχει κρύψει πως το ενδιαφέρον του για τη δημιουργία ενεργειακού κέντρου υγροποιημένων αερίων LNG και LPG στη Νότια Ευρώπη, και κυρίως στην Ελλάδα, δεν είναι ούτε ευκαιριακό ούτε τυχαίο. Γνωρίζει επίσης πως για να μετατραπεί η Ελλάδα σε χώρα εισόδου LNG και LPG (ή σε κόμβο αερίων) απαιτούνται κυρίως υποδομές αποθήκευσης αλλά και υποδοχής. Το Πλατυγιάλι και η περιοχή των Εχινάδων παρέχουν προς αυτή την κατεύθυνση τις καλύτερες προϋποθέσεις. Είναι κατ’ αρχάς ένα από τα δύο πιο βαθιά λιμάνια της Μεσογείου (το άλλο είναι το Ashdod του Ισραήλ), γεγονός που δίνει τη δυνατότητα προσέγγισης και φορτοεκφόρτωσης σε πολύ μεγάλα τάνκερ. Είναι επίσης απομονωμένο και περιστοιχίζεται από πολλά μικρά νησάκια, τα οποία μπορούν να αποτελέσουν εξαιρετικούς και εύκολους χώρους αποθήκευσης των παραπάνω αερίων, κατά το πρότυπο της Ρεβυθούσας. Ακόμα πιο σημαντικό, όμως, είναι το γεγονός ότι ιδιοκτησιακά το Πλατυγιάλι ανήκει, εκτός των άλλων, σε θυγατρική εταιρεία της Alpha Bank, στην οποία ο εμίρης είναι ισχυρός μέτοχος».
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΥΓΙΑΛΙΟΥ ΑΣΤΑΚΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 1984 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ…
30 χρόνια άνθρακες
Εργολάβους, τοξικά, άνθρακες, ΑΠΕ, αέρια, τραπεζίτες και εμίρηδες περιλαμβάνει η 30χρονη ιστορία του Πλατυγιαλίου Αστακού.Το 1997 ξεκινάει η διαδικασία ολοκλήρωσης του λιμανιού στην πρώτη ΝΑΒΙΠΕ Το 1997 ξεκινάει η διαδικασία ολοκλήρωσης του λιμανιού στην πρώτη ΝΑΒΙΠΕ Με τη βοήθεια της κίνησης Πολιτών Δυτικής Ελλάδος, μεταφέρουμε το ενδιαφέρον ιστορικό.
Το 1984 η ΕΤΒΑ (Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Ανάπτυξης) ξεκινάει τις αγορές στην περιοχή του Πλατυγιαλίου για την κατασκευή στην περιοχή διαλυτηρίου πλοίων και την ίδρυση της πρώτης Ναυτιλιακής Βιομηχανικής Περιοχής στην Ελλάδα, πάνω στα ερείπια ενός υποθαλάσσιου πρωτοελλαδικού οικισμού της 3ης χιλιετίας π.Χ. Η πετρελαϊκή όμως κρίση τελειώνει, ο εφοπλιστικός κόσμος ήδη έχει αλλάξει τα περισσότερα πλοία του και τα διαλυτήρια ένα ένα κλείνουν, οπότε το σχέδιο εγκαταλείπεται. Το 1990 η ΕΤΒΑ παραχωρεί το λιμάνι στην ελβετική εταιρεία CBI, για εγκατάσταση μονάδας καταστροφής τοξικών αποβλήτων των προηγμένων χωρών της Ευρώπης. Οι κάτοικοι της περιοχής δραστηριοποιούνται αμέσως και το σχέδιο ναυαγεί.
Δύο χρόνια αργότερα, το 1992, η εβραϊκών συμφερόντων εταιρεία LYPSA «φτάνει» στο λιμάνι, για να εγκαταστήσει μονάδα παραγωγής «πράσινης βενζίνης» υψηλών οκτανίων και να δημιουργήσει χώρους αποθήκευσης μεγάλων ποσοτήτων βουτανίου και προπανίου. Οι κάτοικοι της περιοχής ξεσηκώνονται πάλι και ο σχεδιασμός σταματάει.Το 1997 ξεκινάει η διαδικασία ολοκλήρωσης της κατασκευής του λιμανιού και της διαμόρφωσης της γύρω από αυτό περιοχής στην πρώτη ΝΑΒΙΠΕ (Ναυτιλιακή Βιομηχανική Περιοχή) της Ελλάδας, με αρχικό προϋπολογισμό 44 δισ. δραχμές και τη μετατροπή του σε εμπορικό – διαμετακομιστικό λιμάνι, πύλη της Ελλάδας προς τη Δύση.
Δημιουργείται για την επίτευξη αυτού του σκοπού, το 1999, η Κοινοπραξία «Αστακός Τέρμιναλ», με κύριους μετόχους τις εταιρείες ΑΕΓΕΚ, ΜΕΤΩΝ, ΑΚΤΩΡ και ΣΥΜΕΤ και τελική χρηματοδότηση ύψους 126 εκατομμυρίων ευρώ. Από αυτά, τα 73 εκατομμύρια ήταν η συμμετοχή του Δημοσίου και τα υπόλοιπα, 53 εκατομμύρια, κεφάλαια τα οποία απέκτησε η κοινοπραξία με δανεισμό από τις τράπεζες Alhpa Bank, Πειραιώς και Εμπορική, στην οποία παραχωρείται η χρήση και η εκμετάλλευση των λιμενικών υποδομών και της βιομηχανικής περιοχής, ύστερα από σχετικό διαγωνισμό.Από τις παραπάνω όμως εταιρείες της κοινοπραξίας, εκείνη που συνέδεσε το όνομά της με το λιμάνι και τελικά το παρέδωσε στις τράπεζες, είναι η ΑΕΓΕΚ. Το 1999 η ΑΕΓΕΚ αποκτά το 50% στην ASTAKOS TERMINAL. Το 2000 η ΑΕΓΕΚ ιδρύει την ΑΚΑΠΟΡΤ Α.Ε. με ποσοστό συμμετοχής 25% και αποκτά το 50% της ΜΕΤΩΝ Α.Ε.
Τον Μάιο του 2007 η ΑΕΓΕΚ εκδίδει ενημερωτικό δελτίο για την αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου, σύμφωνα με το οποίο η Alpha Bank συμμετέχει στο κοινό μετοχικό κεφάλαιο της ΑΕΓΕΚ με ποσοστό 0,19% και η Τράπεζα Πειραιώς με ποσοστό 0,095%. Τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου, πραγματοποιείται συμφωνία μεταξύ της ΑΕΓΕΚ, της εταιρείας DS Constructions Ltd, της εταιρείας ΑΕΓΕΚ Κατασκευαστική Α.Ε. (θυγατρική της πρώτης) και της ομάδας πιστωτριών τραπεζών, με αντικείμενο την είσοδο της DSC Ltd στον όμιλο ΑΕΓΕΚ, ως στρατηγικού επενδυτή για την αναδιάρθρωση του τραπεζικού δανεισμού της εταιρείας και την πώληση των συμμετοχών της στις εταιρείες ΑΣΤΑΚΟΣ ΤΕΡΜΙΝΑΛ Α.Ε. και ΑΚΑΡΟΡΤ Α.Ε.
Τον Δεκέμβριο του 2007, με την ολοκλήρωση των έργων υποδομής της ΝΑΒΙΠΕ, παρέχεται η δυνατότητα άδειας λειτουργίας στις επιχειρήσεις που εγκαθίστανται εκεί.Τον Δεκέμβριο του 2007 η ΑΕΓΕΚ πουλάει το 90% της ΑΣΤΑΚΟΣ ΤΕΡΜΙΝΑΛ Α.Ε. και το 50% της ΑΚΑΡΟΡΤ Α.Ε. (θυγατρική της πρώτης) έναντι συνολικού συμφωνηθέντος τιμήματος 125 εκατομμυρίων ευρώ στην εταιρεία ΑΠΕ Επενδυτικής Περιουσίας Α.Ε., στην οποία συμμετέχουν η Alpha Bank με ποσοστό 67,42%, η Πειραιώς (27,2%) και η Εμπορική (5,38%, στην οποία ανήκει ώς σήμερα.
Το 2007 η πολυεθνική εταιρεία EDISON σχεδιάζει στη ΝΑΒΙΠΕ κατασκευή μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με πρώτη ύλη το λιθάνθρακα. Και πάλι οι πολίτες αποτρέπουν το σχεδιασμό. Τέλος, το 2010 η κυβέρνηση Παπανδρέου, σε συνεργασία με την κυβέρνηση του Κατάρ, σχεδιάζει εγκατάσταση μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με πρώτη ύλη το LPG (υγροποιημένο πετρελαϊκό αέριο, μείγμα βουτανίου-προπανίου), απαγορευμένο για ηλεκτροπαραγωγή λόγω της επικινδυνότητάς του στο πλαίσιο των οδηγιών Seveso 1 & 2. Αλλη μία φορά ο σχεδιασμός ανατρέπεται, καθώς οι Αραβες αποσύρουν το ενδιαφέρον τους, ενώ ταυτόχρονα υπήρξε σφοδρή αντίδραση των κατοίκων.
