Παντώς αυτό το πράγμα, προσωπικά, δεν το έχω ξαναδεί πουθενά… Να είναι οι αγρότες της Αιτωλοακαρνανίας και τα χωράφια τους δίπλα από λίμνες και ποτάμια και να μην μπορούν να τα ποτίσουν. Αυτό πραγματικά είναι παγκόσμια “πρωτοτυπία”…
Και δεν είναι μόνο η περίπτωση της Μακρυνείας που μήνες τώρα δεν μπορεί το κράτος να επιλέξει ποιος θα δημοπρατήσει το έργο με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση… Τα λεφτά για την επισκευή του αρδευτικού δικτύου της Μακρυνείας, 200 χιλιάδες ευρώ, υπάρχουν(!) όμως το μπαλάκι της δημοπράτησης του έργου πάει από το δήμο Αγρινίου στο υπουργείο και από εκεί στην περιφέρεια… Και τελικά το έργο δεν έχει δημοπρατηθεί ακόμη και φυσικά δεν φταίει κανείς για αυτό… Δεν έχει κανείς την ανάγκη να απολογηθεί…
Ανάλογη περίπτωση είναι και αυτή του κάμπου του Γαλατά είναι δίπλα στον Εύηνο, όπου πάλι οι αγρότες δεν μπορούν να ποτίσουν. Ο αναδασμός εκεί έγινε κατά το ήμισυ… Έγινε ένας αγωγός άρδευσης αλλά μέσα του δεν κυλά νερό… γιατί δεν συνδέθηκε ποτέ με το ποτάμι… Υποτίθεται ότι θα γίνονταν κάποια μικρά έργα στο ποτάμι, κάτι σαν μια μεγάλη δεξαμενή ή ένα μικρό φράγμα και από εκεί θα πήγαινε το νερό στον αγωγό… Αλλά τα έργα στο ποτάμι δεν έγιναν και ο αγωγός παραμένει άδειος…
Πραγματικά μερικές φορές είναι να αναρωτιέσαι αν υπάρχει σωτηρία σε αυτή τη χώρα…
