Αυτό το θέατρο του παραλόγου που παίζεται στα πανελ κάθε 28η και κάθε 25η είναι σπάσιμο νεύρων. Από την μια η υψηλή διανόηση που λέει ότι πρέπει να καταργηθούν (που σιγά το μυαλό που θέλει, για να καταλάβεις ότι δεν χρειάζονται καθόλου οι παρελάσεις) κι από την άλλη οι πατριώτες Ελληνάρες που λένε ότι αν καταργηθεί η παρέλαση θα ξεχάσουμε την Ιστορία μας…
Προσωπικά για μένα η παρέλαση είναι κάτι σαν την Eurovision. Ένα πανηγυράκι που κάθεσαι να το δεις τρώγοντας πίτσες και πίνοντας μπύρες… Δεν προσφέρει τίποτα παρά μόνο διαφωνίες μεταξύ “προοδευτικών” και “πατριωτών”.
Το νόημα έχει χαθεί ούτως ή άλλως αφού έχουμε ξεχάσει την Ιστορία και αντί να μελετήσουμε πετάμε κουβέντες, απ΄ότι θυμόμαστε από το Δημοτικό, ή από τα ντοκυμαντέρ του Τατσόπουλου…Έτσι όμως δεν μαθαίνεις Ιστορία! Επίσης η πλειοψηφία των μαθητών δεν ξέρουν ακριβώς τι γιορτάζουμε. Ένα ΟΧΙ λέει, αλλά σε ποιον το είπαμε. Ποιος το είπε. Γιατί το είπε; Τι έγινε μετά; Όλα σκόρπια.
Εξ΄αλλου όλα τέλειωσαν όταν αποφασίσαμε να ξεπουλήσαμε πολύ φτηνά την αγάπη μας γι αυτήν εδώ την χώρα και πολύ έξυπνα την καπηλεύτηκαν τα ναζιστικά στοιχεία. (Και για να μην παρεξηγηθώ αγάπη για αυτή την χώρα εννοώ να αγαπάς κι όλους τους κατοίκους που ζουν σε αυτό εδώ το μαγαζάκι. Έλληνες και ξένους…)
Γ.Κ.
