Modus vivendi pasokus

Του Δημήτρη Παπαδάκη
Ωραία και ευφάνταστα τα σχόλια και οι τίτλοι που διαβάζουμε στo διαδίκτυο τα τελευταία χρόνια κάθε 3η του Σεπτέμβρη. Οι αναφορές σε “πτώματα”, “ζόμπι” και ένα γενικότερο “μην ασχολείστε”, μου έκανε εντύπωση φέτος. Πράγματι θεωρητικά κάποια στιγμή είναι πιθανό, αν και προσωπικά αμφιβάλλω, το ΠΑΣΟΚ να εξαφανιστεί από τον πολιτικό χάρτη, να μην μπει στη Βουλή. Όμως το ΠΑΣΟΚ θα είναι πάντα εδώ, γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα, είναι τρόπος ζωής και κοσμοθεωρία. Έναν τρόπο ζωής και μια κοσμοθεωρία που υιοθέτησαν εκατομμύρια Έλληνες… έχετε ακούσει το αστικό μύθο που λέει ότι, έστω μια φορά στη ζωή τους όλοι ψήφισαν ΠΑΣΟΚ. Αλλά τον τρόπο ζωής του ΠΑΣΟΚ τον υιοθέτησαν ακόμη και αυτοί -αν υπάρχουν τέτοιοι- που δεν το ψήφισαν.

Φυσικά το ΠΑΣΟΚ δεν γεννήθηκε ως τρόπος ζωής, γιατί θα είχε γίνει καλλιτεχνικό ρεύμα και όχι κυβέρνηση… Το ΠΑΣΟΚ γεννήθηκε όταν ο Ανδρέας μετά τη χούντα κατ΄εντολήν των Αμερικανών ήρθε στην Ελλάδα για να δώσει προοπτική εξουσίας στον κόσμο της Αριστεράς και του ΚΚΕ. “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο” φώναζε ο Ανδρέας… Έστω και στην τελευταία φάση του την δεκαετία του 1980 Ψυχρό Πόλεμο είχαμε, και το ΠΑΣΟΚ κατάφερε λίγο διαφορετικά, αυτό που κατάφερε και η χούντα, “την αποτροπή του κομμουνιστικού κινδύνου” και το κατάφερε με το εφεύρημα του Ανδρέα να λέει αυτά που ήθελε να ακούσει ο λαός και στο τέλος να μην τα κάνει. Μόνο μια εξαίρεση υπήρξε σε αυτόν τον κανόνα, ο διπλασιασμός των συντάξεων και των μισθών, χάρις τα κονδύλια που δίνονταν στην Ελλάδα από την ΕΟΚ. Αυτός ο διπλασιασμός των συντάξεων και των μισθών έκανε τους Έλληνες να συγχωρούν κάθε τι κακό στον Ανδρέα. Κυρίως δε, τη βαθιά μέχρι το μεδούλι διαφθορά. Γιατί ο κόσμος δεν ήταν χαζός… έβλεπε και τον Κοσκωτά και τη Μιμή και τα σκάνδαλα και τη ροζ βίλα. Έκτοτε ο Έλληνας μιμούνταν τον Ανδρέα, εξάλλου η πολιτική πράξη αποτελεί εξ΄ορισμού παράδειγμα μίμησης. Η συνέχεια είναι γνωστή : η χώρα δεν απέκτησε υποδομές και αντ΄ αυτού οι επιδοτήσεις γίνανε αμάξια, πισίνες, τα τρακτέρ αραγμένα έξω από τα μπουζουξίδικα, τα πορτοκάλια στις χωματερές και τα χέρια να αγκαλιάζουν τις συντρόφισσες από τη Σοβιετία.

Το ΠΑΣΟΚ με όλα αυτά ήρθε, συνεπικουρούμενο βέβαια και από το πνεύμα ευδαινομισμού της εποχής, να ανατρέψει όλες τις αξίες και να τις κάνει απαξίες, φέρνοντας τις δικές του “αξίες”. Αναποδογύρισε το σύστημα όλο. Το δυστύχημα είναι ότι η δεξιά στην Ελλάδα δεν μπόρεσε να αντιπαρατάξει έναν άλλο τρόπο ζωής, έγινε κακέκτυπο του ΠΑΣΟΚ, γι’ αυτό κυβέρνησε και λιγότερα χρόνια. Όταν έχεις το αυθεντικό, δεν θα προτιμήσεις την απομίμηση… Έτσι το modus vivendi του ΠΑΣΟΚ έχει γίνει καρκίνος και λευχαιμία για τους Έλληνες.

Σήμερα και μετά τη χρεοκοπία του 2010, η συντριπτική πλειοψηφία στην Ελλάδα καλείται να ξεπεράσει τον εαυτό της, να βγάλει τον καρκίνο από μέσα της. Δυστυχώς όμως το ΠΑΣΟΚ είχε φροντίσει να υπάρχει “λίπος”… Η προσαρμοστικότητα του Έλληνα και το γεγονός ότι μόνο ένα 20-30% δεν είχε “λίπος”, είναι η αιτία που κυβερνάνε ακόμη οι υπεύθυνοι για τη χρεοκοπία.