Οι καθυστερήσεις απαλλοτριώσεων και πώς μπλοκάρουν την Ιονία Οδό

Ανησυχία για την πορεία κατασκευής της Ιονίας Οδού εκφράζεται από την Περιφέρεια Ηπείρου. Οπως εκτιμάται, το έργο δεν θα προλάβει να ολοκληρωθεί στο τέλος του 2015, εξαιτίας καθυστερήσεων στη διαδικασία απαλλοτριώσεων και στην επίλυση των διαφόρων εκκρεμοτήτων και ζητεί παρέμβαση του υπουργείου Υποδομών. Το υπουργείο και ο εργολάβος υποστηρίζουν ότι τα προβλήματα ξεπερνιούνται χωρίς να δημιουργούν σοβαρό πρόβλημα στο χρονοδιάγραμμα του έργου.Το Δημόσιο, πάντως, αποκλείει το ενδεχόμενο οι καθυστερήσεις να «γεννήσουν» νέα αιτήματα αποζημίωσης από πλευράς του εργολάβου, παρότι οι εκκρεμότητες ήταν γνωστές κατά την υπογραφή της συμφωνίας επανεκκίνησης.

Σε σημερινό της δημοσίευμα η “Καθημερινή” αναφέρει ότι “το υπουργείο Υποδομών αναγνωρίζει ότι τα προβλήματα αυτά είναι υπαρκτά. Ωστόσο, εκτιμά ότι δεν είναι τέτοιας μορφής που να θέσουν σε κίνδυνο το χρονοδιάγραμμα του έργου (έως σήμερα έχει κατασκευαστεί το 39% του νέου οδικού άξονα). Χαρακτηριστικό είναι ότι σε περιοχές όπου οι συμπληρωματικές απαλλοτριώσεις δεν έχουν τελεσιδικήσει, ο εργολάβος έχει προχωρήσει σε ενοικίαση των οικοπέδων για να εργαστεί. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, οι ρυθμοί του εργολάβου αυξάνονται και βρίσκονται πλέον σε καλό επίπεδο”.

Ωστόσο σύμφωνα με το kathimerini.gr “Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εκκρεμότητες στις απαλλοτριώσεις, τόσο στην Ιονία Οδό όσο και στον Ε65, είχαν εγκαίρως υποδειχθεί από τις υπηρεσίες. Τα δύο έργα πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος του 2015, καθώς χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ. Ωστόσο, κατά την επανεκκίνηση των έργων στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς δεν είχε συντελεστεί περίπου το 15%-17% των απαλλοτριώσεων και οι αντίστοιχες αρχαιολογικές έρευνες στην Ιονία Οδό και το 20% στον Ε65. Χαρακτηριστικό των χρόνων που απαιτούνται είναι ότι τρεις μικρές παραλλαγές στη χάραξη της Ιονίας Οδού, που εγκρίθηκαν από το Δημόσιο το 2010 (Βασιλική, Εύηνος, κόμβος Αντιρρίου), αδειοδοτήθηκαν περιβαλλοντικά την άνοιξη του… 2013. Στη συμφωνία επανεκκίνησης δεν προβλέφθηκε όρος για τις καθυστερήσεις, επομένως το Δημόσιο εκτέθηκε και πάλι στον κίνδυνο να μην είναι συνεπές και να οδηγηθεί στην καταβολή εκατομμυρίων νέων αποζημιώσεων στους δύο παραχωρησιούχους”.