Σηκώθηκε από το κρεβάτι πετώντας την κουβέρτα με νεύρα κάτω στο πλακάκι, η γυναίκα του κοιμόταν ήρεμα δίπλα του, έτρεξε προς το παιδικό δωμάτιο, σταμάτησε πάνω από την κούνια του μωρού, όλα εντάξει, το μωρό κοιμόταν το φως νυκτός ανοιχτό! Πήγε ήρεμος προς την κουζίνα και άνοιξε τη βρύση, κατέβασε δυο ποτήρια νερό χωρίς ανάσα… Έσκυψε το κεφάλι και κάθισε για λίγα λεπτά ακούνητος, έμεινε εκεί για ώρα, ασάλευτος. Άνοιξε το παράθυρο της κουζίνας και άφησε τον κρύο αέρα να ακουμπά το ήδη κρύο από ιδρώτα πρόσωπό του, έκλεισε το παράθυρο και πήγε στο κρεβάτι του, ξάπλωσε δίπλα της τραβώντας τα σκεπάσματα σιγά σιγά να μην την ξυπνήσει. Καθόταν εκεί ακούνητος με τα μάτια ανοιχτά “τι εφιάλτης”, σκέφτηκε. Είδε πως έγιναν εκλογές, δεν υπήρξε αυτοδυναμία, τα κόμματα με τη σειρά τους μετά από εντολή που πήραν από το Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια προσπαθούσαν να σχηματίσουν κυβέρνηση, το κατάφερε μόνο η Νέα Δημοκρατία με τη συμβολή του ΚΚΕ, το είχε μάθει στη δουλειά, το είπαν στην τηλεόραση, μόλις το άκουσε κλείδωσε και έφυγε τρέχοντας για το σπίτι, με τι μούτρα θα αντίκριζε κόσμο; Όλοι το γνώριζαν ότι ήταν κομμουνιστής, πώς θα άντεχε τόσο δούλεμα;
Αυτό είχε δει στον ύπνο του, τον είχε ταράξει πολύ,τα μάτια του δεν έκλειναν με τίποτα για να κοιμηθεί, του ήρθε στο μυαλό ο πατέρας του, και κείνος τότε το ’89 με την Οικουμενική είχε κλειστεί μέσα. Δυο μήνες είχε να βγει, να πάει στο καφενείο, έπαιζε μαζί τους monopoly κάθε βράδυ, η μάνα του είχε ξανανιώσει, κάθε βράδυ έφτιαχνε κέικ και πίτες, κάθε τόσο φώναζε θέλοντας να τον πειράξει “Να ‘σαι καλά Χαρίλαε” και γελούσε, εκείνος την κοιτούσε με ύφος αγανάκτησης και χαμογελούσε κουνώντας το κεφάλι του… Άλλα όμως τα χρόνια τότε… Γύρισε πλευρό και προσπάθησε να κλείσει τα μάτια του, δεν τα κατάφερε να κοιμηθεί εκείνο το βράδυ… Ήταν αδύναμος χαρακτήρας, κάποτε είχε ψηφίσει ΠΑΣΟΚ. Βέβαια ποτέ δεν το έμαθε κανείς…
Σιγμα Καιει
