«Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα Φον Κάντ» στο Εθνικό

Της Αντιγόνης Κατσαδήμα
Η αρχή και η πράξη της θεατρικής μεταφοράς του έργου του Φασμπίντερ, στο Μικρό Rex–Σκηνή «Κατίνα Παξινού» του Εθνικού Θεάτρου, σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου, σημειώνονται με επιτυχία, ιδίως χάρη στο κατάλληλο σκηνικό του Σταύρου Λίτινα. Ο Λίτινας μεταστοιχειώνει σε θεατρικό σκηνικό λόγο τον κόσμο του θεάματος και, σύστοιχα με αυτόν, τις ψυχικές αγωνίες, τα πάθη και τις ακραίες καταλήξεις τους. «Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα Φον Κάντ» του Εθνικού δίνουν μια ανθρώπινη διάσταση στο αστικό, μοντέρνο συνονθύλευμα των φετίχ, ενώ η ιδεολογική αφετηρία αυτής της θέσης εκμαιεύεται σκηνοθετικά, χωρίς πρόσθετα παιξίματα και ασταθείς υπερβολές. Πρόκειται για έναν κατακερματισμένο κόσμο, όπου οι οικογενειακές σχέσεις έχουν μεταλλαχτεί από τα αστικά δεδομένα. Ως εκ τούτου, τις έχει διαδεχθεί η ατομική πορεία προς τα εμπρός.

Η σχέση της Πέτρα Φον Καντ- Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη- με τη μητέρα Βαλερί-Ρίκα Διαλυνά- και την κόρη Γκάμπι-Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου- κινείται σε έναν τυπικό άξονα. Στο ίδιο κλίμα επαφών, και οι φιλικές σχέσεις του ντιβανιού, -όπως ξεδιπλώνονται μέσα από τον ρόλο της Σιντονί Φον Γκράζεναμπ (Άντζελα Μπρούσκου)- ενέχουν πολλή αστική φιλοσοφία, λίγη πράξη και ιδιοτελή κίνητρα. Κεντρικό πρόσωπο του έργου είναι φυσικά η Πέτρα Φον Καντ, την πορεία της οποίας παρακολουθούμε από τα ανώγεια ως τα υπόγεια της ψυχής της, όταν ερωτεύεται την Κάριν Τιμμ-Γιούλικα Σκαφιδά-. Και βέβαια, μόνο μια Καραμπέτη, με τη δύναμη που εκπέμπει, θα μπορούσε να κρατήσει το τιμόνι μιας τέτοιας παράστασης, στη βάση των σκηνοθετικών επιλογών. Σύμφωνα με αυτές, η Μαρλένε-Παρθενόπη Μπουζούρη- γίνεται η σκιά-γραμματέας του όλου συστήματος. Είναι το υποκριτικό μάτι, αυτή που βλέπει και επιβλέπει. Είναι ένα εξάρτημα του τερατώδους κόσμου του θεάματος. Ωστόσο, αναπτύσσει έναν καυστικό σιωπηλά ρόλο, γεγονός δύσκολο. Παρόλα αυτά, κάνει τους θεατές να γελούν μαζί της. Στο σύνολο, η παράσταση αντλεί το υλικό της από κινηματογραφικά περιβάλλοντα, ενώ η ψυχολογική ενατένιση του κειμένου τελικά δείχνει ένα έλλειμμα σε σχέση με το πολιτικό και το ευρύτερο νόημα. Βέβαια, αυτή η επί των συνόρων βαρύτητα προοικονομείται και από τον τίτλο ακόμη “Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα Φον Καντ”.

Μετάφραση Γιώργος Δεπάστας
Σκηνοθεσία- Ενδυματολογική επιμέλεια Άντζελα Μπρούσκου
Σκηνικά Σταύρος Λίτινας
Μουσική σύνθεση Nalyssa Green
Φωτισμοί Νίκος Βλασόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη Χριστίνα Παπαδοπούλου
Διανομή:
Πέτρα Φον Καντ Καρυοφυλλιά Καραμπέτη
Μαρλένε Παρθενόπη Μπουζούρη
Σιντονί Φον Γκράζεναμπ Άντζελα Μπρούσκου
Κάριν Τιμμ Γιούλικα Σκαφιδά
Γκάμπι Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου
Βαλερί Φον Καντ Ρίκα Διαλυνά