Eίδες Νικόλα που δεν είπες τίποτα στο πατέρα σου; Τελικά δικαιώθηκες ,καλά έκανες και δεν του φόρτωσες ακόμα ένα άγχος, έχει τόσα πολλά να σκεφτεί ,έχασε δουλειά, έχασε δόσεις δανείων ,έχασε το καλύτερο του φίλο ,το παιδικό του φίλο όταν αυτοκτόνησε νομίζοντας ότι έχασε την αξιοπρέπεια του,έχασε το κτήμα που του άφησε ο παππούς του ,περνούσε από γενιά σε γενιά τόσους αιώνες ,έχασε την στήριξη της μαμάς ,εκείνο το βράδυ όταν εκείνη σηκώνοντας τον τόνο της φωνής της των είπε ρομαντικό αριστερό που ονειρεύεται ουτοπίες,έχασε το βραδινό καθημερινό τηλεφώνημα με το πατέρα του στο χωριό από τότε που η τράπεζα πήρε το κτήμα,έχασε την αντροσύνη του που αναγκάζονταν κάθε πρωί να σας ετοιμάζει εσένα και την αδερφή σου για το σχολείο μένοντας πίσω και κάνοντας τις δουλείες της μαμάς γιατί εκείνη είχε καταφέρει να κρατήσει την δουλειά της…
Έχασε την γη κάτω από τα πόδια του την μέρα που γυρίσατε νωρίτερα από το σχολείο και τον πιάσατε να κλαίει νιώθοντας άχρηστος σαν οικογενειάρχης. Φαντάσου Νικόλα να του έλεγες και συ ότι συνάντησες έναν με κοστούμι και γυαλιά μυωπίας με λαδωμένη καπέτα και μάτια αλλήθωρα με 4 μπράβους στην παιδική χαρά ,ότι σας πήρε την μπάλα και με στραβωμένους ώμους σας έλεγε να πείτε στους πατεράδες σας ανοησίες ,ηλιθιότητες ,χαζομάρες!Μπράβο σου Νικόλα ,θα δεις με τα χρόνια ότι σκέφτηκες πολύ ώριμα για την ηλικία σου ,ποιο ώριμα από πολλούς μεγάλους ,κάνε το αράουτ και συνέχισε να παίζεις…
Σιγμα Καίει
