Το φυσάνε και δεν κρύωνει… Ακόμη και σήμερα, μια εβδομάδα μετά τη συζήτηση για τον οικονομικό απολογισμό του δήμου Αγρινίου, στην παράταξη Μοσχολιού έχουν πάθει “Παυλόπουλος” με τα οικονομικά στοιχεία του δήμου και τις καταγγελίες της δημοτικής αρχής που κάθε άλλο παρά την εικόνα ενός υγιή οικονομικά δήμου δείχνουν.
Η σιωπή δε της παράταξης, που μπορεί στη συνεδρίαση να μην εκπροσωπήθηκε από τον επικεφαλής της που απουσίαζε, είναι χαρακτηριστική, αφού μια εβδομάδα μετά δεν φρόντισε ούτε καν μέσω μιας ανακοίνωσης να αμβλύνει τις εντυπώσεις που προκάλεσαν τα όσα ειπώθηκαν από την πλευρά της δημοτικής αρχής. Σιωπή για το γεγονός ότι ο δήμος θα πληρώσει δύο εκατομμύρια και κάτι και δεν θα αποκτήσει ποτέ δημαρχείο. Εκκωφαντική σιωπή για το θέμα με τους “μηχανηματάδες”, που ζητούν στα δικαστήρια τα λεφτά τους για έργα που τους ανατέθηκαν κατόπιν προφορικής… εντολής. Σιωπή για το γεγονός ότι φέτος για πρώτη φορά η νομική υπηρεσία του δήμου έκανε εκτίμηση για τις δικαστικές απαιτήσεις τρίτων σε βάρος του δήμου. Σιωπή για τα δάνεια του δήμου και το δάνειο “πολυτελείας” λίγους μήνες πριν μπει η χώρα στο πρώτο Μνημόνιο για να αποκτήσει ο δήμος Αγρινίου την ακριβότερη αίθουσα δημοτικού συμβουλίου παγκοσμίως…
Και η αλήθεια είναι πως η ιστορία των δανείων του δήμου είναι αρκετά μπερδεμένη… Εξ’ αιτίας των δανείων των καποδιστριακών δήμων, που όμως μας φόρτωσαν με τον “Καλλικράτη” η κυβέρνηση του ΓΑΠ και ο Π. Μοσχολιός, που θέλησαν το “μεγάλο Αγρίνιο”. Πήραμε λοιπόν τα Παρακαμπύλια, που τρία χωριά είχαν δάνεια ενάμιση εκατομμύριο ευρώ… και τώρα τα πληρώνουμε κυριολεκτικώς και μεταφορικώς. Όσο δε αφορά το δάνειο των 2,5 εκατ. ευρώ για την αγορά του κτιρίου της Τράπεζας της Ελλάδος, που ήταν το καλύτερο δυνατό deal για την Τράπεζας της Ελλάδος, το σαθρό και έωλο αντεπιχείρημα της πρώην δημοτικής αρχής ήταν ότι θα μπορούσε το κτίριο αυτό να πάει σε ιδίωτη και να γίνει στριπτιτζάδικο ή πολυκατοικία… Εδώ βέβαια γελάνε και οι πέτρες… για το πως θα γίνονταν κάτι τέτοιο σε ένα κτίριο που έχει κριθεί διατηρητέο! Εξάλλου και η Εθνική Τράπεζα προσπαθεί να “σπρώξει” στην ιδιωτική αγορά το νεοκλασικό της στην Οδό Χαρ. Τρικούπη και επί σειρά ετών λόγω της οικονομικής δυσπραγίας δεν το έχει καταφέρει… Από όπου και να το πιάσει κανείς το πράγμα μπάζει…
Από την άλλη δεν χρειάζεται καμία βαρύγδουπη ανάλυση, για να καταλάβει κανείς την οικονομική υγεία του δήμου, όταν τα πέντε τελευταία χρόνια έχει με λακκούβες την Παπαστράτου και άλλους κεντρικούς δρόμους σε απόσταση 50 και 100 από την κεντρική πλατεία (για δημοτικό φωτισμό ας μην μιλήσουμε).
