Η επέκταση του δικτύου του φυσικού αερίου σε νέες περιοχές παρότι στα πλάνα της ΔΕΠΑ, δεν τελεσφόρησε μετά την αποτυχία των σχετικών διαγωνισμών. Η νέα διοίκηση της εταιρείας και ο διευθύνων σύμβουλος Θοδωρής Κιτσάκος ωστόσο έχουν βάλει στην κορυφή των προτεραιοτήτων τους, την ενίσχυση της εγχώριας παρουσίας της εταιρείας με πρώτο σταθμό την επέκταση του δικτύου του αερίου (μέσης και χαμηλής τάσης) σε νέες περιοχές.
“Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν οι αγωγοί λίγα μέτρα έξω από πόλεις της Στερεάς Ελλάδας και να μην υπάρχει δίκτυο που να μεταφέρει το φυσικό αέριο μέσα στις πόλεις” ανέφερε μιλώντας σε δημοσιογράφους ο κ. Κιτσάκος. Για το θέμα υπάρχουν ήδη επαφές με τους περιφερειάρχες ιδιαίτερα σε τρεις περιφέρειες όπου θεωρείται ότι οι συνθήκες είναι πιο ώριμες: Δυτική Ελλάδα, Στερεά και Ανατολική Μακεδονία Θράκη.
Η επέκταση όπως σχεδιάζει η ΔΕΠΑ δε θα γίνει με διαγωνισμούς αλλά σε συνεργασία με τις υπάρχουσες ΕΠΑ και η φιλοδοξία είναι να τρέξει ένα ταχύ πρόγραμμα σε περιοχές όπου ήδη υπάρχει η βασική υποδομή δηλαδή ο αγωγός υψηλής πίεσης που μεταφέρει το αέριο. Στο πλαίσιο αυτό θα καταρτιστεί συγκεκριμένο σχέδιο δράσης με σκοπό να αξιοποιηθούν διαθέσιμα κεφάλαια της ΔΕΠΑ, κονδύλια των περιφερειών αλλά και επιδοτήσεις από το ΕΣΠΑ.
Εκτιμάται ότι μέχρι το 2018 θα υπάρχουν απτά αποτελέσματα και το φυσικό αέριο θα ξεκινήσει να διανέμεται σε νέες περιοχές, με την περιοχή της Στερεάς να δείχνει ο πλέον έτοιμος “υποψήφιος”. Αξίζει να σημειωθεί ότι έχουν ήδη χαρτογραφηθεί βιομηχανικοί πελάτες, και υπάρχει συγκεκριμένη εκδήλωση ενδιαφέροντος και από άλλους πελάτες (πχ θερμοκήπια) ενώ το πλάνο για τις οικιστικές περιοχές θα καταρτιστεί σε συνεργασία με την περιφέρεια όπως και η επιλογή των πρώτων πόλεων με τη Χαλκίδα, τη Λαμία και την Αταλάντη να είναι μεταξύ των πρώτων υποψηφίων.
Την ίδια στιγμή ο νέος διευθύνων εμφανίζεται να είναι πιο συγκρατημένος σε σχέση με τα μεγάλα project για τα οποία όπως υπογράμμισε ο ίδιος η εταιρεία διατηρεί το ενδιαφέρον και παραμένει ενεργή. “Έχουμε δει και ακούσει πολλά τα τελευταία χρόνια, θα έλεγα ότι κρατάω μεσαίο καλάθι, ούτε μικρό αλλά ούτε μεγάλο” είπε ο κ. Κιτσάκος. Πιο αναλυτικά για τον IGB η υπογραφή τον περασμένο μήνα της συμφωνίας για την τελική επενδυτική απόφαση, σηματοδοτεί ένα σημαντικό βήμα, ωστόσο πολλά θα εξαρτηθούν από το δεύτερο market test καθώς στην πρώτη προσπάθεια έμεινε αδιάθετη μια ποσότητα της τάξης του 1 δις κυβικών μέτρων. Από αυτό θα εξαρτηθεί και η χρηματοδότηση του μεγαλύτερου κομματιού που αφορά στο Βουλγαρικό έδαφος, ενώ για τον αγωγό που έχει ενταχθεί στα έργα κοινού ενδιαφέροντος PCI, έχουν εξασφαλιστεί και περί τα 45 εκ. ευρώ κοινοτικές επιδοτήσεις που αναλογούν στο 25% του συνολικού κόστους. Το δεύτερο market test έχει οριστεί για τις 29 Φεβρουαρίου.
Σε πιο πρώιμο στάδιο βρίσκεται το έργο του πλωτού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Αλεξανδρούπολη, ένα έργο του ομίλου Κοπελούζου για το οποίο υπάρχουν συζητήσεις για είσοδο και της ΔΕΠΑ. Πάντως ο κ. Κιτσάκος εμφανίστηκε αρκετά συγκρατημένος σε σχέση με την προσφερόμενη τιμή του αερίου από την αμερικανική Cheniere η οποία επίσης ενδιαφέρεται να συμμετάσχει προκειμένου να διαθέσει αμερικανικό αέριο στην Ελλάδα και την περιοχή. Σήμερα η τιμή της Gazprom είναι 4,6 δολάρια/ mmbtu, της Botas 1,2 δολάρια πάνω και της Sonatrach (Αλγερία) στα 6,5 δολάρια όταν η Cheniere προσφέρει τιμή στα 6,5 με 6,7 δολάρια, ανέφερε, σημειώνοντας ότι θα πρέπει το έργο να βγάζει νόημα με δεδομένο ότι εμφανίζει και ένα κόστος της τάξης των 350 εκ. ευρώ. Κοιτάμε το έργο και το αξιολογούμε, πιθανόν να υπάρξει και κάποιοι μνημόνιο για την παγίωση του ενδιαφέροντος, πρόσθεσε ο κ. Κιτσάκος. Πάντως σε περίπτωση που το market test του IGB δεν πετύχει τότε θα δοθεί ένα αρνητικό σήμα και για το πλωτό τερματικό ανέφερε ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΠΑ.
Ταυτόχρονα ο κ. Κιτσάκος εμφανίστηκε αισιόδοξος και για την προοπτική υλοποίησης του ρωσικού αγωγού σε όποια μορφή είτε ως νότιο ρεύμα (South Stream) είτε ως Νότιος Ευρωπαϊκός Αγωγός (SEP ή Turkish Stream). Εφόσον προχωρήσει το έργο τότε για το ελληνικό κομμάτι, η ΔΕΠΑ φιλοδοξεί να συμμετέχει μέσω του ήδη έτοιμου και αδειοδοτημένου αγωγού ITGI στον οποίο επίσης μετέχει και η Edison θυγατρική της γαλλικής EdF.
Take or pay
Εν τω μεταξύ η ΔΕΠΑ ήδη κατέβαλε προ ημερών την πρώτη από τις δύο δόσεις συνολικού ύψους 40 εκ. δολαρίων, προς την Gazprom για τη ρήτρα take or pay του έτους 2014, καθώς στην Ελλάδα καταναλώθηκαν λιγότερες ποσότητες από την πρόβλεψη της σχετικής σύμβασης. Η δεύτερη δόση θα καταβληθεί το Μάρτιο και θα μετακυληθεί στους πελάτες της ΔΕΠΑ όπως προβλέπεται από τις σχετικές συμβάσεις προμήθειας. Την ίδια στιγμή εκκρεμεί η έκδοση της απόφασης του διαιτητικού δικαστηρίου για τη διαφορά που έχει προκύψει με την τουρκική botas και η οποία αναμένεται να εκδοθεί τον Ιούνιο. Για το 2015 πάντως το ποσό της ρήτρας take or pay εκτιμάται ότι θα είναι αμελητέο αφού αυξήθηκε η κατανάλωση ενώ για το 2016 πιθανόν να υπερκαλυφθούν οι συμβατικές ποσότητες.
Μεγαλοοφείλετες
Ένας πονοκέφαλος για την εταιρεία, η οποία έχει μηδενικό δανεισμό και το 2015 έκλεισε με κύκλο εργασιών στα 900 εκ. ευρώ, είναι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές μεγάλων πελατών. Συγκεκριμένα τα κυριότερα “κακά χρέη” της ΔΕΠΑ προέρχονται από τη ΒΦΛ (90 εκ. ευρώ) την ΟΣΥ (23 εκ. ευρώ) και την ΕΒΖ (10 εκ. ευρώ) την ίδια στιγμή που από τους ηλεκτροπαραγωγούς πλην ΔΕΗ (όπου υπάρχει μια διαφορά στον τρόπο υπολογισμού που εκτιμάται ότι θα επιλυθεί το επόμενο διάστημα) δεν υπάρχουν εκκρεμείς οφειλές.
Στην ΟΣΥ μάλιστα η αύξηση των οφειλών γίνεται με ρυθμό 700 χιλιάδες ευρώ το μήνα (από τα πράσινα λεωφορεία αερίου) ενώ στην ΕΒΖ λόγω εποχικότητας οι οφειλές παραμένουν σταθερές. Για τις δύο εταιρείες το θέμα χαρακτηρίζεται ως πολιτικό, ενώ και για τα Λιπάσματα η εταιρεία παρακολουθεί στενά την υπόθεση και έχει ήδη ασκήσει τα νομικά της δικαιώματα. Πάντως υπάρχουν και κάποιες οφειλές από βιομηχανίες που έκλεισαν όπως η χαρτοποιία Diana (2,5 εκ. ευρώ) που μάλλον θα πρέπει να διαγραφούν.
Πηγή: Χάρης Φλουδόπουλος-capital.gr
