Ο Παναιτωλικός σε όλη τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου έχει συνηθίσει να αγωνίζεται με απουσίες, τις οποίες με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο τις κάλυπτε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση τίθεται ένα σοβαρό ερώτημα: «Μπορεί να καλυφθεί το κενό του Παπάζογλου»;
Η απάντηση είναι ότι ο Παναιτωλικός πρέπει, για τις εναπομείναντες αγωνιστικές, να μάθει να ζει και χωρίς τον Τάσο Παπάζογλου, όσο δύσκολο και αν είναι.Ο «Παπ» βρέθηκε από κεντρικός αμυντικός, να παίζει αμυντικό χαφ επί των ημερών του Μαντζουράκη, για να διατηρηθούν οι ισορροπίες στο ρόστερ, μιας και ο Γρηγόρης Μάκος ήταν αρκετά αποτελεσματικός στο κέντρο της άμυνας. Η θέση του ανασταλτικού μέσου μπροστά από τα δυο στόπερ ηπταν γνωστή στον Παπάζογλου και δεν άργησε να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις που είχε ο Γιάννης Μαντζουράκης. Άλλωστε, το αποδεικνύει το γεγονός ότι αρκετές φορές αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης, μέσω της ψηφοφορίας στην επίσημη σελίδα της ΠΑΕ.
Τρέξιμο, κλεψίματα, τρίτος στόπερ
Ο Παναιτωλικός, χωρίς τον Παπάζογλου χάνει πολλά πράγματα στο ανασταλτικό κομμάτι. Ο Τάσος Παπάζογλου του πρόσφερε αρκετά τρεξίματα, στον χώρο δράσης του. Κυνηγούσε διαρκώς τον προσωπικό του αντίπαλο, έκλεβε μπάλες, μοίραζε το παιχνίδι στους εσωτερικούς μέσους, έβγαζε μέχρι και ασσίστ, όπως αυτή στον Μουνιός στο πρώτο γκολ κόντρα συον Λεβαδειακό στο Αγρίνιο. Η τρίτη σημαντική δουλειά που έκανε ήταν ότι σε ορισμένες περιπτώσεις γινόταν τρίτος στόπερ, ειδικά στις στημένες φάσεις, έτρεχε για να πάρει πρώτος την κεφαλιά για να απομακρύνει τη μπάλα. Την κεφαλιά έψαχνε και όταν στα στημένα ο Παναιτωλικός ήταν σε θέση επίθεσης.
Ο αντικαταστάτης και οι αλλαγές στο κέντρο
Εκείνος που θα πάρει τη θέση του μπροστά από τα στόπερ, κατά πάσα πιθανότητα, είναι ο Πάουλο και ως εσωτερικούς μέσους ο Μαντζουράκης έχει πολλές επιλογές. Ρουσκουσέδα, Βασιλούδης, Φερέιρα, Μουνιός και Αλεξίεβιτς (όταν επιστρέψει από τον τραυνατισμό του), είναι οι επιλογές του Γιάννη Μαντζουράκη στους δύο μέσους στο 4-3-3 που επιλέγει.
Πηγή : joinsports.gr
