Σχόλιο του δημοτικού συμβούλου Θέρμου Νίκου Κωστακόπουλου με αφορμή εικόνα του δρόμου Θέρμο προς Κοκκινόβρυση – Ευρυτανία που θυμίζει υποδομές τύπου «Αφγανιστάν»…
“Ελβετία” και “Αφγανιστάν”, δύο αντίθετοι κόσμοι συνοδοιπόροι …στην καρδιά της Ελλάδας!!!
Αυτή είναι η φράση που θα ταίριαζε, θαρρώ, καλύτερα, προκειμένου να αποδοθεί πλήρως το νόημα του συνειρμού που αυθόρμητα συμπεριέλαβε με απόλυτη επιτυχία στην παραπάνω ανακοινοποιημένη, σύντομη αλλά εύστοχη ανάρτησή του (στην οποία παραπέμπει, μέσω συνδέσμου προσδιορισμού θέσης, σε δρόμο προς την Καμπούλ στο Αφγανιστάν, ενώ πρόκειται για δρόμο στην καρδιά του ηπειρωτικού κορμού της Ελλάδας), ένας επαγγελματίας, ο οποίος είναι υποχρεωμένος, λόγω της φύσης του επαγγέλματός του, να περιέρχεται καθημερινά αυτήν την περιοχή και έτυχε να βρίσκεται στο εικονιζόμενο σημείο – ένα σημείο από τα πολλά αντίστοιχα, και άλλα ακόμη χειρότερα, σε πολλά σημεία της οδοποιίας της περιοχής αυτής – την ώρα της αποκατάστασης της επικοινωνίας σε έναν από τους πολλούς στοιχειώδεις χωματόδρομους που συνδέουν την περιοχή αυτή.
Μια εικόνα που απεικονίζει υποδομές από …Αφγανιστάν σε μια περιοχή με χαρακτηριστικά από …Ελβετία! Παράλογος φαινομενικά ισχυρισμός, ο οποίος, όμως, απηχεί την αμείλικτη πραγματικότητα!
Γι’ αυτό, εξάλλου, θεώρησα σκόπιμο να προστεθεί – μαζί με την ανακοινοποίηση της προαναφερόμενης ανάρτησης και πέρα από το επεξηγηματικό αυτό κείμενο – και μια εικόνα από την εγγύς, σε σχέση με την αναφερόμενη στην ανάρτηση, περιοχή, στην οποία να αποτυπώνεται και η άλλη όψη της εν λόγω περιοχής, αυτή από ….Ελβετία.
Το ζήτημα αφορά, τι άλλο, αλήθεια, από το πολύ-προβεβλημένο πρόβλημα (μέχρι σημείου παρεξηγήσεως, θα έλεγα, για κάποιους από μάς που επιμένουμε να προβάλουμε το ζήτημα, παρότι κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε ακόμη και γραφικοί λόγω της επιμονής μας να μην παραιτούμαστε από τη διεκδίκηση της επίλυσής του και επιμένουμε, και θα επιμένουμε, μέχρι τελικής δικαίωσης), των προβληματικών οδικών συνδέσεων του ορεινού Απόκουρου, της περιοχής που συμπίπτει σήμερα με το κατ’ εξοχήν ορεινό τμήμα του Δήμου Θέρμου, όπου 17 οικισμοί (8 Τοπικές Κοινότητες), με συνολική έκταση όση η Μύκονος ή η μισή Λευκάδα, επικοινωνούν αποκλειστικά με υποτυπώδεις χωματόδρομους, με αποτέλεσμα να μένει αναξιοποίητο – να χαραμίζεται, μάλλον, είναι η φράση που θα ταίριαζε καλύτερα – το σημαντικότατο αναπτυξιακό απόθεμα που διαθέτει η εν λόγω περιοχή σε φυσικό κάλλος, το οποίο της παρέχει πολύ μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης του οικοτουρισμού και των συναφών εναλλακτικών δραστηριοτήτων όπως και της παραθεριστικής κατοικίας.
Δυστυχώς, η ματιά της πολιτείας δεν έτυχε να πέσει ακόμη εδώ, μιας και δεν έτυχε να βρεθεί σε καίρια θέση της κεντρικής διοίκησης, και για ικανό χρονικό διάστημα, κάποιος από αυτή την περιοχή, αφού μόνο έτσι είναι δυνατό να λυθούν τα μεγάλα προβλήματα σ’ αυτή τη χώρα, όπου ο μακρόπνοος σχεδιασμός και ο ορθολογισμός αποτελούν ζητούμενα.
Αλλά ούτε και το αυτί της πολιτείας έτυχε να πιάσει κάτι ψιθύρους που γίνονται κατά καιρούς για το ζήτημα από τους εκπροσώπους της εν λόγω περιοχής, καθώς ουδέποτε η επίλυση του ζητήματος αυτού έφτασε “μεγαλόφωνα”, οργανωμένα και απαιτητικά, στα κέντρα λήψης αποφάσεων, και – πέρα από τις μικρές προόδους που γίνονται κατά διαστήματα στο ζήτημα αυτό, πολλές φορές τυχαία, με αργά βήματα και χωρίς συνέχεια στη στόχευση, ευπρόσδεκτες όλες, βέβαια, από όπου κι αν προέρχονται και αξιέπαινες αλλά ελλιπείς – καμία από τις διοικήσεις των αρμοδίων φορέων ως τώρα δεν εξέλαβε το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις ούτε ασχολήθηκε δεόντως, ώστε να καταστεί δυνατό να σημειωθεί σημαντική πρόοδος στην κατεύθυνση της επίλυσής του.
Κι αφού αυτό δεν έγινε στις σχετικά καλές εποχές που πέρασαν την περίοδο της αλόγιστης σπατάλης και της απελθούσας από καιρό ευημερίας – επίπλαστης μεν αλλά ευημερίας – καταλαβαίνει κανείς πόσο πιο δύσκολο είναι να γίνει αυτή την περίοδο που η χώρα βιώνει τη χειρότερη μεταπολεμικά οικονομική κρίση.
Δυστυχώς, αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα, αλλά καμία πραγματικότητα δεν μένει για πάντα ίδια και οι πραγματικότητες υπάρχουν για ….να ανατρέπονται!
Γι’ αυτό, ας προσπαθήσουμε όλοι, όποιος μπορεί – ο καθένας ανάλογα με τη δυνατότητα που διαθέτει, είτε ως πολίτης είτε, πολύ περισσότερο, ως δημόσιος λειτουργός, εξαντλώντας την όποια δυνατότητα του παρέχεται εκ της όποιας σχετικής θέσης ευθύνης κατέχει στον κρατικό μηχανισμό σε οποιοδήποτε από τα επίπεδα διοίκησης – να ανατρέψουμε αυτή τη σκληρή πραγματικότητα γι’ αυτή την περιοχή!
Τέλος, η αυθόρμητη και απρογραμμάτιστη αυτή δημοσίευση ενός ανθρώπου, όπως ο υποφαινόμενος – ο οποίος έχει αναλώσει, επί δύο και πλέον δεκαετίες, που είναι εκλεγμένος στην τοπική αυτοδιοίκηση της περιοχής του, μεγάλο μέρος της δραστηριότητάς του για την επίλυση του ζητήματος αυτού, με ισχνά, ωστόσο, αποτελέσματα λόγω μη ύπαρξης της απαιτούμενης πολιτικής βούλησης – ας μην εκληφθεί ως μία από τις συνηθισμένες γκρίνιες καθημερινής υφής. Ας της αποδοθεί, τόσο από τους αρμόδιους φορείς όσο και από τα μέσα ενημέρωσης – κάποια από τα οποία πιθανόν θελήσουν να την αξιοποιήσουν για να προβάλουν το ζήτημα – η διάσταση που της αξίζει. Η διάσταση που παραπέμπει σ’ αυτό που πραγματικά απηχεί, δηλαδή σε μια ακόμη αγωνιώδη έκκληση της περιοχής αυτής – μιας περιοχής που διεκδικεί την αναγνώριση από την πολιτεία του αναφαίρετου δικαιώματός της στην πρόσβαση – προς τους αρμόδιους φορείς, και κυρίως προς την τοπική αυτοδιοίκηση, Δήμο Θέρμου και Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, να εξαντλήσουν κάθε δυνατότητα διασφάλισης όσο το δυνατό περισσότερων πόρων για την υλοποίηση των αντίστοιχων οδικών έργων είτε από ίδιους πόρους και χρηματοδοτικά προγράμματα είτε μέσω σχετικής διεκδίκησης από την κεντρική διοίκηση. Θα τους το χρωστάει ως ευγνωμοσύνη η περιοχή!!!
