Δύσκολη υπόθεση για τις τράπεζες αποδεικνύεται η θεραπεία των “κόκκινων” επιχειρηματικών δανείων, βραχυκυκλώνοντας τις προσπάθειες για τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων προς επιχειρήσεις.
Παρά το γεγονός ότι συνολικά τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα των τραπεζών παρουσιάζουν πτωτική τάση, αυτό οφείλεται κυρίως σε επιτυχείς ρυθμίσεις και διαγραφές που έχουν γίνει στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια λιανικής και όχι σε μείωση των NPEs στα επιχειρηματικά δάνεια. Μάλιστα, λιγότερες από δέκα επιχειρήσεις είναι αυτές που “στοιχειώνουν” τις προσπάθειες των τραπεζών να τιθασεύσουν την άνοδο των NPEs, καθώς παρά τις συνεχείς ρυθμίσεις του δανεισμού τους, επιστρέφουν και πάλι στο “κόκκινο”.
Χαρακτηριστικά, όπως ανέφεραν στους αναλυτές ξένων οίκων υψηλόβαθμα στελέχη της Εθνικής Τράπεζας, ουσιαστικά έξι περιπτώσεις μεγάλων επιχειρηματικών δανείων είναι αυτές που οδήγησαν σε αύξηση των νέων δανείων της σε καθυστέρηση άνω των 90 ημερών στο γ΄ τρίμηνο 2016. Πρόκειται για επιχειρήσεις που απέτυχαν να ανταποκριθούν σε ρυθμίσεις των δανείων τους και έγιναν εκ νέου υπερήμερες άνω των 90 ημερών, αυξάνοντας έτσι τις νέες επιχειρηματικές επισφάλειες της τράπεζας στα 280 εκατ. ευρώ από 106 εκατ. ευρώ το β΄ τρίμηνο 2016.
Σύμφωνα με τους τραπεζίτες, η καθυστέρηση στην ανάκαμψη της Οικονομίας σε συνδυασμό με δύο σημαντικές ελλείψεις στο νομικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση των “κόκκινων” επιχειρηματικών δανείων, δυσχεραίνουν την ίαση των προβληματικών επιχειρηματικών χαρτοφυλακίων. Πρόκειται για την απουσία νομικής κάλυψης για αστικές και ποινικές ευθύνες (και μάλιστα χωρίς σωρεία προϋποθέσεων) στα στελέχη που έχουν το βάρος της υπογραφής σχεδίων αναδιάρθρωσης και για την αδυναμία άμεσης μετοχοποίησης χρεών υπερχρεωμένων επιχειρήσεων και αποπομπής ακατάλληλων και μη συνεργάσιμων διοικήσεων.
Η έλλειψη της τελευταίας, ως δυνατότητα των πιστωτών μιας υπερχρεωμένης επιχείρησης να αναλαμβάνουν τη διοίκησή της από τη στιγμή που αναλαμβάνουν και το κόστος για τη διάσωσή της, έχει συντηρήσει πολλές μη βιώσιμες επιχειρήσεις εις βάρος υγιών. Και προφανώς, συνεχίζει να αποτελεί μέγα πρόβλημα στις προσπάθειες αναδιάρθρωσης επιχειρηματικών δανείων από τις τράπεζες.Μάλιστα, όπως αποκάλυψε το Capital.gr, πλέον οι πιέσεις των “Θεσμών” για την αλλαγή των διοικήσεων προβληματικών επιχειρήσεων έχουν ενταθεί τόσο ώστε να μην κάνουν διάκριση μεταξύ συνεργάσιμων και μη συνεργάσιμων με τις τράπεζες διοικήσεων, αλλά να ταυτίζουν τη διοίκηση των υπό αναδιάρθρωση επιχειρήσεων με τα πρόσωπα που θα συνεισφέρουν οικονομικά για την εξυγίανσή τους.
Σημειώνεται ότι από τη μέχρι σήμερα στάση πολλών επιχειρηματιών με υπερχρεωμένες επιχειρήσεις, έχει ζημιωθεί και το Δημόσιο, καθώς το κράτος έχει βρεθεί να είναι”συνεταίρος” με επιχειρηματίες που δεν χρωστούν μόνο στις τράπεζες, αλλά χρωστούν επίσης ΦΠΑ, φόρους, εισφορές σε ασφαλιστικά ταμεία, ηλεκτρικό ρεύμα, μισθώματα, ενώ έχουν αφήσει επίσης απλήρωτους προμηθευτές και εργαζόμενους. Η αναντιστοιχία πλούσιων επιχειρηματιών με πτωχευμένες επιχειρήσεις συνιστά άκρα στρέβλωση του ανταγωνισμού που αν δεν διορθωθεί, καμία επιχείρηση δεν θα αναλάβει το ρίσκο να επενδύσει.
Μέχρι σήμερα, επειδή οι τράπεζες συντηρούσαν υπερχρεωμένες επιχειρήσεις με πλούσιους ιδιοκτήτες, οι υγιείς εταιρίες που ήταν συνεπείς προς τις υποχρεώσεις τους σε Δημόσιο, τράπεζες και εργαζόμενους και κατάφερναν με πολλές δυσκολίες να ανταπεξέρχονται στην κρίση, ήταν αυτές που πλήρωναν τη “νύφη”. Βαρύνονταν με υψηλότερα επιτόκια δανεισμού, ενώ τα προϊόντα τους στο “ράφι” ανταγωνίζονταν με άνισουςόρους τα προϊόντα προβληματικών επιχειρήσεων.
πηγή : capital.gr
