Ζητούνται όρια στις παραχωρήσεις

Πέρα από όσα ακούστηκαν χθες στο δημοτικό συμβούλιο, μεταξύ αντεγκλήσεων, χαρακτηρισμών και απειλών, πρέπει να καταλάβουμε τι έχει συμβεί με το παλιό δημαρχείο της Παραβόλας και την παραχώρησή του στο Σύλλογο Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες Ν. Αιτωλ/νίας «Η ΕΛΠΙΔΑ»

Ο δήμος Αγρινίου παραχώρησε με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου που πάρθηκε στις 28/3/2016 (δείτε την εδώ) τέσσερις αίθουσες στο ισόγειο του παλιού δημαρχείου της Παραβόλας για τη στέγαση του Νομαρχιακού Συλλόγου Ατόμων με αναπηρία Ν. Αιτωλ/νίας «Η ΕΛΠΙΔΑ». Όμως οι άνθρωποι του Συλλόγου λένε πως δεν είχαν κάνει αίτηση για την παραχώρηση του χώρου απλώς και μόνο για την στέγαση του Συλλόγου, αλλά για την λειτουργία Κέντρου Διημέρευσης των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Από τα τέλη Μαρτίου του 2016 ο Σύλλογος προχώρησε στις ανάλογες διαμορφώσεις του χώρου που του παραχωρήθηκε, ώστε να λειτουργήσει το Κέντρο Διημέρευσης, το οποίο άρχισε να λειτουργεί από το καλοκαίρι. Και φτάσαμε σήμερα 10 μήνες(!) μετά την παραχώρηση για να πάρει χαμπάρι ο δήμος ότι ο Σύλλογος δεν χρησιμοποιεί τον χώρο για το λόγο που έγινε η παραχώρηση, αλλά για άλλους σκοπούς….

Καλό θα είναι να πούμε παρεθνετικά τι ακριβώς σημαίνει Κέντρο Διημέρευσης: στο χώρο λοιπόν αυτό, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί, προσφέρονται ιατρικές υπηρεσίες στα άτομα με ειδικές ανάγκες (εργοθεραπεία, κινησιοθεραπεία, ψυχολογική υποστήριξη, ιατρική παρακολούθηση), αλλά και δημιουργική απασχόληση (ζωγραφική, γυμναστική και χορός).

Και το θέμα εδώ κατά τη γνώμη μας είναι απλό: ΕΑΝ όλα αυτά που παρέχονται στα άτομα με ειδικές ανάγκες, παρέχονται δωρέαν και χωρίς καν τη συμμετοχή των ασφαλιστικών ταμείων των αναπήρων, τότε είναι απαράδεκτη η δημοτική αρχή για τη συμπεριφορά της απέναντι σε ένα φορέα που προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες του. ΕΑΝ όμως τα άτομα με ειδικές ανάγκες με ειδικές ανάγκες πληρώνουν είτε άμεσα, είτε μέσω των ασφαλιστικών τους ταμείων για τις υπηρεσίες που λαμβάνουν, εάν δηλαδή τα πράγματα δεν είναι τόσο… εθελοντικά, τότε προκύπτει μοιραία ένας προβληματισμός που θα πρέπει να απασχολήσει το δημοτικό συμβούλιο. Μπορεί να υπάρξει η σκέψη πως θα πρέπει να είναι αρωγός ο δήμος στη λειτουργία τέτοιων δομών που έχουν ένα κοινωφελή χαρακτήρα από τη στιγμή που η κρατική πρόνοια στα άτομα με ειδικές ανάγκες δεν είναι δέουσα, μπορεί όμως να υπάρξει και η σκέψη πως ο δήμος θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να παραχωρεί ακίνητα σε όποιους φτιάξουν ένα σύλλογο με κοινωνικό ή πολιτιστικό ή κοινωφελές πρόσημο… Δηλαδή αν αύριο έρθει ένα σύλλογος π.χ. φιλοτελιστών και ζητήσει ένα χώρο για να στεγαστεί και να κάνει μαθήματα φιλοτελισμού επ’ αμοιβή, ο δήμος θα του παραχωρήσει χώρο;;; Ή μήπως ο δήμος θα πρέπει να παραχωρήσει χώρο π.χ. σε μια ομάδα εθελοντών διασωστών που θα κάνουν επ΄αμοιβή μαθήματα πρώτων βοηθειών και διάσωσης;;;

Αυτό είναι το μόνο θέμα που υπάρχει εδώ, τα υπόλοιπα είναι για τις εντυπώσεις…

Δ.Π