Εξαιρετική η πρόταση της “Ένωσης Αγρινίου” για τη δημιουργία μουσείου Ελιάς στην περιοχής μας. Μόνο μια μικρή ένσταση, επειδή η Ένωση απευθύνει την ανοιχτή της πρόσκληση προς κάθε αρμόδιο και “ιδιαίτερα προς το Δήμο Αγρινίου και την Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας”….
Ελπίζουμε να μην έχει παράπονα κιόλας η “Ένωση Αγρινίου” από τους αυτοδιοικητικούς φορείς της περιοχής μας. Γιατί δεν θα πρέπει να ξεχνά ότι ιδίως οι δήμοι της περιοχής μας έχουν συμμετάσχει οικονομικά στο εγχείρημα της ΑΜΦΙΓΑΛ και μάλιστα όταν πριν χρόνια παίρνονταν οι σχετικές αποφάσεις άρχιζε δειλά – δειλά η εποχή, όπου γίνονταν κοινός τόπος πανελλαδικά πως οι δήμοι θα πρέπει να περιοριστούν στα καθήκοντά τους με τη στενή έννοια του όρου, καθώς διάφορα επιχειρηματικού τύπου εγχειρήματα με δημοτικές επιχειρήσεις και περίεργα νομικά πρόσωπα άρχισαν να “μπαίνουν μέσα”….
Από τη στιγμή που -όπως αναφέρει η “Ένωση Αγρινίου”- το κόστος, αν κρίνουμε από ανάλογες περιπτώσεις ανά τη χώρα, δεν ξεπερνά τις 300-350.000 ευρώ, θα μπορούσαν να αναλάβουν το εγχείρημα του μουσείου οι ίδιοι οι συνεταιριστές… Μπήκαν εξάλλου σε δουλειές που δεν συνδέονται άμεσα με την γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή και μεταποίηση, γιατί όχι να μην γίνουν και διαχειριστές ενός μουσείου. Γίνανε πχ. παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας με τα λεγόμενα αγροτικά φωτοβολταϊκά, γίνανε οι συνεταιριστές πάροχοι υπηρεσιών για τους αγροτές, γιατί όχι ιδρυτές και διαχειριστές ενός μουσείου…
Βεβαίως σήμερα όλα αυτά είναι και λίγο θεωρίες… Αν τα προηγούμενα 25-30χρόνια η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Αγρινίου είχε αξιοποιήσει κατάλληλα την ατράνταχτη περιουσία της θα είχει φτιάξει το καλύτερο μουσείο Ελιάς της Ευρώπης…
