“Δεν είναι λόγια είναι ΕΣΠΑ”, «Στους δρόμους του ΕΣΠΑ με Πανσέληνο». Είναι πολύ πρόσφατα τα σχετικά σλόγκαν των διαφημιστικών κατοχωρήσεων του ΕΣΠΑ στην περιοχή μας. Και ο αυτοκινητόδρομος Άκτιο – Αμβρακία που θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί με βάση το αρχικό χρονοδιάγραμμα από το 2013, έργο ΕΣΠΑ είναι με 100% χρηματόδοτηση από κοινοτικούς πόρους. Αν όμως είχε ολοκληρωθεί, δεν θα σκοτώνονταν τόσο άδικα χθες δύο νέοι άνθρωποι στην καρμανιόλα του δρόμου Αμφιλοχία – Λευκάδα κοντά στα Παλιάμπελα Βόνιτσας. Και είναι βέβαιο -παρόλο που ακόμη δεν έχουν εξακριβωθεί επισήμως τα αίτια του δυστυχήματος- πως το οδόστρωμα, που έχει δεκαετίες να συντηρηθεί και με την πρώτη ψιχάλα -όπως συνέβη χθες- γίνεται “ξυράφι”, έπαιξε το ρόλο του…
Δεν χρειάζεται καμία επιχειρηματολογία για να αποδειχθεί η ακαταλληλότητα του συγκεκριμένου δρόμου ως εθνικής οδού για τον κυκλοφοριακό φόρτο της σημερινής εποχής. Την ακαταλληλότητα του οδικού δικτύου στην Αιτωλοακαρνανία την απέδειξε η λειτουργία της Ιόνιας Οδού που στο μικρό διάστημα της πλήρους λειτουργίας της μηδένισε ουσιαστικά τα θανητηφόρα τροχαία ατυχήματα. Το ζήτημα που υπάρχει στην περιοχή μας είναι αφ΄ενός η ανεπάρκεια του κράτους να δημιουργήσει μεγάλες υποδομές στην περιοχή και το ανερυθρίαστο θράσος της πλειοψηφίας του τοπικού πολιτικού προσωπικού -όχι μόνο τώρα, αλλά διαχρονικά- να αναμασούν τσιτάτα και επικοινωνιακά τρυκ γύρω από θέμα της αξιοποίησης των ευρωπαϊκών κονδυλίων, ενώ έχουν αφήσει ασυντήρητο το μεγαλύτερο μέρος του παλιού εθνικού και επαρχιακού οδικού δικτύου.
Τα 48 χιλιόμετρα της διαδρομής Αμβρακία – Άκτιο όλα αυτά τα χρόνια έχουν αποδείξει την ανικανότητα του κράτους. Παρά την εξασφαλισμένη χρηματοδότηση του έργου, το έργο ξεκίνησε με ελλειπή προετοιμασία και με τα συνήθη προβλήματα σε μελέτες, απαλλοτριώσεις και αρχαιολογικές έρευνες. Σαλαμοποιήθηκε αδικαιολόγητα σε τέσσερις εργολαβίες με αποτέλεσμα οι μεγάλες εκπτώσεις σε συνδυασμό με τα προβλήματα που έφερε η οικονομική κρίση στον κατασκευαστικό κλάδο να καθιστούν αδύνατη την ολοκλήρωση του έργου. Το κράτος αμφιταλαντεύτηκε για δύο – τρία χρόνια για το αν θα έπρεπε να κηρύξει έκπτωτους τους αναδόχους. Και επειδή η κατάσταση έφτασε στο μη περαιτέρω αποφασίστηκε να πάμε σε μία νέα συγκεντρωτική για όλο το δρόμο εργολαβία. Σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε ουσιαστικά τα τελευταία δύο περίπου χρόνια και ακόμη περιμένουμε τη δημοπράτηση… Εντωμεταξύ ο φόρος αίματος συνεχίζεται… Παρά το ΕΣΠΑ… Και η πλειοψηφία των τοπικών πολιτικάντηδων από νομάρχες, βουλευτές, περιφερειάρχες και δημάρχους κάνουν γελοίες παράτες στους δρόμους του ΕΣΠΑ…
Δ.Π.
