Βραδυφλεγή “βόμβα” στην εκτέλεση του κρατικού Προϋπολογισμού όχι μόνο φέτος αλλά και του χρόνου έχει τοποθετήσει η κυβέρνηση.Αυτή προέρχεται από τις δαπάνες για τις αμοιβές των δημοσίων υπαλλήλων. Και αυτό γιατί αυξάνονται με ρυθμό 4,5% –όπως αποκαλύπτουν τα τελευταία στοιχεία του ΥΠΟΙΚ για το 8μηνο του 2018– έναντι 3,5% που προβλέπει το νέο Μεσοπρόθεσμο ως ετήσιο ρυθμό αύξησης των εν λόγω δαπανών.
Με άλλα λόγια, η απόκλιση μεταξύ στόχου και υλοποίησης εκτέλεσης του Προϋπολογισμού (στο 8μηνο του 2018) σε αυτό το πεδίο ανέρχεται γύρω στο 1/4. Πυροδότης της μεγαλύτερης εκ της αναμενόμενης αύξησης των μισθολογικών δαπανών φαίνεται πως είναι η μεγάλη αύξηση των προσλήψεων των συμβασιούχων και η οριακή, αλλά, σταθερή πλέον αύξηση των προσλήψεων μονίμου προσωπικού. Μεταξύ Αυγούστου 2017 και Αυγούστου 2018, οι συμβασιούχοι αυξήθηκαν κατά 17,5%, ενώ οι μόνιμοι κατά 0,08%.Ειδικά οι προσλήψεις συμβασιούχων, κάθε άλλο παρά τυχαίες μπορεί να θεωρηθούν –σύμφωνα με όσα στηρίζουν στο “Κεφάλαιο” στελέχη της αντιπολίτευσης– σε συνθήκες όπου η χώρα εισέρχεται σε ένα έτος (2019) κατά το οποίο είναι προγραμματισμένες τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις.
Σημάδια αποκλίσεων
Ωστόσο, η διαφαινόμενη πολιτική προσλήψεων της κυβέρνησης ενδέχεται να ναρκοθετήσει την περαιτέρω δημοσιονομική προσαρμογή –όπως αυτή έχει συμφωνηθεί από την ίδια με τους θεσμούς– ιδίως έως το 2022.Με άλλα λόγια, αν η παρατηρούμενη έως τώρα απόκλιση στη μισθολογική δαπάνη συνεχισθεί έως τέλος του τρέχοντος έτους, τότε μάλλον πρέπει να θεωρηθεί βέβαιο το ενδεχόμενο να παραβιασθεί το ανώτατο πλαφόν του Μεσοπρόθεσμου για τη μισθολογική δαπάνη της γενικής κυβέρνησης, όπως φοβούνται κύκλοι του ΓΛΚ.Συγκεκριμένα, το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Πολιτικής προβλέπει πως οι αμοιβές στο Δημόσιο δεν πρέπει να ξεπεράσουν φέτος το 9,3% του ΑΕΠ.Αλλά αυτός ο στόχος μπορεί να επιτευχθεί μόνο εφόσον οι σχετικές δημόσιες δαπάνες αυξηθούν σε ετήσια βάση κατά 3,5%.
Αν αυξηθούν με ρυθμό μεγαλύτερο από τον προαναφερθέντα –όπως ήδη συμβαίνει σύμφωνα με τα στοιχεία του ίδιου του ΥΠΟΙΚ–, αλλά και το ΑΕΠ δεν καταστεί υψηλότερο από εκείνο των επισήμων προβλέψεων, τότε θα καταστούν υψηλότερες ως ποσοστό του ΑΕΠ σε σχέση με εκείνες που προβλέπονται στο Μεσοπρόθεσμο.Η απόκλιση εντοπίζεται κυρίως στις μισθολογικές δαπάνες στα Νομικά Πρόσωπα της Κεντρικής Κυβέρνησης (6,2%), αλλά και στους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης (7,9%).
“Σήμα” για τους “θεσμούς”
Αν επαληθευθεί το παραπάνω σενάριο, θα χτυπήσει “κόκκινο” στα μάτια των “θεσμών”. Και αυτό για δύο λόγους. Κατά πρώτον, μία απόκλιση σε ένα τόσο κομβικό πεδίο του κρατικού Προϋπολογισμού –όπως αυτό της μισθολογικής δαπάνης– ενδέχεται να οδηγήσει σε απόκλιση και σε σχέση με τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος. Και αυτό, μάλιστα, τη στιγμή που η κυβέρνηση υποστηρίζει πως μπορεί να ξεπεράσει αυτόν τον στόχο, ακόμα και χωρίς τις περικοπές των συντάξεων το 2019, αλλά και μετά από αυτό. Κατά δεύτερον, το νέο Μεσοπρόθεσμο (Ιούνιος 2018) προβλέπει υψηλότερα ανώτατα πλαφόν στη μισθολογική δαπάνη σε σχέση με το προηγούμενο (Ιούνιος 2017).
Συγκεκριμένα, τα νεότερα πλαφόν της εν λόγω δαπάνης ανέρχονται σε 9,3% του ΑΕΠ για το 2018 και 9,2% για το 2019. Αντίθετα, τα προηγούμενα ανώτατα πλαφόν ανέρχονταν σε 8,9% του ΑΕΠ για το 2018 και 8,7% του ΑΕΠ για το 2019. Με άλλα λόγια, αν και οι “θεσμοί” έδειξαν πιο “γενναιόδωροι” απέναντι στην κυβέρνηση σε σχέση με τα κονδύλια τα οποία μπορεί να διαθέσει για αμοιβές υπαλλήλων, εκείνη φαίνεται πως “καταχράται” αυτήν τη γενναιοδωρία, αυξάνοντάς τα ακόμα περισσότερο.
πηγή : capital.gr
