Αν και δεν διαθέτει ογκολόγο, το Νοσοκομείο Αγρινίου διενεργεί χημειοθεραπείες σε καρκινοπαθείς κάτω από συνθήκες και προϋποθέσεις που δημιουργούν ασάφεια ως προς την υγειονομική και νομική «ομπρέλλα» που συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Μεγάλη συζήτηση ξεσήκωσαν στο Αγρίνιο τις τελευταίες ημέρες σχόλια που υπήρξαν σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης (facebook) γύρω από τις εκτελούμενες χημειοθεραπείες στο Νοσοκομείο Αγρινίου και το αίτημα να δημιουργηθεί ογκολογικό τμήμα στο Νοσοκομείο, προκειμένου να καλύπτονται οι ανάγκες των καρκινοπαθών της περιοχής. Μάλιστα διακινήθηκαν πληροφορίες που ήθελαν να έχουν σταματήσει ή να επίκειται διακοπή των χημειοθεραπειών που εκτελούνται στο Νοσοκομείο, ωστόσο υπήρξε κατηγορηματική διάψευση από την πλευρά της Διοίκησης του Νοσοκομείου.
Η αλήθεια είναι πως η έλλειψη Ογκολογικής Μονάδας στην Αιτωλοακαρνανία, έχει φέρει πληθώρα καρκινοπαθών στη δύσκολη θέση να μετακινούνται σε άλλα νοσοκομεία, ως επί το πλείστον τριτοβάθμια νοσοκομεία σε Αθήνα, Πάτρα ή Γιάννενα, κάτι που φυσικά επιβαρύνει περαιτέρω τους ίδιους τους ασθενείς, αλλά και τις οικογένειές τους. Υπό αυτή την έννοια το αίτημα να δημιουργηθεί μια τέτοια μονάδα και να προσληφθούν ογκολόγοι είναι κάτι που όλοι θα θέλαμε να υλοποιηθεί. Όμως το μείζον είναι, επειδή μιλάμε για μια σύνθετη ασθένεια, όπως ο καρκίνος, που «ακουμπά» πολλές πτυχές της ιατρικής, να υπάρξουν συνολικά οι προϋποθέσεις για να λειτουργήσει ένα καινούργιο τμήμα, με όλη την απαραίτητη υποστήριξη. Πως όμως θα λειτουργήσει ένα ογκολογικό τμήμα, τη στιγμή που για παράδειγμα το Νοσοκομείο Αγρινίου, αν και διαθέτει μαγνητικό τομογράφο, ουσιαστικά λόγω διάφορων προβλημάτων έχει τεθεί σε αχρηστία; Η δημιουργία στα χαρτιά μια Ογκολογική Μονάδας και η πρόσληψη ενός ογκολόγου από μόνη μπορεί να μην προσφέρει πολλά, αν δεν υπάρχουν συνολικά οι κατάλληλες προϋποθέσεις, προκειμένου οι ογκολογικοί ασθενείς να τύχουν της περίθαλψης που πρέπει.
Όμως η υπόθεση των χημειοθεραπειών, που έρχεται στο φως, φέρνει με τη σειρά της μια σειρά από ερωτήματα, από τη στιγμή που στο Νοσοκομείο Αγρινίου δεν υπάρχει και ούτε ποτέ υπήρχε ογκολογικό τμήμα. Ενώ είναι χαρακτηριστικό πως στην ανακοίνωση του διοικητή του Νοσοκομείου Ανδρέα Τσώλη, γίνεται λόγος για το στόχο της πρόσληψηςογκολόγου, «ο οποίος θα είναι επιστημονικά και κατά νόμο υπεύθυνος για την παρακολούθηση και εκτέλεση των χημειοθεραπειών»….
Με πρώτο και κύριο ερώτημα είναι κάτω από ποιες νομικές και υγειονομικές προϋποθέσεις γίνονται σήμερα χημειοθεραπείες στο Νοσοκομείο Αγρινίου. Υπάρχουν, για παράδειγμα, σχετικές αποφάσεις του Επιστημονικού Συμβουλίου και του Διοικητικού Συμβουλίου του Νοσοκομείου, που να επιτρέπουν την εκτέλεση χημειοθεραπειών; Οι χημειοθεραπείες εκτελούνται με βάση τα υγειονομικά πρωτόκολλα; Γίνονται παρουσία γιατρού ή μόνο με τη παρουσία νοσηλευτών; Από τη στιγμή που δεν υπάρχει στο Νοσοκομείο Αγρινίου ογκολόγος ποιος είναι ο υπεύθυνος κατά τους νόμους του κράτους, αλλά και της επιστήμης, των χημειοθεραπειών; Ποια «οδό» πρέπει να ακολουθήσει ο καρκινοπαθής, προκειμένου να κάνει χημειοθεραπείες στο Νοσοκομείο Αγρινίου; Υπάρχει αρμόδιος στον οποίο πρέπει να απευθυνθεί κάποιος, προκειμένου να εγγραφεί σε κάποια επίσημη λίστα ή να κλείσει ραντεβού για χημειοθεραπεία; Ή μήπως το σύστημα λειτουργεί με τρόπο που δημιουργεί χώρο σε τυχόν επιτηδείους να εκμεταλλευτούν τον ανθρώπινο πόνο των καρκινοπαθών και των οικογενειών τους;
